Για 22 χρόνια απολαύσαμε τη δική του τρέλα. Αυτήν που πήρε και το δικό της όνομα, τη λεγόμενη «Vinsanity». Ο Βινς Κάρτερ ολοκλήρωσε, έστω και βιαίως λόγω κορονοϊού, μια υπέροχη καριέρα και το Basketa.gr τη θυμάται.
«Είμαι εντάξει, ευγνώμων προς το παιχνίδι». Αυτή είναι η φράση, με την οποία τελείωσε, επί της ουσίας, την καριέρα του ο Βινς Κάρτερ. Λίγο μετά την ανακοίνωση, ότι τα παιχνίδια του ΝΒΑ σταματούν λόγω κορονοϊού, ο πολύπειρος φόργουορντ διάλεξε αυτό τον ήσυχο τρόπο, για να ανακοινώσει το φινάλε ενός παίκτη, που πολύ δύσκολα θα βρεις κάποιον να μην τον συμπαθεί. Βασικά, μάλλον δε θα βρεις πουθενά κάποιον να τρέφει αρνητικά συναισθήματα για τον ίδιο.
https://twitter.com/SInow/status/1237953217327255552
Η αρχή του ταξιδιού
Και γιατί να το κάνεις; Ήταν ένας παίκτης που πρόσφερε θέαμα και, παράλληλα, ήταν άνετος και ακομπλεξάριστος εκτός παρκέ. Όλα αυτά, από την ημέρα που βρίσκεται στην 5η θέση του draft του 1998, με τους Τορόντο Ράπτορς να τον φέρνουν στις τάξεις τους, με την ελπίδα να κατακτήσουν το «μαγικό κόσμο» του ΝΒΑ με τον δικό του, αέρινο χαρακτήρα.
Η καναδική ομάδα δεν καταφέρνει και πολλά, η αλήθεια είναι, αλλά ο Βινς μένει στην ιστορία της, αλλά και σε αυτή του ΝΒΑ για πάντα. Είναι ένα φαινόμενο τόσο μεγάλο, που υποσκιάζει μια ολόκληρη εθνική αεροπορική εταιρεία. Σοβαρά, αν ρωτήσεις κάποιον τι είναι το «Air Canada», είναι πολύ πιθανό σήμερα να εισπράξεις ως απάντηση τον 43χρονο σούπερ σταρ.
https://www.youtube.com/watch?v=ig5fN6XVq-4
Δεν είναι, βέβαια, ότι δεν πέρασε και δύσκολες στιγμές. Μία από αυτές ήταν τη σεζόν 2001-2002, όταν το γόνατό του τον άφησε εκτός δράσης, με αποτέλεσμα και εκείνη την χρονιά, αλλά και την επόμενη, να χάνει αρκετά παιχνίδια. Σιγά μη… μασούσε από τέτοια, όμως. Θα συνέχιζε κανονικά και για πρώτη φορά, ένας παίκτης θα χαρακτηριζόταν για την ικανότητα να… ζει στον αέρα, μετά τον Μάικλ Τζόρνταν.
Και να δεις κάτι παιχνίδια που παίζει η μοίρα… Τη σεζόν 2002-2003, ο δικός του τραυματισμός, είναι αυτός που επιτρέπει στον «Air» να πάρει τη θέση του στο All Star Game. Ήταν η τελευταία του μεγαλύτερου ίσως αθλητή όλων των εποχών. Την ολοκλήρωσε, όπως του άξιζε, αλλά η αλήθεια είναι πως ο Κάρτερ βοήθησε από την πλευρά του σε αυτό.
Όταν το γυαλί «έσπασε»
Το κακό με τους Ράπτορς, επιστρέφοντας στις υποχρεώσεις του, είναι πως δεν μπορούσε να πάει παραπέρα. Χρειαζόταν μια ομάδα, που θα ήταν πιο ανταγωνιστική. Το 2004, δε, ήταν τόσο εκνευρισμένος που οι Ράπτορς δε βρέθηκαν στα playoffs και τότε πήρε τη μεγάλη απόφαση να φύγει.
https://www.youtube.com/watch?v=yRsZDk55rJQ
Πήγε στο Νιου Τζέρσεϊ τον Δεκέμβριο του 2004, αφού πρώτα ο τότε προπονητής, Σαμ Μίτσελ, τον άφηνε διαρκώς στον πάγκο, στέλνοντάς του μήνυμα ευθύ για τη διάθεση που δεν έδειχνε στο γήπεδο. Και ήταν λογικό στην πρώτη του επιστροφή στο «Air Canada Center» να γίνει δέκτης άγριων αποδοκιμασιών. «Αυτό είναι κάτι, που με ωρίμασε σαν άνθρωπο. Τότε μπορείς να πεις, ότι σκεφτόμουν σαν παιδάκι και για αυτό ίσως δεν έδωσα τον καλύτερο εαυτό μου. Μετά, όμως, πεινούσα πολύ. Με πόνεσε, που πλήγωσα τόσους ανθρώπους, γιατί έμαθα και κατάφερα τόσο πολλά σε αυτή την ομάδα, αλλά ακόμη αγαπώ αυτή την πόλη και την ομάδα», θα έλεγε σε συνέντευξή του 2011, εξαγνιζόμενος έτσι με την αφοπλιστική του ειλικρίνεια στο κοινό των «Δεινοσαύρων».
https://www.youtube.com/watch?v=t3vIIXJYVVY
Έναν χρόνο αργότερα, μάλιστα, ο Σαμ Μίτσελ θα αποκάλυπτε, ότι την νύχτα πριν από την ανταλλαγή του στους Νετς, ο Κάρτερ του τηλεφώνησε και του είπε, ότι δεν ήθελε να φύγει από το Τορόντο και ήθελε να αφοσιωθεί στην ομάδα. Η ιστορία, όμως, άλλα έγραψε. Τουλάχιστον, βέβαια, αποκαταστάθηκε η αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπό του.
Και αυτό φάνηκε ειδικά το 2014, όταν στα 20ά γενέθλια του συλλόγου, υπήρξε ένα υπέροχο βίντεο προς τιμήν του, με τον κόσμο να τον αποθεώνει. Η «ρετσινιά» έφυγε, ο Βινς ήταν δικαιωμένος. Πώς τα φέρνει, βέβαια, η ζωή, που σε ένα παιχνίδι στον Καναδά έμελλε να είναι εκείνος που θα «πάγωνε» τον κόσμο, εν έτει 2008, όταν με ένα κάρφωμα με τα δύο χέρια είχε δώσει την νίκη στους Νετς.
https://www.youtube.com/watch?v=hIz1g3AtGQo
Παρέα με τον Ντιρκ, τον Στιβ και τον Ντουάιτ
Ο Βινς Κάρτερ, πάντως, φαινόταν πως ήθελε τον τίτλο, έψαχνε το δαχτυλίδι. Δεν μπορείς να αδικήσεις οποιονδήποτε παίκτη σκέφτεται με αυτή τη λογική. Κάπως έτσι, η καριέρα του πέρασε αργότερα από τους Ορλάντο Μάτζικ, τους Φοίνιξ Σανς και τους Ντάλας Μάβερικς, υπογράφοντας στους τελευταίους τριετές συμβόλαιο, μετά το σπουδαίο τους πρωτάθλημα.
Προσπάθησε να βοηθήσει τον Ντιρκ Νοβίτσκι, τον Στιβ Νας και τον Ντουάιτ Χάουαρντ, αλλά πάντοτε κάτι έλειπε. Σε προσωπικό επίπεδο, βέβαια, κάθε φορά εδραιωνόταν στη λίστα των κορυφαίων, είτε σε σκορ είτε σε τρίποντα, ή οτιδήποτε άλλο. Κάτι καλύτερο από τα playoffs για την ομάδα του, πάντως, δεν πετύχαινε.
https://www.youtube.com/watch?v=XkH2wxlUlzY
https://www.youtube.com/watch?v=2wyIlFVD2GE
https://www.youtube.com/watch?v=PUVh-V_KnPQ
Ο θείος Βινς και το κερδισμένο ντέρμπι με τον Νοβίτσκι
Ο Κάρτερ γινόταν, μετά τη σεζόν 2013-2014 στους «Μαβς», ένας εξαιρετικά χρήσιμος 6ος παίκτης. Αυτός ήταν ένας ρόλος που υπηρέτησε εξαιρετικά σε Μέμφις Γκρίζλις και Σακραμέντο Κινγκς, βοηθώντας σε ορισμένες επιτυχίες, που είχαν σχέση κυρίως με προκρίσεις στην οκτάδα της εξαιρετικά δύσκολης Δύσης.
Το μεγάλο ζήτημα, που γεννιόταν, όμως, ήταν άλλο. Ποιος θα κατάφερνε να σημειώσει περισσότερες σεζόν στο ΝΒΑ, εκείνος ή ο Ντιρκ Νοβίτσκι; Ο Κάρτερ τα κατάφερε και, το περασμένο καλοκαίρι, η ανανέωση με τους Ατλάντα Χοκς, με παραμονή για 2η συνεχόμενη σεζόν, θα εξασφάλιζε την πολυπόθητη 22η σεζόν, αφήνοντας τον Γερμανό σούπερ σταρ στις 21, καθώς ο τελευταίος είχε δώσει την κληρονομιά του σε έναν άλλο Ευρωπαίο, τον Λούκα Ντόντσιτς.
https://www.youtube.com/watch?v=EZnGAC5T4f8
Ο Τρέι Γιανγκ, στη δική του ομάδα, τον αποκαλεί «Θείο Βινς». Ήθελε, μάλιστα, να τον δει την περασμένη σεζόν στο διαγωνισμό καρφωμάτων, αλλά τελικά η ευχή του αυτή δεν πραγματοποιήθηκε. Όπως και αυτή πολλών φιλάθλων, να τον δουν για μια τελευταία χρονιά με την φανέλα των Ράπτορς.
Ο Κάρτερ, όμως, πάντα διάλεγε το δικό του δρόμο. Ναι, «κυνήγησε» τα ρεκόρ, τα πρωταθλήματα, την καταξίωση. Άλλες φορές τα κατάφερε και άλλες όχι. Έτσι πάει στη ζωή. Έχει και διαφορά, όμως, πώς το κάνεις. Κι εκείνος το έκανε σε ομάδες, όπου ήταν πρωταγωνιστής και άφησε το στίγμα του.
https://www.youtube.com/watch?v=gNJKGHiCec8&t=18s
Το κάρφωμα που δε θα ξεχαστεί ποτέ
Συγγνώμη, φίλε Φρεντρίκ Βάις, αλλά πρόκειται για το κορυφαίο ίσως κάρφωμα στην ιστορία του μπάσκετ. Κι εμείς θελήσαμε να το αφήσουμε για το τέλος. Ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, εκεί όπου ο Βινς Κάρτερ κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με την Εθνική των ΗΠΑ, αλλά κυρίως πρόσφερε αυτή την απίθανη στιγμή.
Θυμάστε, ότι έπαιξε 22 σεζόν στο ΝΒΑ και έκανε το απίστευτο αυτό ρεκόρ; Λογικά ναι. Θυμάστε, ότι είναι στους 20 κορυφαίους σκόρερ της ιστορίας του ΝΒΑ; Δύσκολα. Θυμάστε, ότι είναι στην 6η θέση των παικτών με τα περισσότερα τρίποντα. Μπα! Αυτό το κάρφωμα, όμως, θα μείνει για πάντα στη μνήμη σας.
Γιατί αυτή ήταν η «Vinsanity»! Και την απολαύσαμε μέχρι την τελευταία στιγμή…
https://www.youtube.com/watch?v=WihbbVEmppI