Ο Μάικλ Ότζο έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στα 27 του χρόνια, βυθίζοντας στο πένθος το παγκόσμιο μπάσκετ, και το Basketa.gr του αποτίει φόρο τιμής, παρουσιάζοντας τη διαδρομή του «αγαθού γίγαντα», που μέχρι να καταλάβει πώς παίζεται το μπάσκετ... το μισούσε.
Πολλοί από όσους ασχολούνται με το μπάσκετ, δεν έχουν πρώτα επαφή με αυτό το άθλημα, αλλά με το ποδόσφαιρο. Λογικό είναι, άλλωστε, αφού πρόκειται για το πιο λαοφιλές άθλημα του κόσμου και το μπάσκετ είναι πάντα πιο ιδιαίτερο στην φύση του. Κάπως έτσι, επόμενο είναι επίσης να μην καταλαβαίνεις στην αρχή το σπορ με την πορτοκαλί μπάλα, όταν επιχειρείς να παίξεις.
Θυμηθείτε λίγο όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Δεν νευριάζατε στην αρχή (όσοι είχατε την ικανότητα), όταν σταματούσατε ένα σουτ στον αέρα αλλά η μπάλα ήταν στην κάθοδο και μετρούσε το καλάθι, παρότι δεν είχε μπει στο πλεκτό; Μήπως καταλαβαίνατε το λόγο, που υπάρχουν τα βήματα, ή μπορούσε κάποιος να κάνει μια μεγάλη βουτιά και να γλιτώσει την κατοχή πριν η μπάλα ακουμπήσει εκτός παρκέ, ενώ στο ποδόσφαιρο αρκεί να βρεθεί ελάχιστα εκτός γραμμής χωρίς επαφή με το γρασίδι; Και κυρίως, δε γινόσασταν πυρ και μανία, όταν αντιλαμβανόσασταν πως οι επαφές στο μπάσκετ σφυρίζονται πιο εύκολα φάουλ σε σύγκριση με το ποδόσφαιρο, όπου μπορείς να… κόψεις καριέρες χωρίς να σφυριχτεί η παράβαση;
Κάπως έτσι ξεκίνησε, λοιπόν, η καριέρα του Μάικλ Ότζο, του ανθρώπου που βύθισε στο πένθος το μπασκόσμιο μπάσκετ με την είδηση του θανάτου του από καρδιακή ανακοπή. Και ήταν μόλις 27 ετών, στο άνθος της ηλικίας του, τόσο ως άνθρωπος όσο και ως παίκτης. Ένα παιδί που είχε μόνο συμπάθειες και ήταν πάντοτε χαρούμενος, δυστυχώς μας άφησε.
https://www.youtube.com/watch?v=up0H6E1e0Zg
Στην αρχή… το μισούσε
Για όλους τους λόγους που περιγράψαμε νωρίτερα, ο Μάικλ Ότζο αρχικά… μισούσε το μπάσκετ. Ήταν απλά μέχρι να καταλάβει πώς παίζεται. Ο ίδιος, άλλωστε, ξεκίνησε από το ποδόσφαιρο, μέχρι που ένας άνθρωπος είδε το φοβερό ύψος για την ηλικία του, μιας και ήταν ήδη στα 2 μέτρα μεταξύ 16 και 17 ετών.
«Ο άνθρωπος αυτός με ρώτησε τι κάνω ενασχολούμενος με το ποδόσφαιρο και μου εξήγησε τι μπορεί το μπάσκετ να δώσει στην οικογένειά μου», μαρτύρησε σε μια μετέπειτα συνέντευξή του. Μετά την προτροπή αυτού του ανθρώπου, που δεν καταδέχτηκε ποτέ να ονοματίσει, πήγε στο ανοικτό γήπεδο πλησίον του κλειστού στο Λάγος, όπου έπαιζε η Εθνική Νιγηρίας. Το γήπεδο εκείνο δεν ήταν σε καλή κατάσταση, έχοντας επί της ουσίας μια ξεχαρβαλωμένη μπασκέτα, με το ταμπλό να μην πηγαίνει πίσω και η αρχή ήταν εφιαλτική για τον Μάικλ.
«Δεν μπορούσες καν να καρφώσεις, γιατί αν την ακομπούσες έστω την μπασκέτα, τότε θα έπεφτε κάτω. Το μόνο που έκανα στην αρχή, να τρέχω πάνω κάτω, γιατί όποτε έκανα επέμβαση στο καλάθι μου έλεγαν πως μετρά και δεν καταλάβαινα, ενώ όποτε έπαιρνα την μπάλα, θα έκανα βήματα ή θα την πετούσα έξω», θυμήθηκε ο Ότζο, που και καλά δεν περνούσε και η ομάδα δεν νικούσε. Οι άνθρωποί της, όμως, επέμεναν να συνεχίσει μαζί τους, βλέποντας την προοπτική στο πρόσωπό του.
Και η δικαίωση ήρθε. Σε ένα καμπ που έγινε στο Λάγος το 2010 και το 2011, ανήκοντας στον Μασάι Ουτζίρι, πρόεδρο των Τορόντο Ράπτορς, βρήκε την ευκαιρία να αγωνιστεί με την ομάδα του στο Βέλγιο για μία εβδομάδα. Σε εκείνο το σημείο, γνώρισε έναν προπονητή του Λυκείου του Τενεσί, με αποτέλεσμα να του γίνει πρόταση να παίξει στο σχολείο εκείνο.
https://www.youtube.com/watch?v=343_V3uWhTk
Από τεχνικός υπολογιστών έπεισε τη μαμά κι έγινε… σταρ στην Φλόριντα
Ο Ότζο άλλο που δεν ήθελε, μετά την πρότασή που του έγινε, για να πάει στο Τενεσί, αλλά εκεί βρήκε τη σθεναρή αντίσταση της μητέρας του, που φοβόταν. Του είπε πως δεν πάει πουθενά, αλλά εκείνος αντέτεινε ότι είναι μια μεγάλη ευκαιρία, μιας και όπως παραδέχθηκε στη συνέχεια, είναι ευχή πολλών Αφρικανών και όχι μόνο να βρεθούν μια μέρα στις ΗΠΑ και να κάνουν τη ζωή τους.
Η μητέρα του, επηρεασμένη και από τη δουλειά της ως καθηγήτρια Λυκείου, ήθελε να τελειώσει πρώτα το σχολείο ο γιος της, αλλά μετά από πιέσεις του ιδίου και των φίλων του, η αντίστασή της κάμφθηκε. Σε ερώτηση για το τι θα έκανε, αν δεν τα κατάφερνε στο μπάσκετ, είχε πει πως ήθελε να ασχοληθεί ως τεχνικός υπολογιστών. ή εν γένει με όσα έχουν σχέση με την τεχνολογία.
Παρότι πέτυχε στο μπάσκετ, όμως, το πολιτιστικό σοκ, μόλις πήγε στις ΗΠΑ, ήταν δεδομένο. «Στην ομάδα μπάσκετ του Λυκείου ήμουν εγώ από την Νιγηρία κι έβλεπα συμπαίκτες μου να είναι από τη Λιθουανία, την Πολωνία, τον Καναδά, τη Γαλλία και άλλες χώρες. Ήμασταν ένα μείγμα εθνικοτήτων», παραδέχθηκε ο Ότζο.
Ο ίδιος, βέβαια θα… πάθαινε πλάκα βλέποντας τις εγκαταστάσεις της Φλόριντα, του κολλεγίου με το οποίο έκλεισε συμφωνία. «Πήγα και είδα 40.000 άτομα να περπατούν στον χώρο του Πανεπιστημίου και δεν το πίστευα», είχε αναφέρει, ενώ στο Λύκειο υπήρχαν το πολύ 500 μαθητές, με εγκαταστάσεις μόλις δύο μπασκέτες. Κι αφού έλυσε τα πρώτα του ζητήματα με τη διαμονή, το φαγητό, τη γλώσσα και… το κρύο, έγινε ένας εκ των σούπερ σταρ στην ομάδα.
https://www.youtube.com/watch?v=xv6R-5zOtZg
Στα πέντε του χρόνια στην Φλόριντα μπορεί να έβλεπε πως δεν είχε ιδιαίτερη τύχη να επιλεγεί στο ΝΒΑ ούτε και «θάμπωνε» με τα στατιστικά του, αλλά όλοι παραδέχονταν πως αποτελούσε μια καθοριστική μονάδα στο σύνολο του Λέοναρντ Χάμιλτον. Στην πορεία εξελίχθηκε σε έναν εξαιρετικό ψηλό, που τελικά ψήλωσε κι άλλο μέχρι τα 2.16 μέτρα, αποτελώντας έναν «αγαθό γίγαντα», καθώς όλοι μιλούσαν για τον χαρακτήρα και την ικανότητά του να μαθαίνει.
https://www.youtube.com/watch?v=Gpcd8Lkglik
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το 2017 αποφοίτησε με τίτλο σπουδών στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, με τον ίδιο να έχει δηλώσει στη διάρκεια αυτών, ότι ήθελε πάντα να είναι ένας καλός άνθρωπος, πατέρας, σύζυγος και φίλος. Ο Χάμιλτον, δε, του έδειξε το δρόμο για το μπάσκετ, αν κι εκείνος δεν ανήκε πια στις Ηνωμένες Πολιτείες.
https://www.youtube.com/watch?v=bKj8COOEakM
Εκλεκτός του Τόμιτς στα «ερυθρόλευκα»
Μπορεί στο ΝΒΑ να μην έβρισκε τη θέση του, όπως αναφέραμε, αλλά πέτυχε διάνα με το να αρχίσει από τη Σερβία, όπου η FMP του έδωσε την ευκαιρία, ως μια από τις ομάδες που αναδεικνύουν παίκτες στη βαλκανική χώρα. Επιβεβαίωσε, δε, για ακόμη μια φορά το όνομά της, με τον Ότζο να δημιουργεί αίσθηση με τον όγκο του και το πώς θα μπορούσε με ακόμη περισσότερη βελτίωση να τον αξιοποιήσει στη ρακέτα, έχοντας καλές τοποθετήσεις στην επίθεση και προστατεύοντας το καλάθι στην άμυνα.
Μετά την πρώτη χρονιά, όπου είχε 11.7 πόντους, 5.9 ριμπάουντ και 1.1 μπλοκ ανά αγώνα, ο Ερυθρός Αστέρας κατά απαίτηση του Μίλαν Τόμιτς «έσπασε» το πολυετές του συμβόλαιο και τον έφερε στις τάξεις του για δύο χρόνια. Ο Μάικλ, κάπως έτσι, μπήκε και στο δρόμο των επιτυχιών. Δεν είχε το μεγάλο ρόλο, αλλά ανταποκρινόταν σε όσα του ζητούσαν, βάζοντας με τη σειρά του το δικό του «λιθαράκι».
https://www.youtube.com/watch?v=YfO3FyUNd0M
Ο ίδιος, βέβαια, φαινόταν στους αγώνες της Ευρωλίγκα πως χρειαζόταν σημαντική βελτίωση, μιας και φέτος, για παράδειγμα, σε αγώνα με τον Παναθηναϊκό, είχε αποβληθεί από το πρώτο ημίχρονο με πέντε φάουλ. Οι ικανότητές του, όμως, κοντά στο καλάθι ήταν κάτι παραπάνω από εμφανείς, με αποτέλεσμα να συνεχίσει στο Βελιγράδι.
https://www.youtube.com/watch?v=13oLMOJd3hs
Η κακή στιγμή, όμως, καιροφυλακτούσε. Ο Μάικλ κατέρρευσε στη διάρκεια της χθεσινής (7/8) προπόνησης και κανείς δεν κατάφερε να τον επαναφέρει. Κανείς δεν μπορεί να συνέλθει από το σοκ, μιας και τίποτα δεν το προμήνυε εξαιτίας της απουσίας κάθε προβλήματος υγείας νωρίτερα.
Ο Μάικλ Ότζο, όμως, φεύγει έχοντας την αγάπη όλου του κόσμου. Κι αυτό, γιατί δεν υπάρχει μέρος, όπου πέρασε και δε λατρεύτηκε. Θα μείνουμε στην ατάκα του δημοσιογράφου Ίρα Σόφελ, στον οποίο κάποτε είχε κάνει μια εκ βαθέων εξομολόγηση. Ο δημοσιογράφος, μετά, είπε πως «αυτός ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τον κόσμο». Και τον αλλάζει, γιατί μας θυμίζει τι σημαίνει να έχεις αγαπηθεί και να έχεις αγαπήσει τον καιρό που έχεις ζήσει…
https://www.youtube.com/watch?v=9PNQJpjJQjI
