“Λέτε να δηλώσουμε να παίζουμε εκτός έδρας ; Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά τις μεγάλες μας νίκες τις έχουμε κάνει μακριά από την έδρα μας. Βέβαια τώρα είχε προηγηθεί εντός έδρας ήττα μας με τη Λάρισα και μάλλον μίλησε και ο πληγωμένος μας εγωισμός και ο κόουτς έχει τον τρόπο να μας επαναφέρει σε καλό επίπεδο μετά από ένα άσχημο αποτέλεσμα. Αλλά όμως πρέπει να αρχίζουμε να νικάμε και στην έδρα μας”
Δεύτερο σπίτι του έχει κάνει ο Κολοσσός Ρόδου την έδρα του Ιωνικού είτε πρόκειται για την αυθεντική (το γήπεδο του Πλάτωνα, στη Νίκαια, εκεί όπου τον απέκλεισε στο κύπελλο) είτε για την εφετινή στο πρωτάθλημα (στο Σοφία Μπεφόν του Φαλήρου, όπου οι Ροδίτες έφυγαν με το διπλό αυτή τη φορά για το πρωτάθλημα).
Οι φιλοξενούμενοι είχαν τέσσερις παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων και τον Κρομά κορυφαίο, όμως ο παίκτης που “κλείδωσε” σε μεγάλο βαθμό το “διπλό” ήταν ο 20χρονος (δανεικός από την ΑΕΚ) πλέι μέικερ Δημήτρης Μωραϊτης.
Με 9 πόντους, 6 ριμπάουντ και 6 ασίστ δικαίωσε τον κόουτς Αρη Λυκογιάννη που τον εμπιστεύεται αφού πρώτα τον γνώρισε με…οδυνηρό τρόπο ως αντίπαλός του.
Ο ύψους 1μ.92 πλέι μέικερ της Ένωσης είναι ο μεγάλος γιος του – πρωταθλητή με τον Ολυμπιακό το 1993 - Κώστα Μωραϊτη και είχε κάνει τα πρώτα του σοβαρά βήματα στον Πανιώνιο. Με τη φανέλα του οποίου πραγματοποίησε ντεμπούτο στην Α1 στις 12 Οκτωβρίου του 2014 σε ηλικία μόλις 15 ετών και 10 μηνών, βάζοντας 15 πόντους με 4/5 τρίποντα απέναντι στην νυν ομάδα του (στην οποία τότε έπαιζε και ο Μάικ Τζέιμς) και κυρίως στον νυν προπονητή του !
“Ναι είναι αλήθεια ότι του είχα στείλει μήνυμα από την πρώτη στιγμή (γέλια). Ο κόουτς Λυκογιάννης είναι τρομερος, τον σέβομαι και με έχει βοηθήσει αφάνταστα. Μου δίνει χρόνο συμμετοχής, με πιστεύει και μου το δείχνει. Οπως με βοηθούν και οι συμπαίκτες μου στο να είμαι καλύτερος και να μπορώ να βοηθάω την ομάδα.
Δεν το κρύβω ότι ο μεγάλος μου στόχος είναι να επιστρέψω κάποια στιγμή στην ΑΕΚ, απλά είναι πολύ βασικό ότι είμαι τώρα σε μια ομάδα που παίρνω χρόνο συμμετοχής και έχω ρόλο.
Ουσιαστικά για μένα είναι μια νέα αρχή με πολλά όνειρα” εξομολογείται στο Βasketa.gr ένα από τα μεγάλα πρότζεκτ της ΑΕΚ και του ελληνικού μπάσκετ που ξεδίπλωσε το πλούσιο ταλέντο του και κόντρα στον Ιωνικό.
"Ηταν μεγάλη νίκη που μας κάλυψε σε ένα βαθμό την ήττα που κάναμε από τη Λάρισα. Είναι αλήθεια ότι έχουμε κάνει αρκετά καλά παιχνίδια εφέτος, όμως χάσαμε κάποια στον πόντο όπως με τον Προμηθέα στην Πάτρα και με το Λαύριο εντός. Δυστυχώς έχουμε πληγώσει τον κόσμο μας και είναι κρίμα γιατί το νέο γήπεδο είναι εξαιρετικό, με φοβερές παροχές, γυμναστήριο, προπονητήριο και γενικά μια σύγχρονη εγκατάσταση. Πρέπει να πάρουμε πάση θυσία τα παιχνίδια που έχουμε εκεί μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου με τον Ηρακλή και το Περιστέρι" λέει ο νεαρός άσος, και φυσικά οι Ροδίτες έχουν ένα ακόμα παιχνίδι την άλλη Κυριακή στη Ρόδο, αλλά είναι σαν να έχουν...ρεπό (παίζουν με τον Παναθηναϊκό). Ομως η έδρα γενικότερα θα παίξει ρόλο.
"Ναι η έδρα είναι σημαντική και θεωρώ ότι ο στόχος της ομάδας μπορεί να είναι η είσοδος στα πλέι οφ. Είναι εφικτός στόχος για μια ομάδα ιδιαίτερα οργανωμένη, που το περσινό πάθημα του υποβιβασμού έγινε μάθημα και έφερε και έναν πολύ καλό προπονητή".
Δεδομένου ότι ο νεαρός Μωραϊτης θέλει να επιστρέψει το συντομότερο στην ΑΕΚ, παρακολουθεί την πορεία της και αποθεώνει και τον πρόεδρό της Μάκη Αγγελόπουλο.
"Η ομάδα πάει τώρα πολύ καλύτερα, έχει πολύ καλούς παίκτες και καλό προπονητή, και φαίνεται ότι ξεπέρασε μια κοιλιά στην αρχή που είχε να κάνει και με το γεγονός ότι έπρεπε να βρει τη χημεία με αρκετά νέα πρόσωπα. Αποτελεί εγγύηση όμως για την ομάδα ο κ.Αγγελόπουλος, ένας πρόεδρος με διαφορετική φιλοσοφία που είναι δίπλα στην ομάδα, την στηρίζει πάντα, ιδιαίτερα στα δύσκολα και εκεί την ενισχύει και δεν παίρνει αποφάσεις εν θερμώ. Θυμίζει περισσότερο ίσως παράγοντα από άλλη χώρα" !
Με τον πατέρα του Κώστα, έχει μεγαλώσει μέσα στο μπάσκετ, αλλά ήταν αγέννητος όταν ο μπαμπάς του πήρε με τον Ολυμπιακό πρωτάθλημα το 1993 στην αρχή της αναγέννησης των Ερυθρολεύκων επί Σωκράτη Κόκκαλη και Γιάννη Ιωαννίδη.
"Τον έχω δει σε κασέτες και τον θαύμαζα. Σε αυτόν χρωστάω ότι είμαι τώρα στο μπάσκετ και τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Μιλάμε πάντα μετά τα παιχνίδια, αλλά περισσότερο μου μιλάει μετά από τις ήττες. Στις νίκες δεν λέει πολλά, αλλά μου επισημαίνει ακόμα και εκεί τα λάθη μου (γέλια)".
Φυσικά στο τηλέφωνο μιλάει πολύ και με τον μικρότερο του (κατά δύο χρόνια) αδελφό τον Ηλία που ακολουθεί τα χνάρια του μπαμπά και είναι στην αναπτυξιακή ομάδα του Ολυμπιακού στην Α2. Οσο για τη μαμά, αγωνιούσε παλαιότερα για το σύζυγο να μην έχει τραυματισμούς μέχρι να "συνταξιοδοτηθεί" από το μπάσκετ και τώρα:
"Εχει αγωνία για τους γιούς. Εμείς απλά προσπαθούμε πάντα να την κάνουμε ευτυχισμένη και νομίζω τα καταφέρνουμε".
