Η Παναχαϊκή ετοιμάζεται να υποδεχθεί την Καλαμάτα για τη Γ' Εθνική και το Basketa.gr στέκεται στην ιστορικότητα της αναμέτρησης, για μια αντιπαλότητα που κρατά... από παλιά ποδοσφαιρικά χρονικά και για πρώτη φορά «αγγίζει» το μπάσκετ.
Η μία ομάδα βρίσκεται μεταξύ των πιο αρχαίων ελληνικών σωματείων, με ίδρυση το 1891, τρία μόλις χρόνια μετά την ίδρυση του πιο αρχαίου όλων, του Μεσσηνιακού Γυμναστικού Συλλόγου (1888). Πολλά χρόνια αργότερα και, συγκεκριμένα, το 1967, χρειάστηκε η συγχώνευση πολλών συλλόγων, μεταξύ αυτών και του τότε πρωταγωνιστή στο μεσσηνιακό ποδόσφαιρο, Απόλλωνα Καλαμάρας, για να δημιουργηθεί η άλλη ομάδα.
Το κοινό στοιχείο που μοιράζονται οι δυο τους, είναι το πάθος των οπαδών τους για την ομάδα της πόλης τους, όπως αποκαλούνται αμφότερες. Η Παναχαϊκή στην Πάτρα και η Καλαμάτα στην ομώνυμη πόλη αντιμετωπίζονται ως κάτι ιερό και, μέσα στη διάρκεια των χρόνων, έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στον ελληνικό αθλητισμό. Τώρα θα το κάνουν πρώτη φορά στο μπάσκετ, καθώς θα συναντηθούν σήμερα (1/11) το απόγευμα.
Η ομαδάρα που… θυμούνται ακόμη στην Αυστρία
Οι δύο ομάδες είναι, στο ποδόσφαιρο, από τις πιο ιστορικές της Επαρχίας. Η Παναχαϊκή, δε, έχει γράψει τις δικές της «χρυσές» σελίδες ιστορίας στο ελληνικό πρωτάθλημα, έχοντας μάλιστα καταφέρει κάποτε να πανηγυρίσει μέχρι και την 4η θέση, η οποία την είχε οδηγήσει στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, όπου πέρασε ένα γύρο με αντίπαλο την αυστριακή Γκράτσερ, πριν γνωρίσει τη «συντριβή» από την ολλανδική Τβέντε.
Πολλά ήταν τα χρόνια, όπου η ομάδα με τα μαύρα και τα κόκκινα πρωταγωνίστησε στα «σαλόνια», έχοντας μείνει για χρόνια συνεχόμενα. Η κακή είδηση για την ίδια, βέβαια, είναι πως έχει να δει την Α’Εθνική, ή Super League όπως αποκαλείται σήμερα, από το 2003, όταν και υποβιβάστηκε δίχως να κοιτάξει ξανά προς τα πάνω. Με αρκετές διοικητικές προσπάθειες, που άλλες έγιναν σεβαστές και άλλες αντιμετωπίστηκαν… με βία, η Παναχαϊκή δεν έχει βρει ακόμη το δρόμο της, αν και βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία, τη Super League 2.
Οι επιτυχίες της ομάδας δε σταματούν εδώ, βέβαια, αφού έχει πανηγυρίσει και άνοδο στην πρώτη κατηγορία του βόλεϊ, ενώ διαθέτει πολυάριθμους τίτλους στην πυγμαχία, ούσα μία από τις πιο δυναμικές παρουσίες στο άθλημα.
Αναφορικά με το μπάσκετ, δε θα βρει κάποιος σπουδαία πράγματα. Η κορυφαία της παρουσία, από άποψη επιπέδου κατηγορίας, εντοπίζεται τη σεζόν 1986-1987 στην Α2, τη μοναδική όπου βρέθηκε σε αυτό το πρωτάθλημα. Τα περισσότερα χρόνια έχουν περάσει ανάμεσα σε Β’ Εθνική, Γ’ Εθνική και τοπικές κατηγορίες, με την Παναχαϊκή να ξεφεύγει από τις τελευταίες μόλις πέρυσι και ύστερα από 8 ολόκληρα χρόνια. Φέτος, μάλιστα, θα μπορούσε να είναι η σειρά της για κάτι σπουδαίο, με τον Θανάση Λιόνα στον πάγκο και ουκ ολίγους παίκτες εγνωσμένης αξίας και με γνώση της κατηγορίας και των αναγκών μιας ομάδας της περιοχής στο ρόστερ.
https://www.youtube.com/watch?v=GPQ-TbuC6bg&ab_channel=%CE%9F%CE%9C%CE%99%CE%9B%CE%9F%CE%A3%CE%A6%CE%99%CE%9B%CE%A9%CE%9D%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%A7%CE%91%CE%99%CE%9A%CE%97%CE%A31987
Ώρα να… σπείρει «θύελλα»
Η Καλαμάτα έχει, από τη δική της πλευρά, μια ξεχωριστή διαδρομή, έστω κι αν αυτή είναι μονόπλευρη, αφού μέχρι να ιδρυθεί το τμήμα του μπάσκετ, δεν υπήρχε ουσιαστικά κάτι άλλο πέρα από το ποδόσφαιρο. Το όνειρο της πόλης να έχει το δικό της εκπρόσωπο εκπληρώθηκε από τον ισχυρό άνδρα της εποχής, Λυκούργο Γαϊτανάρο, που πολύ γρήγορα έκανε τη «Μαύρη Θύελλα» πρωταγωνίστρια.
Από το 1967 κιόλας έπαιζε στη Β’ Εθνική, έχοντας πάρει τη θέση του Απόλλωνα, μετά την αναγκαστική συγχώνευση, που επέβαλε η δικτατορία του Παπαδόπουλου. Η ίδια, άλλωστε, επέβαλε και τον φοίνικα στο πρώτο σήμα της, το οποίο αφαιρέθηκε άμα τη πτώσει της Χούντας. Ο Παμμεσηνιακός, τα Πράσινα Πουλιά και ο Εθνικός Καλαμάτας ήταν οι άλλοι τρεις σύλλογοι, που βρέθηκαν σε αυτή την υποχρεωτική σύμπραξη και, από τότε, η αθλητική ζωή του τόπου βρήκε νόημα.
Από τα πρώτα κιόλας χρόνια, με μια «χρυσή» γενιά Ελλήνων ποδοσφαιριστών και μερικά… λαβράκια από την Αργεντινή (Μάνα, Βάλιαν, Εσπινόζα), η ομάδα γοήτευσε το κοινό της, το οποίο την ακολουθεί μέχρι σήμερα, παρότι έχει να παίξει στην πρώτη κατηγορία από το 2001, ενώ τότε είχε μόλις έναν χρόνο νωρίτερα αγωνιστεί και στην Ευρώπη, το τότε Κύπελλο Ιντερτότο. Διοικήσεις, που κάθε άλλο παρά το συμφέρον της ομάδας κοιτούσαν, την έστειλαν μέχρι και στην πρώτη τοπική κατηγορία το 2016, με τη σταδιακή επάνοδο να γίνεται όμως τώρα και, φέτος, θα παίξει ύστερα από 10 ολόκληρα χρόνια στη Super League 2, έχοντας σταθεί τυχερή σε δύο σερί αναδιαρθρώσεις και γεμίζοντας ξανά ελπίδα το κοινό με την παρουσία ενός αξιόπιστου επιχειρηματία (Πρασσάς) και μιας μεγάλης ποδοσφαιρικής προσωπικότητας στον πάγκο (Αναστόπουλος).
Στο μπάσκετ θα χρειαστεί χρόνος, για να καταλάβει κανείς το τι έχει πετύχει η συγκεκριμένη ομάδα. Μόλις το 2015, άλλωστε, ιδρύθηκε η Kalamata BC και, από τότε, επιχειρεί την αρχική καθιέρωση στη Γ’ Εθνική. Με το φετινό «2 στα 2» στο ξεκίνημα έχει δώσει την ελπίδα, ότι θα πραγματοποιήσει την καλύτερη χρονιά της σε αυτή την εξαετή ύπαρξής της.
Η στιγμή της μπασκετικής σύγκρουσης
Οι δύο ομάδες έχουν τεθεί αντιμέτωπες πάμπολλες φορές κυρίως στις δύο μεγάλες κατηγορίες. Οι πρώτες τους συναντήσεις ήταν για τη Β’ Εθνική τη σεζόν 1969-1970, με την Καλαμάτα να επικρατεί με 3-1 στην έδρα της, ενώ στην Πάτρα η Παναχαϊκή επιβλήθηκε με 2-0. Σπουδαιότερη νίκη των «μελανόλευκων» ήταν την χρονιά 1972-1973, όταν νίκησαν με 2-1 τη σπουδαιότερη Παναχαϊκή όλων των εποχών.
Αξιοσημείωτες, για τους Αχαιούς, είναι ορισμένες νίκες που βοήθησαν στις επανόδους στη μεγάλη κατηγορία, με πιο εντυπωσιακό το 4-3 της σεζόν 1998-1999. Μέχρι τα χρόνια εκείνα υπήρξε ισορροπία στα μεταξύ τους αποτελέσματα, με υπεροχή υπέρ της Παναχαϊκής στις διακρίσεις, ενώ από την νέα χιλιετία και εξαιτίας του γεγονότος, ότι η Καλαμάτα έμεινε για δέκα χρόνια στη Β’ Εθνική προτού πέσει, οι αναμετρήσεις έγειραν στο μέρος της.
Τώρα, όμως, είναι η στιγμή για την πρώτη σύγκρουση στο μπάσκετ και είναι βέβαιο, ότι η παρουσία του κοινού θα έκανε ακόμη πιο αισθητή την ιστορικότητα του ματς. Ακόμη κι έτσι, όμως, είναι κάτι ξεχωριστό που θα γραφτεί για πάντα…
