Ο πρώτος γύρος της Euroleague ολοκληρώθηκε και θα μπορούσε κανείς να προβεί σε αναλύσεις επί αναλύσεων για όσα συνέβησαν και κυρίως για τις ομάδες που κατάφεραν να ξεχωρίσουν. Οι πρώτες 18 αγωνιστικές βρίσκουν Εφές και Ρεάλ να συγκατοικούν στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα με ρεκόρ 15-3 και το basketa.gr στέκεται στο ένα, βασικό στοιχείο που οδήγησε τους Τούρκους και τους Ισπανούς στην επιτυχία, την ομοιογένεια.
Η Εφές πέρυσι κατάφερε να φτάσει μέχρι τον τελικό, όπου δεν τα κατάφερε και ηττήθηκε από την ΤΣΣΚΑ. Ωστόσο, όπως και πέρυσι, έτσι και την φετινή χρονιά παρουσιάζει ελκυστικό μπάσκετ με πολλές λύσεις και ελάχιστα σημεία που πονάει. Το καλοκαίρι οι περισσότεροι πίστευαν πως η ομάδα που έφτιαξε ο Αταμάν θα… εξαφανιστεί, καθώς όλοι οι σταρ θα έφευγαν για… άλλες πολιτείες. Ωστόσο η διοίκηση της Εφές κατάφερε να διατηρήσει στο ρόστερ της, όλα τα μεγάλα αστέρια της, όπως οι Λάρκιν, Μίτσιτς και Μοερμάν. Πέραν από τους τρεις καταλύτες του παιχνιδιού των Τούρκων, στην Κωνσταντινούπολη έμειναν και οι Ντάνστον, Μπαλμπάι, Μπομπουά, Άντερσον, Πλάις, Σανλί και Σιμόν. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ο Αταμάν βρέθηκε να κοουτσάρει την ίδια ακριβώς ομάδα, με την ποιοτική προσθήκη του Κρις Σίνγκλετον. Ίδιος προπονητής και μία 10άδα παικτών οι οποίοι την οδήγησαν στην περυσινή επιτυχία αποτελούσαν από την αρχή της χρονιάς την ιδανική… μαγιά για να επαναλάβει η Εφές τα περσινά κατορθώματα.
Στη Μαδρίτη τα πράγματα είναι παρόμοια, αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό. Κοζέρ, Ράντολφ, Ρούντι, Καμπάτσο, Ρέγες, Κάρολ, Γιουλ, Τόμκινς, Τέιλορ και Ταβάρες είναι μαζί για τουλάχιστον τρία χρόνια, ενώ αν προσθέσει κανείς τον Ντεκ που βρίσκεται εκεί για 2η σερί χρονιά καταλαβαίνει κανείς πως η Ρεάλ παρουσιάζει σε μεγάλο βαθμό την ίδια ομάδα με την περυσινή σεζόν. Οι προσθήκες τον Μίκι και Λαπροβίτολα, μαζί με την… προαγωγή του Γκαρούμπα δίνουν μία πληθώρα λύσεων στον Ισπανό κόουτς, ο οποίος παραμένει στο… τιμόνι των Μαδριλένων για 9η χρονιά!
Οι ομάδες χρειάζονται χρόνο και συνήθως αργούν να παρουσιάσουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Ο 2ος γύρος αναμένεται σίγουρα ακόμα πιο δυνατός, με τα ρόστερ να είναι πλέον πιο δεμένα και τους παίκτες να έχουν… λυθεί. Ωστόσο, Ρεάλ και Εφές βρίσκονται ένα ή και περισσότερα βήματα μπροστά. Την ώρα που για μήνες οι προπονητές των ομάδων της Euroleague βάζουν θεμέλια στο… οικοδόμημα των ομάδων τους, Λάσο και Αταμάν χτίζουν... ορόφους, πατώντας πάνω στην επιτυχία των προηγούμενων ετών και την τρομερή ομοιογένεια των ομάδων τους.
Είναι, λοιπόν, δεδομένο και αυταπόδεικτο, πως όπως στα περισσότερα σπορ, έτσι και στο μπάσκετ, η διατήρηση ενός βασικού κορμού, όταν αυτός διαθέτει ποιότητα, αποτελεί ένα από τα βασικότερα «κλειδιά» της επιτυχίας και μένει να δούμε αν Εφές και Ρεάλ θα φτάσουν... μέχρι τέλους.
