Το "δεν κάναμε τίποτα" του Μπουρούση προς όποιον έσπευδε να τον συγχαρεί αμέσως μετά τη λήξη του θριαμβευτικού αγώνα με τη Λιθουανία ηχούσε παράξενο σε πολλούς, μοιάζει υπερβολικό, αλλά είχε τον συμβολισμό του. Οπως και το βλέμμα του αρχηγού, ο οποίος παρεμπιπτόνως... εμφανίστηκε στο τουρνουά απαντώντας... στον εαυτό του, μαζί και η άρνησή του να σκάσει χαμόγελο.
Περίπου στο ίδιο μοτίβο κινήθηκε και ο Κώστας Μίσσας αφού γνώρισε καθολική και... τραγουδιστή αποθέωση από τους παίκτες του όταν μπήκε στα αποδυτήρια. "Ευχαριστώ, μπράβο, αλλά έχουμε δουλειά μπροστά μας". Εννοείται ότι και ο ψηλός και ο κόουτς είχαν χαρεί με την καρδιά τους τη μεγάλη νίκη, την ολοκληρωτική εμφάνιση, την πανηγυρική πρόκριση. Το νόημα όμως ήταν ξεκάθαρο. Ηταν το "είμαστε μεγάλη ομάδα για να κάνουμε σαν... τρελοί επειδή μπήκαμε στην οκτάδα".
Η Εθνική λοιπόν για να τα βάλουμε σε μια σωστή βάση, απέναντι στη Λιθουανία έκανε κάτι σημαντικό αλλά δεν έκανε και... τα πάντα. Εσπασε μια ψυχολογική κυρίως κατάρα αποτελεσμάτων, αλλά η... έκρηξη θα είναι όταν με το καλό το κάνει και σε προημιτελικό. Εννοείται ότι δεν είναι ίδιας βαρύτητας η αυτονόητη νίκη επί της Πολωνίας που απλά έφερε την ομάδα στους "16" με αυτή επί της πανίσχυρης Λιθουανίας που μας έφερε στα προημιτελικά. Πέρα από το αποτέλεσμα όμως, ήταν αυτό το απολαυστικό μπάσκετ και αυτή τη φορά για περίπου 35 λεπτά συνολικά μέσα στο ματς που σε γέμιζε με χαμόγελο και αισιοδοξία.
Ο Καλάθης στη συνέντευξη Τύπου έσταξε μέλι για τον Μίσσα. Τον αποθέωσε. Γιατί να το έκανε αν δεν το πίστευε; Μήπως... για να τον βάζει; Δεν είναι μόνο ο Καλάθης, είναι συνολική η παραδοχή των παικτών ότι το επιτελείο τους βάζει στα ματς με... ανοιχτό βιβλίο. Οπως αντίστροφα, είναι συνολική η παραδοχή του επιτελείου στην ποιότητα των παικτών. Και τους περίμεναν. "Θα στρώσουν έλεγαν, θα βρουν ρυθμό". Και τώρα όλοι μαζί χαμογελούν. Οχι μόνο για το αποτέλεσμα, αλλά για την εικόνα μιας καλοκουρδισμένης μπασκετικής μηχανής.
Η Εθνική δείχνει να βρίσκει τον ρυθμό της. Ας επαναλάβουμε κάτι, κακό δεν κάνει, μπας και καταλάβουν ορισμένοι τα βασικά. Η Εθνική που έχασε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο πριν το "Ακρόπολις", ουσιαστικά έχασε μισή και παραπάνω προετοιμασία και έπρεπε να την συνεχίσει αυτή εν μέσω επίσημων αγώνων. Οποιος ξέρει τι βλέπει και δεν τη βρίσκει μόνο γράφοντας εξυπνάδες στα σόσιαλ, προκαλώντας γέλιο φυσικά, βλέπει ότι η ομάδα κάτι έδειξε στο τελευταίο ματς του ομίλου και ήταν πολύ καλύτερη πάνω στα καλά της σημεία στο πρώτο νοκ - άουτ. Αρα, ότι μπορεί να έχει μέλλον, σε συνδυασμό και με την ποιότητα των παικτών της.
Σε λίγες ώρες ξημερώνει μια όμορφη Κυριακή. Αρχή μιας πολύ μακράς, για δεδομένα Ευρωμπάσκετ, αναμονής αφού η Εθνική έχει την επόμενη υποχρέωσή της το βράδυ της Τετάρτης. Πρώτα όμως, να μάθουμς αντίπαλο. Κροατία - Ρωσία στις 9.30 το βράδυ και επειδή ο καθένας έχει τη γνώμη και τις προτιμήσεις του, ας πούμε μία για φινάλε. Καλά θα ήταν να τα καταφέρουν οι Ρώσοι. "Τούμπανο" είναι, όχι παίξε - γέλασε, αλλά λίγοι πιο καλουπωμένοι και αντιμετωπίσιμοι από τους απρόβλεπτους και με περίσσιο ταλέντο Κροάτες.
