Ένα πρωινό Παρασκευής του περασμένου Μαρτίου το τεχνικό επιτελείο των Κλίβελαντ Καβαλίερς έπεσε σε περισυλλογή, καθώς βρισκόταν μπροστά σε ένα βασανιστικό δίλημμα. Η ομάδα μετά το διάλειμμα του All Star game δεν πήγαινε καλά και έδειχνε ιδιαίτερα ταλαιπωρημένη. Στο τραπέζι βρισκόταν η έκθεση του γυμναστή και τα αποτελέσματα των εργομετρικών εξετάσεων, που είχε κάνει ο ΛεΜπρόν Τζέιμς και τα όποια έδειχναν ότι εμφάνιζε ανησηχυτικά σημάδια κόπωσης. Την επόμενη μέρα οι Καβαλίερς αντιμετώπιζαν τους Λος Άντζελες Κλίπερς σε ένα παιχνίδι, το οποίο επρόκειτο να μεταδοθεί τηλεοπτικά σε πανεθνικό δίκτυο από το ABC. Τι να έκαναν; Να έβαζαν τον ΛεΜπρόν να παίξει ή να του έδιναν μερικές ανάσες;
Μετά από πολλή σκέψη αποφάσισαν τελικά να μην αγωνιστεί ο Τζέιμς. Και όχι μόνον αυτός, αλλά ούτε οι Κάιρι Ίρβινγκ και Κέβιν Λαβ, οι άλλοι δύο μεγάλοι σταρ της ομάδας, που επίσης χρειάζονταν ξεκούραση. Το αποτέλεσμα του αγώνα δεν έχει σημασία. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι λίγα 24ωρα αργότερα η Sports Media Watch, η AGB των ΗΠΑ δηλαδή, ανακοίνωσε ότι ο συγκεκριμένος αγώνας Κλίπερς-Καβαλίερς είχε τα χαμηλότερα ποσοστά τηλεθέασης από οποιονδήποτε άλλον αγώνα έχει μεταδοθεί τηλεοπτικά σε πανεθνικό δίκτυο στην ιστορία του ΝΒΑ! Ουπς...
Μια συζήτηση που εξελίσσεται σε διαμάχη
Η κουβέντα στις ΗΠΑ έχει ανάψει για καλά. Πρέπει οι ομάδες να αφήνουν έξω από αγώνες της κανονικής περιόδου βασικούς παίκτες τους για να τους ξεκουράσουν ή δεν πρέπει; Είναι μια πρακτική που την έκανε δημοφιλή ο Γκρεγκ Πόποβιτς, ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια δίνει τακτικά ανάσες στους βασικούς παίκτες των Σαν Αντόνιο Σπερς δίχως να τον νοιάζει τι λένε γι' αυτό οι άλλοι. Στην πορεία, βεβαίως, άρχισε να βρίσκει όλο και περισσότερους μιμητές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με μία έρευνα, τη δεκαετία του 2010 μόλις το 11% των βασικών παικτών (starters) των ομάδων του ΝΒΑ έπαιξαν και στα 82 παιχνίδια της κανονικής περιόδου μιας οποιασδήποτε σεζόν. Το ποσοστό αυτό στη δεκαετία του 2000 ήταν 18% και στη δεκαετία του 1990 ήταν 35%. Χαρακτηριστικό είναι επίσης και τούτο: Πέρυσι οι starters που έπαιξαν και στα 82 παιχνίδια της σεζόν ήταν μόλις έξι: οι Τζέιμς Χάρντεν, Αλ Φαρούκ Αμινού, Αλ Χόρφορντ, Ρόμπιν Λόπεζ, Μέισον Πλάμλι και Καρλ Άντονι Τάουνς. Ο αριθμός αυτός το 2000 ήταν σχεδόν πενταπλάσιος, 27.
Αυτή η πρακτική, λοιπόν, τείνει να καθιερωθεί. Όμως δεν είναι όλοι σύμφωνοι. Και η κουβέντα εξελίσσεται σε διαμάχη, διότι τα επιχειρήματα είναι σοβαρά όσο και αντικρουόμενα μεταξύ τους.
Η συνταγή για... τραυματισμούς
Από τη μια πλευρά υπάρχει το ζήτημα της υγείας των αθλητών. Ο Δρ. Μαρκους Έλιοτ έχει ένα εργαστήριο αθλητικής ιατρικής στην Καλιφόρνια και έχει μελετήσει εκατοντάδες περιπτώσεις αθλητών του ΝΒΑ. Το συμπέρασμά του;
"Η ένταση και ο ρυθμός των αγώνων του ΝΒΑ έχουν γίνει πια πολύ υψηλοί. Υπάρχουν τόσες πολλές επιταχύνσεις και αλλαγές κατεύθυνσης, ώστε ακόμα και αθλητές που είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι για να αγωνιστούν, υφίστανται ζημιές σε ιστούς και έχουν μυικούς πόνους, που χρειάζονται 24-48 ώρες για να αποκατασταθούν. Όμως σε αυτό το διάστημα μπορεί να χρειάζεται να πετάξουν με το αεροπλάνο, να κάνουν έναν κακό ύπνο και να αγωνιστούν ξανά. Όλο αυτό 82 φορές συν τα πλέι οφ... είναι μια ασφαλής συνταγή για τραυματισμούς".
Την άποψη αυτή ενστερνίζονται πλήρως οι γιατροί και οι γυμναστές όλων των ομάδων, οι οποίοι συχνά πυκνά εισηγούνται στους προπονητές να ξεκουράζουν τους παίκτες που έχουν μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στους αγώνες προκειμένου να αποφύγουν ενδεχόμενους τραυματισμούς.
No money, no honey
Από την άλλη πλευρά, όμως, υπάρχουν το ESPN και το ABC. Οι δύο τηλεοπτικοί κολοσσοί του μεγιστάνα του Τύπου, Τεντ Τέρνερ, οι οποίοι με βάση το καινούριο συμβόλαιο που ισχύει από τη φετινή σεζόν, πληρώνουν περίπου 3 δισ. δολάρια ετησίως για να μεταδίδουν σε πανεθνικό δίκτυο τους αγώνες του ΝΒΑ. Και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα νούμερα τηλεθέασης. Αν όμως δεν παίζουν ο ΛεΜπρόν, ο Κάρι, ο Ντουράντ και ο Ουέστμπρουκ, τότε ποιος θα καθήσει να δει τα παιχνίδια; Η τηλεθέαση θα καταρρεύσει και τότε δεν θα έχει κανένα λόγο ο Τέρνερ να βάζει πια τα ωραία λεφτουδάκια του.
Γι' αυτό ο κομισάριος του ΝΒΑ Άνταμ Σίλβερ θορυβήθηκε σφόδρα βλέποντας τα νούμερα τηλεθέασης του αγώνα Κλίπερς-Καβαλίερς. Κι επειδή οι παίκτες που θέλουν να... ξεκουράζονται ολοένα και αυξάνουν, πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Συγκάλεσε έκτακτη σύσκεψη των 30 ιδιοκτητών των ομάδων με σκοπό να ληφθούν μέτρα. Τι είδους μέτρα, μένει να φανεί. Θα αποφασίζουν οι ιδιοκτήτες και όχι οι προπονητές για το ποιοι παίκτες θα παίζουν; Θα επιβληθούν αυστηρά πρόστιμα; Θα μειωθούν οι αγώνες της κανονικής περιόδου σε λιγότερους από 82;
Αυτό το τελευταίο κρατήστε το. Υπάρχουν όλο και περισσότερες φωνές, που το ζητούν. Επικαλούνται μάλιστα το άλλο δημοφιλές στις ΗΠΑ σπορ. Το φούτμπολ.
Το παράδειγμα του NFL
H κανονική περίοδος στο NFL περιλαμβάνει μόλις 16 παιχνίδια. Παρ' όλα αυτά τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα είναι τεράστια. Πώς γίνεται αυτό;
Ο Ντάριλ Μόρεϊ, general manager των Χιούστον Ρόκετς, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως η εμπορική επιτυχία του NFL στηρίζεται στο γεγονός ότι έχει δημιουργήσει έλλειψη. Όταν κάθε ομάδα του NFL παίζει μόνο 16 παιχνίδια στην κανονική περίοδο, τότε κάθε παιχνίδι από αυτά είναι κρίσιμο. Κανένα μα κανένα δεν είναι αδιάφορο. Όλα έχουν το ενδιαφέρον τους, άρα οι σταρ παίζουν σε όλα δίχως να αναζητούν ξεκούραση, άρα όλα είναι εμπορικά.
"Η άποψη ότι το NFL θα έβγαζε περισσότερα χρήματα αν η κανονική περίοδός του είχε 82 αγώνες, είναι παράλογη. Οι λιγότεροι αγώνες αυξάνουν τη σημασία του καθενός από αυτούς και άρα και τους δείκτες τηλεθέασής τους", λέει ο Μόρεϊ, ο οποίος πιστεύει ακράδαντα πως αν το ΝΒΑ μειώσει τον αριθμό των αγώνων της κανονικής περιόδου, μακροπρόθεσμα θα βγει ωφελημένο οικονομικά.
Ο Νταν Ρόζενχεκ από το περιοδικό Economist, μάλιστα, προχωρά ακόμια πιο πέρα λέγοντας πως το ΝΒΑ θα έπρεπε να μειώσει τον αριθμό των αγώνων της κανονικής περιόδου του σε λιγότερους από 60! "Έτσι όπως είναι το σύστημα τώρα, δεν μπορείς να καταλάβεις πραγματικά ποια είναι η καλύτερη ομάδα. Διότι οι καλές ξεκουράζουν παίκτες για να τους κρατούν φρέσκους και οι κακές για να δώσουν ευκαιρίες στους νέους να αναδειχθούν. Έτσι κανείς δεν παίζει πλήρης", λέει και προσθέτει: "Το NFL δεν είναι δημοφιλές μόνο επειδή έχει δημιουργήσει έλλειψη έχοντας στο πρόγραμμά του λίγους αγώνες. Αλλά και διότι μια ήττα μπορεί να αποβεί καταστροφική. Σε κάθε παιχνίδι, δηλαδή, υπάρχει ισχυρό διακύβευμα. Κι έτσι δεν έχεις ποτέ την πολυτέλεια να ξεκουράσεις κανέναν παίκτη σου".
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η συζήτηση έχει μόλις ανοίξει. Και καθώς εξελίσσεται σε διαμάχη, είναι επίσης βέβαιο ότι κυοφορεί αλλαγές. Ως επίλογο θα σημειώσουμε τούτο.
Επειδή μας αρέσει να χρησιμοποιούμε ως παράδειγμα όσα γίνονται στις ΗΠΑ κι επειδή το ΝΒΑ είναι πραγματικά πρωτοπόρο σε ό,τι έχει να κάνει με το μπάσκετ, καλό είναι να παρακολουθήσουμε αυτές τις εξελίξεις. Όταν στο ΝΒΑ αρχίζει να καταρρίπτεται ο μύθος ότι οι περισσότεροι αγώνες φέρνουν περισσότερα χρήματα, ίσως μάλιστα στην πραγματικότητα να συμβαίνει το αντίθετο, θα ήταν χρήσιμο να δούμε κι εμείς εδώ στην Ευρώπη τα πράγματα από αυτή τη σκοπιά. Διότι σε τελευταία ανάλυση αυτό που ενδιαφέρει τον φίλαθλο είναι το παιχνίδι...
