Οι Γιώργος Μπαρτζώκας, Γιώργος Πρίντεζης, Κώστας Παπανικολάου και Κώστας Σλούκας μίλησαν στο επίσημο site του Ολυμπιακού για το θέμα που απασχολεί όλη η μπασκετική κοινότητα, εγχώρια και ευρωπαϊκή, από εχθές (26/06), τον Βασίλη Σπανούλη!
Οι «ερυθρόλευκοι» συνοδοιπόροι του, δε στάθηκαν μόνο στο παικτικό φαινόμενο που ακούει στο όνομα «Kill Bill», αλλά και στον Βασίλη σαν άνθρωπο και φίλο.
Μπαρτζώκας: «Υπάρχουν έντονα συναισθήματα που δεν χωράνε σε λέξεις, γιατί τα μικραίνουν. Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ο σημαντικότερος παίκτης στην σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού, αλλά και μια τεράστια προσωπικότητα για το Ευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο μπάσκετ.
Η πορεία του στο μπάσκετ σημάδεψε ολόκληρη εποχή. Ο θρύλος και η επιδραστικότητά του στο άθλημα και όσους ασχολούνται με αυτό, δεν θα σταματήσουν να υφίστανται επειδή αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Άλλωστε τα έχει κατακτήσει όλα και πάνω από όλα τον σεβασμό και την αναγνώριση όλης της αθλητικής κοινότητας κι αυτό είναι ξεκάθαρο από τον τρόπο που αντέδρασαν όλοι στο άκουσμα της απόφασής του.
Είχα την τύχη να τον ζήσω και να συνεργαστώ μαζί του σε τρεις διαφορετικές περιόδους της καριέρας του. Στα πρώτα βήματα της αναρρίχησής του στο Μαρούσι, την εποχή της ακμής του που ήταν ο ηγέτης στις μεγάλες επιτυχίες και στην τελευταία φάση που ήρθε η αναπόφευκτη στιγμή να αντιμετωπίσει τον πανδαμάτορα χρόνο. Είναι αξιοθαύμαστο ότι και στις τρεις είχε την ίδια φλόγα και το ίδιο πάθος για το παιχνίδι. Γιατί στη ζωή, χωρίς πάθος και αφοσίωση είναι δύσκολο να φτάσεις τόσο ψηλά. Οτιδήποτε κατέκτησε το κέρδισε δεν του χαρίστηκε κι αυτό είναι το παράδειγμα που αφήνει ως παρακαταθήκη στα νέα παιδιά οποιονδήποτε δρόμο κι αν θέλουν να ακολουθήσουν στη ζωή τους.
Ο Βασίλης δεν είναι ένας «τυχερός άνθρωπος», γιατί απλούστατα τίποτα δεν του χαρίστηκε. Πάντα διάλεγε τον δύσκολο δρόμο, αυτόν με τις προκλήσεις.
Ωστόσο, πάνω από τους τίτλους και τις ατομικές διακρίσεις το μεγαλύτερο δημιούργημά του είναι η καταπληκτική οικογένειά του. Η σύζυγος και τα παιδιά του, ξέρουν καλύτερα από όλους μας ότι ο Βασίλης είναι ένα 'δώρο' με τον τρόπο που αγαπάει και εμπνέει. Εκ μέρους όλου του προπονητικού επιτελείου του ευχόμαστε να είναι πάντα υγιής, να ξεκουραστεί και όταν νιώσει έτοιμος να επιστρέψει πάλι, με όποια ιδιότητα επιλέξει ο ίδιος στο μπάσκετ, γιατί αυτό, όπως όλοι ξέρουμε, είναι το οξυγόνο του».
Πρίντεζης: «Δεν χρειάζεται να μιλήσω εγώ για την αξία του Βασίλη Σπανούλη ως αθλητή και ως άνθρωπο. Η παρουσία του στα παρκέ και η πορεία της ζωής του 'μιλούν' από μόνα τους.
Με τον Μπίλι έχουμε ζήσει μαζί τόσες πολλές στιγμές, έντονες, μικρές, καλές, άσχημες, τραυματισμούς... Σίγουρα είναι πάρα πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω μία. Ήμασταν συνέχεια μαζί, προπονήσεις, ταξίδια... Επίσης, γνωριζόμασταν και πριν έρθει στον Ολυμπιακό από την Εθνική ομάδα.
Παρόλα αυτά θα ήθελα να αναφερθώ σε μια ιδιαίτερη στιγμή... Θυμάμαι το καλοκαίρι του 2011, όταν οι Πρόεδροι είχαν ανακοινώσει πως θα αποχωρήσουν, όμως, τελικά πείσθηκαν, αναθεώρησαν και έμειναν. Γενικότερα, ωστόσο, υπήρχε αβεβαιότητα. Ο Βασίλης είχε μείνει στην ομάδα, όπως και εγώ, όμως, θεωρητικά με το ρόστερ που είχε φτιαχτεί ο πήχης δεν ήταν και τόσο ψηλά. Τη συγκεκριμένη μέρα στην οποία θα αναφερθώ, ταξιδεύαμε μαζί. Επιστρέφαμε από διακοπές. Ο Βασίλης είχε πάρει το καράβι από την Πάτμο για τον Πειραιά και εγώ από την Σύρο για Πειραιά. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, μου λέει: 'Φίλε φέτος θα πάμε καλά. Θα έχουμε ομάδα ταλιμπάν! Θα είμαστε δώδεκα ταλιμπάν που θα μπαίνουμε μέσα και θα δαγκώνουμε'. Εγώ τον κοιτούσα και σκεφτόμουν: 'Πόση περηφάνια μπορεί να έχει αυτός ο άνθρωπος! Μετά από χρονιές με τεράστια ονόματα και παικταράδες στο ρόστερ, μετά από τόσο μεγάλα μπάτζετ που η ομάδα ναι μεν έφτασε στην πηγή, αλλά δεν ήπιε νερό, πως μπορούσε να πιστεύει ότι με Σλούκα, Παπανικολάου και εμένα που είχα γυρίσει από τη Μάλαγα, θα τα πάμε καλά;'. Τον έβλεπα, όμως, ότι πίστευε. Ήταν πάρα πολύ αισιόδοξος. 'Φίλε θα τα πάμε πολύ καλά. Θα δαγκώνουμε! Θα είμαστε σκύλοι!', μου είπε. Και έτσι έγινε! Εκείνη τη χρονιά πήραμε την Ευρωλίγκα και το πρωτάθλημα!
Είναι μια από τις χιλιάδες στιγμές που έχουν χαραχτεί στο μυαλό μου, γιατί όπως προανέφερα έχουμε περάσει πολλά μαζί!».
Παπανικολάου: «Τα λόγια για την καριέρα του είναι περιττά. Δεν υπάρχουν πολλά παραπάνω που μπορείς να πεις, η πορεία του τα λέει όλα. Είναι ένας από τους κορυφαίους! Είναι μεγάλη τιμή για όλους όσοι παίξαμε δίπλα του. Δεν ήμασταν μόνο συμπαίκτες, υπήρχε μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ μας και θεωρώ πως αυτό ήταν που έφερε και τις επιτυχίες στην ομάδα.
Σίγουρα θα είναι παράξενο το συναίσθημα όταν θα ξεκινήσει η νέα χρονιά χωρίς τον Βασίλη. Θα είναι πολύ ιδιαίτερο για όλους μας και ειδικά για εμάς που ήμασταν συνοδοιπόροι τόσα χρόνια. Παρόλα αυτά πιστεύω πως φεύγει 'γεμάτος', με μια καριέρα τεράστια, με μεγάλες επιτυχίες, με όμορφες στιγμές, αλλά και με λύπες και ήττες. Είναι και αυτές κομμάτι της πορείας ενός αθλητή. Πάντα θυμάσαι και τις όμορφες, αλλά και τις δύσκολες στιγμές.
Προσωπικά ο Βασίλης με βοήθησε πάρα πολύ. Ήταν από τους ανθρώπους, κάτι που ισχύει και για τον Γιώργο (Πρίντεζη), που όταν βρισκόμουν σε εισαγωγικά σε μια δύσκολη θέση όσον αφορά την καριέρα μου, μιλούσα μαζί τους. Το 2016 όταν ήμουν στο Ντένβερ και επρόκειτο να γυρίσω στην Ευρώπη, είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο και μου είχε πει πως θα με βοηθούσε πολύ το να επέστρεφα στον Ολυμπιακό. Μου είχε πει πως θα ήταν κάτι αλληλένδετο και εγώ θα βοηθούσα την ομάδα, αλλά και η ομάδα εμένα. Συγκεκριμένα μου είπε: 'Σου μιλάω σα να μιλάω στον αδελφό μου και όχι ως συμπαίκτης ή μελλοντικός συμπαίκτης σου για να σε πείσω να έρθεις σε εμάς. Θεωρώ πως αυτή θα είναι η καλύτερη επιλογή για εσένα. Φυσικά η επιλογή είναι δική σου, αλλά σου μιλάω όπως θα μιλούσα στον αδελφό μου ή στο παιδί μου αύριο μεθαύριο’. Και ήταν αλήθεια αυτό που είπε! Εκείνη τη χρονιά καταφέραμε να πάρουμε το πρωτάθλημα. Γενικά όλα αυτά τα χρόνια έχουμε κάνει άπειρες συζητήσεις και έχω να θυμάμαι αμέτρητες στιγμές, που θα τις κρατήσω για πάντα στο μυαλό και την καρδιά μου».
Σλούκας: «Αρχικά με σόκαρε το γεγονός ότι αποσύρθηκε. Είναι κάτι στενάχωρο, γιατί δεν θα ξαναδούμε έναν τέτοιο ηγέτη και μια τέτοια προσωπικότητα στο γήπεδο.
Έχει δώσει πάρα πολλά τόσο στον Ολυμπιακό και στο Ελληνικό μπάσκετ, όσο και στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Πήρα πολλά από εκείνον! Ήμουν για χρόνια μαζί του δωμάτιο, ειδικά στο ξεκίνημα της καριέρας μου. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι το πόσο προσηλωμένος ήταν πάντα, το work ethic του και φυσικά οι πινελιές που έβαζε. Είτε έκανε καλό παιχνίδι, είτε κακό, πάντα στο τέλος του παιχνιδιού έβαζε την πινελιά του. Είτε ήταν καλός στο ξεκίνημα, είτε κακός, στο τέλος δεν φοβόταν να πάρει τις σκληρές αποφάσεις και να φέρει εις πέρας τις δύσκολες αποστολές.
Σίγουρα θα λείψει από όλους και από τα γήπεδα, γιατί είναι μια πολύ μεγάλη προσωπικότητα!
Ελπίζω να απολαύσει τώρα τη ζωή διαφορετικά».
