Στη διαφορά νοοτροπίας ανάμεσα στη Γερμανία και στην Ελλάδα στάθηκε ο Γιάννης Κούκος, που ολοκλήρωσε μια άκρως επιτυχημένη σεζόν με την Γκέτινγκεν.
Το συγκρότημα της Κάτω Σαξωνίας εξασφάλισε την παραμονή του στην Α1 Γυναικών, ενώ κατέκτησε και την τρίτη θέση στο Κύπελλο Γερμανίας, παρά το μικρό μπάτζετ του. Ο Έλληνας τεχνικός μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια της σεζόν, τη στήριξη που του έδειξε η διοίκηση, αλλά και για το πώς έφθασε η ομάδα του στη σωτηρία. Αναλυτικά όλα όσα είπε…
Για τη σεζόν που ολοκληρώθηκε στην Α1 Γυναικών της Γερμανίας: «Πρωταρχικός στόχος της ομάδας ήταν όσο το δυνατόν γρηγορότερα να σωθούμε, γιατί στην πραγματικότητα ήταν μια νεοφώτιστη ομάδα στην κατηγορία ύστερα από δέκα χρόνια. Το μπάτζετ μας, το οποίο ήταν το δεύτερο μικρότερο της κατηγορίας, ουσιαστικά προανήγγελλε μια δύσκολη σεζόν μέχρι τέλους. Είχαμε ένα ρόστερ αρκετά νεανικό, το οποίο δεν διέθετε πολλές παραστάσεις κι εμπειρίες, όμως κοντά στα Χριστούγεννα έγιναν δύο μεταγραφές για να ενισχυθούμε περισσότερο εν όψει της συνέχειας. Η ομάδα μπορεί να βελτιωνόταν συνεχώς, όμως οι νίκες δεν έρχονταν εύκολα. Σε εκείνο το σημείο πήραμε μεγάλη ώθηση από τον θεσμό του Κυπέλλου, καθώς αποκλείσαμε ομάδες που ήταν μέσα στην πρώτη εξάδα του πρωταθλήματος κι αυτό μας έδωσε δύναμη να συνεχίσουμε τη σκληρή δουλειά. Τελικά, η ομάδα πήγε στο Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Γερμανίας στο οποίο κατέλαβε την τρίτη θέση και παράλληλα σώθηκε, κάτι που κάνει τη σεζόν απόλυτα επιτυχημένη».
Για την παραμονή και πώς αυτή επιτεύχθηκε: «Τρεις αγωνιστικές πριν από το φινάλε είχαμε έναν εντός έδρας αγώνα που θεωρούσαμε ότι ήταν στα… μέτρα μας. Κάποιες φορές, όμως, αλλιώς κάνεις τους λογαριασμούς σου κι αλλιώς έρχονται. Σε εκείνο το παιχνίδι τίποτα δεν λειτούργησε σωστά. Μάλλον, όμως, αυτός ο αγώνας ήταν το… ξυπνητήρι που χτύπησε και άλλαξε άρδην την εικόνα μας. Στα επόμενα δύο ματς η ομάδα μεταμορφώθηκε εντελώς. Όλοι μάς είχαν για καταδικασμένους, όμως κάναμε δύο νίκες με εξαιρετικές εμφανίσεις ιδιαίτερα στην άμυνα και η ομάδα κατάφερε να μείνει στην κατηγορία. Όπως είπα και μετά το τέλος της σεζόν, το ταλέντο πρέπει να συνοδεύεται και από τύχη γιατί κανένα από τα δύο δεν μπορεί να σταθεί μόνο του».
Για τις δυσκολίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει μέσα στη σεζόν: «Όπως ανέφερα και πριν, η ομάδα ήταν αρκετά νεανική, το μπάτζετ χαμηλό για τα δεδομένα της κατηγορίας (αλλά αρκετά υψηλό για την ελληνική πραγματικότητα). Δύο αγώνες χαμένοι στον πόντο, ένας τραυματισμός βασικής παίκτριας για έξι εβδομάδες στην πιο κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος και πολλά άλλα μικρά συμβάντα καθ’ όλη τη χρονιά έβαλαν εμπόδια στο στόχο μας. Η πίστη, όμως, σε αυτό που κάναμε κι η σκληρή δουλειά μάς οδήγησαν στην επίτευξη του στόχου μας».
Για τη διοίκηση που τον στήριξε όταν δεν έρχονταν τα αποτελέσματα και τι του είπαν στο τέλος: «Εάν ήμουν στην Ελλάδα θα είχα απολυθεί 3-4 φορές σίγουρα (σ.σ. γέλια). Στο εξωτερικό υπάρχει διαφορετική νοοτροπία, που βασίζεται στην έμπρακτη στήριξη όλης της ομάδας, τόσο του προπονητή όσο και των παικτριών. Όλοι κοιτούν το μακροπρόθεσμο στόχο κι όχι το βραχυπρόθεσμο, γιατί υπάρχει υπομονή κι εμπιστοσύνη στη δουλειά όλων μας. Αυτό είναι κάτι εξαιρετικά διαφορετικό σε σχέση με τη Ελλάδα. Φυσικά, εδώ τηρούνται οι νόμοι και τα συμβόλαια κατά γράμμα».
Για τη διαφορά επιπέδου μεταξύ της Α1 και της Α2 Γυναικών στη Γερμανία: «Η διαφορά μεταξύ Α1 και Α2 είναι εξαιρετικά μεγάλη, κυρίως στο οικονομικό. Υπάρχουν περισσότερες ξένες παίκτριες, καθώς μπορείς να έχεις τρεις Αμερικανές και όσες κοινοτικές θέλεις. Τα λεφτά που δαπανούν οι δύο πρώτες ομάδες είναι αρκετά περισσότερα από τις μισές ανδρικές ομάδες της Α1 στην Ελλάδα. Ίσως αυτός είναι ένας από τους λόγους που παρότι υπάρχει εξαιρετική οργάνωση, εξαιρετικό μάρκετινγκ και μεγάλη προώθηση του προϊόντος, εντούτοις η εθνική ομάδα Γυναικών δεν έχει τις επιτυχίες που θα έπρεπε. Στην Ελλάδα αν είχαμε τα μισά από αυτά θα διεκδικούσαμε μετάλλια σε όλες τις διοργανώσεις κάθε χρόνο σε όλες τις ηλικίες».
Για τη δεύτερη σεζόν του στη Γερμανία κι αν είναι ευτυχισμένος εκεί: «Ζώντας σε μια ξένη χώρα το δυσκολότερο κομμάτι που είχα να αντιμετωπίσω ήταν η διαφορετική νοοτροπία και ο τρόπος ζωής τους μέσα στην καθημερινότητα. Στην αρχή ήταν δύσκολο τόσο μπασκετικά όσο και γενικότερα. Με τον καιρό, όμως, γνωρίζοντας ο ένας τον άλλον βρίσκεις πράγματα που σε συνδέουν και πράγματα που σε χωρίζουν. Πάντα θα υπάρχουν κομμάτια που πρέπει να διορθωθούν και να γίνουν καλύτερα. Για αυτό, άλλωστε, ο σχεδιασμός για τη νέα χρονιά έχει ήδη ξεκινήσει. Περιττό να αναφέρω ότι έχει ήδη ανακοινωθεί το καλεντάρι για τη σεζόν 2018-2019 σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, ενώ είναι γνωστές οι ημερομηνίες που θα έχουμε διακοπές είτε λόγω εθνικών ομάδων είτε λόγω Χριστουγέννων είτε οτιδήποτε άλλο. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον χαίρεσαι να δουλεύεις και να προσπαθείς».
