Να συμφωνήσουμε σε κάτι για την οικονομία της κουβέντας. Οτι ένα εκ των υστέρων «κουτσουρεμένο» πρωτάθλημα, πρέπει όλοι οι ασχολούμενοι με κάποιο σπορ να το απευχόμαστε και οι αρμόδιοι να δίνουν μάχη για να το αποφύγουν. Ο προβλεπόμενος αριθμός ομάδων δηλαδή, πρέπει να μην αλλάζει μετά το πέρας μιας κοινώς αποδεκτής προθεσμίας.
Να παραδεχτούμε και μια παραδοξότητα, για να μην κοροϊδευόμαστε. Οτι η φράση «μη χορήγηση πιστοποιητικού συμμετοχής» να συνδέεται με... συμμετοχή, αλλά με κάποια βαθμολογική επίπτωση είναι για να κοροϊδευόμαστε. Αλλά ας τη δεχτούμε για να μην ακυρώσουμε την αρχική σημείωση.
Πάμε τώρα στο δια ταύτα. Για άλλη μια χρονιά, μιλώντας για τη Basket League, κοροϊδευόμαστε. Και ουδείς φυσικά μπορεί να μας πάρει πολύ στα σοβαρά. Ούτε και λίγο ίσως. Ειδικά όταν μιλάμε για την περιβόητη χρονιά που με πομπές ο ΕΣΑΚΕ καμάρωνε για μήνες ότι έφτιαξε δική του επιτροπή προ - αδειοδότησης, για να μην έχει το άλλοθι της ΕΕΑ που έδινε πιστοποιητικό σε... όποιον πέρναγε απ' έξω.
Πού φτάσαμε; Σε έναν καταιγισμό παραδοξοτήτων. Με την ΕΕΑ που τα προηγούμενα χρόνια έδινε αβέρτα πιστοποιητικά, να παίρνει φέτος... χατζάρα και να κόβει κόσμο. Με τον ΕΣΑΚΕ να πανηγυρίζει ατύπως για το ότι μπήκαν επιτέλους νόμοι. Και αίφνης, με τη Basket League να γίνεται... θεραπευτήριο.
Ναι, αυτό ακριβώς. «Αίτηση θεραπείας» κάνουν οι κομμένοι εδώ και κανα μήνα. Και η μέχρι πρότινος άτεγκτη ΕΕΑ από συνεδρίαση σε συνεδρίαση δίνει παρατάσεις. Και το πρωτάθλημα άρχισε, και ο Οκτώβριος μπήκε και το 1/3 των ομάδων δεν ξέρει με πόσους βαθμούς θα βρεθεί σε λίγο καιρό.
Σήμερα που μιλάμε, μπορεί να βρεθεί ο Κολοσσός με μείον έναν βαθμό επειδή άργησε να καταθέσει φάκελο και να βγουν... άβρεχτες ομάδες που τον κατέθεσαν με ένα σωρό οικονομικά προβλήματα και μέσω αναβολών τους δίνεται περιθώριο όσο θέλουν να τα λύσουν, αν μπορέσουν.
Για να επανέλθουμε στα περί κοροϊδέματος, ουδείς μπορεί να πιστέψει ότι η ΕΕΑ μόνη της τα κάνει όλα αυτά τα προς - πίσω. Οτι δεν έχει μια κουβέντα ρε αδελφέ με τον ΕΣΑΚΕ έστω και δια αγγελιοφόρων, που κομψά (ή και όχι κομψά) θα ζητάει να μην του γίνει μεγάλη ζημιά στο πρωτάθλημα. Ο οποίος ΕΣΑΚΕ πολύ λογικά όπως είχε επισημανθεί ζήτησε το -5 μέχρι -10 που θα τίναζε το πρωτάθλημα στον αέρα να γίνει -1 μέχρι -5 για το μπάσκετ με τον διαφορετικό τρόπο βαθμολόγησης. Μόνο που δεν είχε πει ότι κι αυτό για κατάργηση πάει, με κάποιον τρόπο.
Εχουν πάει πολλά περίπατο μέχρι τώρα. Οι προθεσμίες ακόμα κι όταν αυτές ξεχειλώθηκαν, οι προβλεπόμενες ποινές, οι ποινές γενικότερα. Και μαζί τους η έξωθεν καλή μαρτυρία σε μια χρονιά που πήγαινε να αρχίσει με τους καλύτερους οιωνούς περί τούτης, μετά από δεκαετίες.
Ας αποφασίσουν στον ΕΣΑΚΕ ότι οι 13, ή όσοι προβλέπονται τέλος πάντων κάθε φορά, που θα έχουν αποκτήσει αγωνιστικό δικαίωμα συμμετοχής στη Basket League θα συμμετέχουν εκεί. Οποιες και όσες «αμαρτίες» κι αν κουβαλάνε. Δεν αρέσει αυτό; Ας πουν μια φορά ξεκάθαρα μια καταληκτική ημερομηνία και μια δυνατότητα παράτασης και μετά χαίρετε, να περάσει ο επόμενος. Εγκαιρα, για να μπορεί να υπάρχει επόμενος και να μην αλλοιώνεται ο προβλεπόμενος αριθμός.
Ναι, μια ομάδα που αμέλησε κάτι να μην «εκτελεστεί». Ναι ακόμα και μία που έμπρακτα παλεύει να κλείσει εκκρεμότητες του παρελθόντος, το έχει κάνει σε πολλές στη λήξη της προθεσμίες και δεν τις έχει προλάβει όλες, επίσης να πάρει την ευκαρία της. Ναι, ο ΕΣΑΚΕ να σηκώσει ασπίδα σε πολλά.
Οχι όμως τη χρονιά που έστησε πάρτι επειδή πήρε πάνω του την κατάσταση και δεν θα υπάρχει πια το άλλοθι της ΕΕΑ, να καταλήγουμε να «δείχνουμε» την ΕΕΑ ως μεγαλύτερο άλλοθι από ποτέ, για τις μεγαλύτερες παραδοξότητες από ποτέ. Ε, δε γίνεται ρε παιδιά, πώς να το κάνουμε;
