Πώς μπορεί να απογοητεύσει η αποτυχία έναν άνθρωπο τον οποίον έχει απορρίψει επτά φορές η ίδια η γυναίκα του; Πώς μπορεί να μην πετύχει στο τέλος ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει ακούσει από το στόμα εκείνης που αγαπούσε το "όχι" επτά φορές κι όμως δεν το έβαλε κάτω;
Ο Φρανκ Μάρτιν πήρε τη δουλειά στο Σάουθ Καρολάινα πριν από πέντε χρόνια. Πήγε σε μια ομάδα που δεν είχε παίξει ποτέ σε φάιναλ φορ και είχε να κερδίσει αγώνα στο τελικό τουρνουά του NCAA από το 1973. Τον πρώτο καιρό οι... σφαλιάρες συνεχίστηκαν. Αλλά φέτος όλα άλλαξαν. Το Σάουθ Καρολάινα έφτασε στο τελικό τουρνουά, απέκλεισε διαδοχικά το νο 2 Ντιουκ και το νο 3 Μπέιλορ, στη συνέχεια κέρδισε και το Φλόριντα και... ιδού. Πρώτο φάιναλ φορ στην ιστορία για τους Σάουθ Καρολάινα Γκέιμκοκς!
Ο Φρανκ Μάρτιν πέτυχε, γιατί είχε μάθει προηγουμένως να αποτυγχάνει. Όχι στον αθλητισμό, αλλά στη ζωή. Είχε μάθει την αξία της υπομονής και της επιμονής από την ίδια τη γυναίκα του. Γι' αυτό, άλλωστε, την αποθέωσε:
"Η γυναίκα μου απέρριψε επτά φορές προτάσεις που της έκανα για να βγούμε ραντεβού, πριν τελικά δεχθεί. Επτά φορές. Επτά". Το έλεγε σα να μην το πίστευε: "Την ημέρα που έκανε το λάθος να δεχθεί να βγει μαζί μου, αποφάσισα ότι δεν θα την απογοήτευα ποτέ. Είναι η μητέρα των παιδιών μου, ανέχεται όλες τις βλακείες της δουλειάς μου κι όταν ήρθαμε στην πόλη όπου είναι το πανεπιστήμιο, εκεί που δεν ήξερε κανέναν, ασχολήθηκε με τα παιδιά μας, όσο εγώ γυρνούσα τη χώρα για να βρω παίκτες για την ομάδα.
Τα τελευταία πέντε χρόνια ήταν τόσο δύσκολα. Εγώ δεν ήμουν σπίτι κι αυτή είχε αναλάβει τα πάντα. Είναι το στήριγμά μου. Υπήρξε απίστευτη όλα αυτά τα χρόνια".
Καλά όλα αυτά, αλλά... επτά φορές;
