Ταξιδεύει μια ομάδα σε μακρινή χώρα με μεγάλες δυσκολίες λόγω όσων συμβαίνουν παγκοσμίως, φτάνει όπως φτάνει εκεί που έχει να παίξει, μαθαίνει ότι ο αντίπαλος έχει κρούσματα κορονοϊου, άντε πάλι πίσω.
Προπονείται ομάδα για να ταξιδέψει για εκτός έδρας αγώνα, μαθαίνει πριν το ταξίδι ότι βγήκαν τα τεστ που έκανε μια μέρω νωρίτερα για να είναι εντός πρωτοκόλλου, θετικοί αρκετοί, μένουν εκτός αποστολής.
Ενημερώνει μια ομάδα ότι έχει κρούsματα και το υγειoνομικό πρωτόκολλο της χώρας της προβλέπει καραντίνα και για τους υπόλοiπους, περιμένει αναβολή του αγώνα της, λαμbάνει απάντηση «να πάτε να παίξετε όσοι είσαστε, έχουν μαζευτεί πολλά αναβληθέντα».
Το ελληνικό πρωτάθλημα άρχισε και δύο ομάδες ακόμα δεν έχουν καταφέρει να παίξουν, μετά από τρεις αγωνιστικές. Στις πιο κάτω κατηγορίες, αρχικά υπήρχαν φωνές ότι τους/τις βάζουν να παίζουν χωρίς τεστ, μετά ότι... τους έκλεισαν.
Στο Eurocup υπάρχει σήμερα ματς με τον γηπεδούχο... φιλοξενούμενο, αφού η Ολίμπια συμφώνησε να παίξει δύο φορές στην Προύσα, σήμερα και μεθαύριο για να βγάλει την υποχρέωση. Η Ευρωλίγκα πιέζεται πολύ μετά από μόλις το 1/4 της διαδρομής και ψάχνει τρόπους και κυρίως χρόνους για να καταφέρει να ολοκληρώσει.
Συν φυσικά τις λεπτομέρειες, με άλλες ομάδες να έχουν πλεονέκτημα έδρας, με τον κόσμο τους δηλαδή, άλλες να παίζουν μόνο εκτός ή σε... ουδέτερα και φυσικά όλες να μην ξέρουν αν η προετοιμασία τους για ένα ματς θα έχει νόημα, αφού ο ιός δεν προειδοποιεί πριν εμφανιστεί.
Η FIBA που είχε δείξει αντανακλαστικά και πέρυσι ορίζοντας έγκαιρα F8 για την ολοκλήρωση του BCL και φέτος αλλάζοντας άμεσα το φορμάτ για να έχει κενές ημερομηνίες, αφήνει τώρα τα παράθυρα ως είχαν. Με το Ευρωμπάκετ να έχει πάει το 2022, μάλλον είχε μια τρίτη ευκαιρία να δείξει ότι αφουγκράζεται την παγκόσια κοινωνία, τώρα πάει με... προσευχή μην έχει τα γνωστά.
Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά από τα ισχύοντα στον χώρο, εντός κι εκτός συνόρων και μόλις έχει μπει ο Νοέμβριος. Οι αποφάσεις υποτίθεται ότι παίρνονται για να υποστηρίξουν μια... ακανόνιστη κανονικότητα. Να συντηρούν την ψευδαίσθηση ότι είναι στο χέρι μας να προχωρήσει η ζωή και όχι να υποταχτούμε.
Εύκολα υποψιάζεται κάποιος ότι οι πραγματικοί λόγοι είναι άλλοι, τα οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρετούνται γύρω από τον αθλητισμό. Οχι απαραίτητα κατακριτέο αυτό, αφού έχει παγιωθεί πια η κατάσταση συντήρησης του αθλητισμού από χορηγούς και διαφόρων άλλων ειδών δικαιώματα.
Την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο κανείς δεν θα την θυμάται όταν τελειώσει. Οπως τελειώσει. Αν τελειώσει. Στην τύχη άρχισαν όλα, στην τύχη ποντάρουν για να τελειώσουν, αλλά από νωρίς φαίνεται ότι... δεν υπάρχει τύχη. Και μένει να δούμε πώς θα απαντηθεί το βασικό ερώτημα. Θα ήταν μικρότερο κακό να μην άρχιζαν μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο και μετά ό,τι και όπως προλάβουν ή, αυτό που γίνεται στην εικόνα του αθλήματος με όσα συμβαίνουν κάθε μέρα και ώρα.
