Ακόμα είναι πολύ νωρίς για να έχουμε σαφή εικόνα για τις πιθανότητες της Εθνικής μας να παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, διότι μέχρι τον Ιούνιο πολλά μπορούν να συμβούν και σε μας και στους άλλους. Όμως κανείς δεν μας απαγορεύει να κάνουμε μια εκτίμηση για το αποτέλεσμα της κλήρωσης των προολυμπιακών τουρνουά, βασιζόμενοι κυρίως στις εντυπώσεις από το Παγκόσμιο Κύπελλο, που είναι ακόμα φρέσκο ως ανάμνηση.
Πριν από την κλήρωση είχαμε ένα δεδομένο, ότι η Εθνική μας θα έπαιζε είτε στο Σπλιτ είτε στη Βικτόρια, οπότε η σύγκριση θα γίνει ανάμεσα σε αυτά τα δύο τουρνουά. Για τα άλλα δύο δεν έχει νόημα να μιλάμε.
Η Εθνική θα πάει να παίξει στον Καναδά, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να φύγει λίγες μέρες νωρίτερα από την Ελλάδα, ώστε να ξεπεράσει το τζετ λαγκ και να προσαρμοστεί στις συνθήκες που θα επικρατούν εκεί. Η Βικτόρια δεν είναι Σπλιτ, που σε μιάμιση ώρα έχεις φτάσει (αν πας με τσάρτερ), κι αυτό ενδέχεται να επηρεάσει λίγο την προετοιμασία της, δεδομένου ότι χρόνος πρακτικά δεν υπάρχει. Τα πρωταθλήματα τελειώνουν στα τέλη Μαΐου και το τζάμπολ του προολυμπιακού θα γίνει στις 23 Ιουνίου.
Υπ' αυτή την έννοια είναι καλό που το σύστημα διεξαγωγής δίνει τη δυνατότητα για μία ήττα στην πρώτη φάση. Δηλαδή, αν χάσουμε από τον οικοδεσπότη Καναδά στην πρεμιέρα, δεν θα έρθει η καταστροφή, διότι προκρίνονται οι δύο πρώτοι από κάθε όμιλο. Άρα ένα λάθος που μπορεί να γίνει λόγω ανετοιμότητας, μπορεί να διορθωθεί.
Από εκεί και πέρα, η σύνθεση του προολυμπιακού της Βικτόριας είναι πιο συμβατή με την Εθνική μας από αυτή του Σπλιτ. Την Τσεχία και την Τουρκία, μία εκ των οποίων θα βρούμε στα ημιτελικά, τις... έχουμε αμφότερες. Την Τσεχία τη νικήσαμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, έστω κι αν δεν πήραμε την επιθυμητή διαφορά, η δε Τουρκία δεν μπορεί να προβληματίσει ιδιαίτερα την καλή Εθνική μας, γιατί δεν έχει το απαραίτητο βάθος. Είναι πάντως απρόβλεπτη κι αυτό είναι επικίνδυνο.
Όσο για τον Καναδά... Αν παραταχθεί πλήρης, με όλους τους παίκτες που μπορεί να φέρει από το ΝΒΑ, είναι πολύ δυνατός και θα βάλει δύσκολα στην Εθνική. Ειδικά αν χρειαστεί να τον αντιμετωπίσει, εκτός από την πρώτη φάση, και στον τελικό για το εισιτήριο για Τόκιο. Αν όμως εμφανιστεί με ελλείψεις, όπως συνέβη στο Παγκόσμιο Κύπελλο, η Εθνική δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από αυτόν.
Και υπ' αυτή την έννοια είναι προτιμότερος από τη Γερμανία, την οποία θα αντιμετώπιζε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα αν έπαιζε στο Σπλιτ. Οι Γερμανοί έχουν επίσης γεμάτη ομάδα, που μπορεί να γίνει πολύ καλή, άσχετα αν απέτυχαν παταγωδώς στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Οι δε Κροάτες, που για να διοργανώνουν το τουρνουά λογικά θα κατεβάσουν δυνατή ομάδα, αλλά και Βραζιλιάνοι δεν ταιριάζουν στην Εθνική και είναι πολύ καλό που δεν τους βρίσκει στο δρόμο της. Στο Σπλιτ, τέλος, η Ελλάδα θα έπαιζε στην πρώτη φάση με το Μεξικό, που είναι καλύτερο και πιο επικίνδυνο από την Κίνα.
Συμπερασματικά, ο δρόμος της Εθνικής μας προς το Τόκιο είναι ανοικτός. Έχει εμπόδια, όχι όμως από αυτά που μια καλή ελληνική ομάδα δεν μπορεί να υπερπηδήσει. Αρκεί να πάει στον Καναδά πλήρης. Ή έστω χωρίς τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, αλλά με όλα τα υπόλοιπα στελέχη της παρόντα...
