Με την απόκτηση του Σον Κιλπάτρικ ο Παναθηναϊκός θέλει να ενισχυθεί και να αντιστρέψει την πορεία του στην Ευρωλίγκα, που μέχρι στιγμής τον οδηγεί μακριά από τον πρωταρχικό στόχο του, την πρόκριση στα πλέι οφ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που στα 17 χρόνια ζωής της Ευρωλίγκας με τη σημερινή μορφή της οι "πράσινοι" επιλέγουν να κάνουν προσθήκη στο ρόστερ τους μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου. Ούτε ο Κιλπάτρικ είναι ο πρώτος Αμερικανός που φέρνουν εν τω μέσω της σεζόν απ' ευθείας από τις ΗΠΑ, χωρίς δηλαδή να έχει παίξει προηγουμένως άλλη φορά στην Ευρώπη. Έχει σημασία αυτό, διότι δεν είναι εύκολο πράγμα η προσαρμογή στις αυξημένες απαιτήσεις της Ευρωλίγκας από τη μια στιγμή στην άλλη ενός παίκτη που δεν έχει καθόλου παραστάσεις από το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Ο Παναθηναϊκός έχει κάνει αυτό το πείραμα άλλες οκτώ φορές αυτά τα 17 χρόνια. Και εκ του αποτελέσματος δεν κρίνεται ιδιαίτερα επιτυχές. Διότι από τους οκτώ παίκτες που έχει φέρει για πρώτη φορά στην Ευρώπη μεσούσης της σεζόν, μόνο ένας μπορεί να πει κανείς ότι δικαίωσε τις προσδοκίες.
Το basketa.gr έκανε μια αναδρομή στο χρόνο και θυμάται και τους οκτώ:
2004-05
ΤΡΕΪΣΙ ΜΑΡΕΪ
Τον Νοέμβριο του 2004 ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε προβλήματα με τους συνεχόμενους τραυματισμούς του Φραγκίσκου Αλβέρτη και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποφάσισε να αναζητήσει μια έξτρα επιλογή. Έφερε, λοιπόν, στην Ευρώπη τον Τρέισι Μάρεϊ. Έναν παίκτη με "θανατηφόρο" περιφερειακό σουτ, σταρ στα κολεγιακά του χρόνια με το UCLA, με 12ετή θητεία στο ΝΒΑ, πρωταθλητή το 1995 με τους Χιούστον Ρόκετς, σπουδαία καριέρα σε Τορόντο και Ουάσιγκτον, συμπαίκτη για λίγα παιχνίδια των Κόμπι Μπράιαντ και Σακίλ Ο'Νιλ στους Λέικερς.
Aυτός ο παίκτης ήρθε στον Παναθηναϊκό, είδε και... απήλθε μετά από μόλις δύο μήνες. Δεν ταίριαξε με την ομάδα και παρόλο που οι στατιστικές επιδόσεις του δεν ήταν κακές (9 πόντοι με 47% στο τρίποντο και 2,3 ριμπάουντ σε 17 λεπτά συμμετοχής στην Ευρωλίγκα), τον Γενάρη του 2005 έφυγε. Λίγους μήνες αργότερα προσπάθησε να παίξει στον ΠΑΟΚ, αλλά δεν τα κατάφερε ούτε εκεί και μετά από ένα πέρασμα από τη γαλλική Σαλόν σταμάτησε το μπάσκετ.
ΛΟΝΙ ΜΠΑΞΤΕΡ
Μετά την αποχώρηση του Μάρεϊ και καθώς ο Αλβέρτης είχε ξεπεράσει τα προβλήματά του και έπαιζε κανονικά, ο Ομπράντοβιτς αποφάσισε να φέρει ψηλό για να ενισχύσει τη front line του Παναθηναϊκού. Στράφηκε λοιπόν στην περίπτωση του σέντερ Λόνι Μπάξτερ, ο οποίος τρία χρόνια νωρίτερα είχε αναδειχθεί πρωταθλητής του NCAA με το Μέριλαντ. Αμέσως μετά επιλέχθηκε στο νούμερο 44 του ντραφτ από τους Μπουλς και στα επόμενα 2,5 χρόνια εξελίχθηκε σε έναν ρολίστα που προσπαθούσε χωρίς επιτυχία να βρει σταθερή δουλειά στο ΝΒΑ.
Ούτε στον Παναθηναϊκό κατάφερε να πρωταγωνιστήσει και δεν θα έλεγε κανείς ότι πρόσφερε στην ομάδα κάτι ουσιαστικό. Έπαιξε σε 11 αγώνες της Ευρωλίγκας και είχε 4,4 πόντους και 2,2 ριμπάουντ σε 10 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα. Παρ' όλα αυτά ο Παναθηναϊκός έφτασε ως το φάιναλ φορ της Πράγας, όπου ο Μπάξτερ έπαιξε μόνο στον μικρό τελικό με την ΤΣΣΚΑ χωρίς να κάνει τίποτα.
2005-06
ΜΠΡΑΝΤΟΝ ΧΑΝΤΕΡ
Ο Παναθηναϊκός είχε ξεκινήσει τη σεζόν 2005-06 αφήνοντας κενή μια θέση Αμερικανού και μόλις ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς βρήκε την ευκαιρία, δεν άφησε να πάει χαμένη. Πήρε τον Μπράντον Χάντερ, έναν δυναμικό πάουερ φόργουορντ που στα κολεγιακά του χρόνια στο Οχάιο είχε τη φήμη κορυφαίου ριμπάουντερ. Είχε επιλεγεί στο νούμερο 56 του ντραφτ του 2003 από τους Σέλτικς και για μια διετία προσπάθησε να βρει θέση στο ρόστερ της ομάδας της Βοστόνης, αλλά και του Ορλάντο χωρίς επιτυχία. Μετά από ένα πέρασμα από το NBDL, κατέληξε στον Παναθηναϊκό, μάλιστα την απόκτησή του ανακοίνωσε ο ίδιος ο Παύλος Γιαννακόπουλος στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της ΚΑΕ στους εμβρόντητους δημοσιογράφους, που δεν είχαν πάρει... χαμπάρι ότι οι "πράσινοι" κινούνταν για μεταγραφή.
Όμως ήταν άτυχος. Πρόλαβε να παίξει μόλις δύο αγώνες για την Ευρωλίγκα (3,5 πόντοι και 2,5 ριμπάουντ οι επιδόσεις του σε μέση συμμετοχή 10 λεπτών), καθώς στον αγώνα με την Ορτέζ έσπασε το χέρι του. Ο Ομπράντοβιτς δεν μπορούσε να περιμένει την αποθεραπεία του και εισηγήθηκε να μην ανανεωθεί το μηνιαίο συμβόλαιο που είχε υπογράψει ώστε να δοκιμαστεί. Έτσι η θητεία του στον Παναθηναϊκό έληξε άδοξα και οι "πράσινοι" δεν πήραν τίποτα απο αυτόν.
2012-13
ΜΑΡΚΟΥΣ ΜΠΑΝΚΣ
Η σεζόν 2012-13 δεν είχε ξεκινήσει καλά για τον Παναθηναϊκό και μετά από αλεπάλληλες ήττες στην Ευρωλίγκα, αλλά και το κάζο από τον Ίκαρο Καλλιθέας στο πρωτάθλημα, ο Αργύρης Πεδουλάκης σε συνεννόηση με τη διοίκηση αποφάσισαν να κάνουν δύο αλλαγές. Έγινε η ανταλλαγή με τη Μάλαγα, που έφερε στο "τριφύλλι" τον Τζέιμς Γκιστ ως αντάλλαγμα για τον Άντι Πάνκο, και στη θέση του Ντέργουιν Κίτσεν αποκτήθηκε ο Μάρκους Μπανκς.
Επρόκειτο για έναν γκαρντ που επελέγη στο νούμερο 13 του ντραφτ του 2003 από τους Γκρίζλις, οι οποίοι τον έδωσαν στους Σέλτικς και στη Βοστόνη έμεινε μια τριετία αφήνοντας αρκετές υποσχέσεις και αποκτώντας ένα σημαντικό παράσημο. Ο μεγάλος Άλεν Άιβερσον τον χαρακτήρισε ως τον δυσκολότερο αμυντικό που είχε αντιμετωπίσει ποτέ. Όμως καθώς τα χρόνια περνούσαν, η καριέρα του παρέμεινε στάσιμη, άρχισε να εξελίσσεται σε ένα γυρολόγο του ΝΒΑ και ο χρόνος συμμετοχής του μειώθηκε σημαντικά. Έτσι αποφάσισε να έρθει στον Παναθηναϊκό μετά από 9 χρόνια στο ΝΒΑ, μήπως και κάνει επανεκκίνηση στην καριέρα του.
Αλλά δεν κατάφερε και πολλά πράγματα. Παρότι ξεκίνησε καλά τη θητεία του στο "τριφύλλι", εντούτοις με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να πέφτει και σταδιακά έχασε την εμπιστοσύνη του Αργύρη Πεδουλάκη. Στην Ευρωλίγκα έπαιξε σε 21 αγώνες και είχε το φτωχό απολογισμό των 5,7 πόντων και 1,4 ασίστ σε 14 λεπτά μέσης συμμετοχής και τον Μάιο του 2013 λύθηκε η συνεργασία μαζί του πριν καν προλάβει να πανηγυρίσει τον τίτλο του πρωταθλητή της Α1.
ΤΖΕΪΣΟΝ ΚΑΠΟΝΟ
Την ίδια σεζόν, εκτός του Κίτσεν, ο Πεδουλάκης αποφάσισε να διώξει νωρίς νωρίς και τον σέντερ Χίλτον Άρμστρονγκ. Όμως στη θέση του δεν πήρε ψηλό, αλλά ένα "τριάρι" με σπουδαίο όνομα στο ΝΒΑ. Ο απόφοιτος του UCLA, Τζέισον Καπόνο, έβρισκε κάθε χρόνο δουλειά στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου χάρη στο "θανατηφόρο" σουτ του από την περιφέρεια. Με ποσοστό καριέρας 43% στο τρίποντο ήταν ένας από τους καλύτερους σουτέρ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, είχε πάρει πρωτάθλημα με τους Μαϊάμι Χιτ το 2006 και ήταν ένα ηχηρό όνομα, που αποφάσιζε να δοκιμάσει την τύχη του στην Ευρώπη.
Η απόκτησή του πέρασε από 40 κύματα, καθώς ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, που χειρίστηκε προσωπικά την περίπτωσή του, συμφώνησε μαζί του, αλλά ο Καπόνο επικαλέστηκε προβλήματα με την εγκυμοσύνη της συζύγου του και καθυστέρησε σημαντικά την άφιξή του. Τελικά έφτασε τον Δεκέμβρη του 2012 στην Αθήνα και αποδείχθηκε... πολύ κακό για το τίποτα. Έμεινε μόλις τρεις μήνες στην ομάδα, παίζοντας μόλις σε 8 αγώνες της Ευρωλίγκας και έχοντας σε 15 λεπτά συμμετοχής 7,4 πόντους με 46% στο τρίποντο. Στις αρχές Μαρτίου δήλωσε παραπονούμενος για το μικρό χρόνο συμμετοχής του και ζήτησε από την ΚΑΕ να λυθεί το συμβόλαιό του, όπερ και εγένετο.
2015-16
ΕΛΙΟΤ ΟΥΙΛΙΑΜΣ
Στις αρχές Φεβρουαρίου του 2016 ο τότε προπονητής του Παναθηναϊκού Σάσα Τζόρτζεβιτς έβαλε στη μαύρη λίστα τον Νίκο Παππά και καθώς ήθελε έναν παίκτη στη θέση αυτή, στράφηκε στην περίπτωση του Έλιοτ Ουίλιαμς. Ήταν ένας γκαρντ, που ξεκίνησε την καριέρα του με σημαντικές υποσχέσεις, καθώς μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο του Μέμφις επελέγη στο νούμερο 22 του ντραφτ του 2010 από τους Μπλέιζερς. Όμως στο Πόρτλαντ υπέστη δύο σοβαρούς τραυματισμούς στον ώμο και τον αχίλλειο τένοντα, που φρέναραν την καριέρα του.
Τα επόμενα χρόνια τα πέρασε βολοδέρνωντας μεταξύ ΝΒΑ και D-League, ώσπου ήρθε ο Παναθηναϊκός να του προσφέρει τη δυνατότητα για επανεκκίνηση. Και την έπιασε από τα μαλλιά. Με το καλημέρα έδειξε ότι είναι ένας πολύ καλός παίκτης, στην Ευρωλίγκα έπαιξε σε 10 αγώνες σκοράροντας 13,1 πόντους σε 26 λεπτά συμμετοχής και παρόλο που οι "πράσινοι" δεν προκρίθηκαν στο φάιναλ φορ, εντούτοις η ικανοποίηση από τις εμφανίσεις του Ουίλιαμς ήταν τέτοια, ώστε κάποια στιγμή άρχισε συζήτηση για ανανέωση του συμβολαίου του και για τα επόμενα χρόνια. Η συζήτηση αυτή, όμως, δεν οδήγησε πουθενά. Μετά το τέλος εκείνης της σεζόν ο Ουίλιαμς αποχαιρέτησε τον Παναθηναϊκό και δεν τον ξαναείδαμε στα μέρη μας. Ήταν ωστόσο ο μοναδικός από τους παίκτες με τους οποίους ασχολούμαστε που δικαίωσε τις προσδοκίες.
ΒΙΝΣ ΧΑΝΤΕΡ
Λίγες μέρες μετά την άφιξη του Έλιοτ Ουίλιαμς ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε την απόκτηση και του Βινς Χάντερ, ο οποίος προοριζόταν να αντικαταστήσει στο ρόστερ τον Όγκνιεν Κούζμιτς. Το στιλ του ήταν εντελώς διαφορετικό από του Σέρβου, καθώς είναι πολύ πιο κοντός και αθλητικός, ωστόσο ήταν και πολύ πιο άπειρος, αφού μόλις μερικούς μήνες νωρίτερα είχε αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο του Τέξας Ελ Πάσο. Πέρασε μάλιστα στην ιστορία ως ο νεότερος ξένος παίκτης που έχει φέρει ποτέ ο Παναθηναϊκός.
Η επαγγελματική εμπειρία του περιοριζόταν σε μερικούς αγώνες στη D-League κι αυτό φάνηκε και στο πέρασμά του από τους "πράσινους", τους οποίους δεν μπόρεσε να βοηθήσει ιδιαίτερα. Στην Ευρωλίγκα έπαιξε σε 8 αγώνες με μέση συμμετοχή 8 λεπτών και 4 πόντους και 1,9 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Την τελευταία διετία στην ΑΕΚ προσφέρει πολύ περισσότερα.
2017-18
ΑΝΤΡΙΑΝ ΠΕΪΝ
Στα μισά της περσινής σεζόν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αποφάσισε να κάνει το κάτι παραπάνω προκειμένου να φτάσει ο Παναθηναϊκός στο φάιναλ φορ. Έτσι, εκτός από τον Μάικ Τζέιμς έδωσε τη δυνατότητα στον Τσάβι Πασκουάλ να φέρει και τον Άντριαν Πέιν, από τον οποίον ανέμενε να προσφέρει πολλά περισσότερα από τα ελάχιστα που έδινε ο Ζακ Όγκαστ κάτω από τα καλάθια.
Ο Πέιν είχε επιλεγεί στο νούμερο 15 του ντραφτ του 2014 από τους Ατλάντα Χοκς μετά από μια εξαιρετική τετραετία στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν Στέιτ. Το καλοκαίρι του 2015 πήγε στη Μινεσότα και είχε αρκετά καλή παρουσία στα τρία χρόνια που έμεινε εκεί. Παρ' όλα αυτά δεν μπόρεσε να στεριώσει στο ΝΒΑ και ήρθε στον Παναθηναϊκό για να φανεί ξανά, χωρίς ωστόσο να τα καταφέρει.
Έπαιξε σε 12 αγώνες της Ευρωλίγκας και με μέσους όρους 4,8 πόντων και 2,8 ριμπάουντ σε 10 λεπτά συμμετοχής πέρασε μάλλον απαρατήρητος. Και το σίγουρο είναι πως δεν βοήθησε τον Παναθηναϊκό να προκριθεί στο φάιναλ φορ.
