Και όμως νίκησε από την άμυνα !

Ναι ο Ολυμπιακός «βομβάρδισε» τα καλάθια της Χίμκι έξω από τη γραμμή των 6.75 ισοφαρίζοντας το καλύτερο ρεκόρ του σε παραγωγικότητα τριπόντων. Τα 16 που είχε πετύχει και στη Βιτόρια κόντρα στη Μπασκόνια τον Οκτώβριο του 2016. Ναι ο Ολυμπιακός πέτυχε πάνω από 100 πόντους (χωρίς παράταση) μετά από μια επταετία και το μακρινό Δεκέμβριο του 2013 από ένα επικό παιχνίδι στο Μόναχο με τη Μπάγερν (105-103 είχαν νικήσει οι Ερυθρόλευκοι) με κόουτς και τότε τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ναι ο Κώστας Σλούκας με τους 15 πόντους άγγιξε το ατομικό του ρεκόρ στην Ευρωλίγκα (27π.) ενώ ο Οκτάβιους Ελις με τους 15 πόντους έκανε ατομικό ρεκόρ στην Ευρωλίγκα. Ναι Σλούκας και Βεζένκοφ πέτυχαν μαζί 44 πόντους. Και όμως εάν ο Ολυμπιακός δεν είχε μπορέσει να αξιοποιήσει το μεγάλο του όπλο (η καλή άμυνα) το παιχνίδι μπορεί άνετα να είχε την εξέλιξη εκείνου της περασμένης εβδομάδας στην Τουρκία με τη Φενέρ. Εκεί που ο Ολυμπιακός είχε 27 πόντους με 7/11 τρίποντα στο πρώτο δεκάλεπτο αλλά ήταν μπροστά μόλις πέντε πόντους (27-22). Χθες είχε 60% ευστοχία από τα 6.75 στο ημίχρονο (9/16) και ήταν μπροστά μόλις έναν πόντο 51-50. Με τον Ιγκόρ Βιάλτσεφ (των 16 πόντων συνολικά στην προηγούμενη τετράδα αγώνων) να έχει ήδη 14 με 4/4 τρίποντα από το πρώτο 20λεπτο ! Η άμυνα του τρίτου δεκαλέπτου (επιμέρους σκορ 27-14 για τους Πειραιώτες) ήταν το «κλειδί» που ξεκλείδωσε για τα καλά μια εκτός έδρας νίκη που φάνταζε λογική πριν το παιχνίδι, αλλά θα δημιουργούσε πολύ μεγάλα προβλήματα εάν δεν ερχόταν απέναντι στην ουραγό (και με ρεκόρ 2-14 πριν το παιχνίδι) και απογοητευμένη Χίμκι. Οι Πειραιώτες μέσα από την καλή άμυνα (κορυφαίος σε αυτό τον τομέα ο Τζένκινς αλλά και ο Σλούκας) χάλασαν τον ρυθμό αρχικά του Σβέντ, στη συνέχεια του Βιάλτσεφ (μόλις 3 πόντους σε όλο το δεύτερο ημίχρονο) και στη συνέχεια όλης της ομάδας. Σαφώς και ο Ολυμπιακός δεν σκότωσε κανένα...θηρίο και από τις πέντε εκτός έδρας νίκες του σαφώς αυτή ήταν η πιο εύκολη. Ομως ταυτόχρονα ήταν και αυτή που αν δεν ερχόταν θα έφερνε μεγάλη εσωτερική μουρμούρα και κακή ψυχολογία. Αφ’ ενός γιατί θα ήταν η 4η συνεχόμενη ήττα και αφ’ ετέρου διότι ήταν μια νίκη που όλοι την περίμεναν σχεδόν ως δεδομένη. Κάτι που δεν μπορούσε να γίνει στη Βαρκελώνη, στην Αγία Πετρούπολη, ακόμα και στο ΟΑΚΑ ή στο Βελιγράδι. Ο Κώστας Σλούκας έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του στον Ολυμπιακό από τότε που επέστρεψε και το χρειαζόταν και για ψυχολογικούς λόγους κυρίως μετά την ήττα από τη Ρεάλ όπου ήταν εξαιρετικός αλλά έχασε την ευκαιρία να δώσει τη νίκη στην κανονική διάρκεια. Φάνηκε και στην Πόλη ότι είχε επηρεαστεί από τον αγώνα κόντρα στους Μαδριλένους καθώς και ο ίδιος έχει μεγάλες απαιτήσεις από τον εαυτό όμως είναι λογικό να χρειάζεται ακόμα χρόνο προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Ο τρόπος που αγωνίζεται σε άμυνα και επίθεση εφέτος (έχοντας δουλέψει τρομερά το καλοκαίρι σε ατομικό επίπεδο) κάνει τον Σάσα Βεζένκοφ να θυμίζει μια εξαιρετική νέα μεταγραφή του καλοκαιριού και ας ανανέωσε το συμβόλαιό του. Σε αυτό το παιχνίδι δεν φάνηκε (αμυντικά) το κενό του Κώστα Παπανικολάου, όμως θα φανεί πολύ περισσότερο στη συνέχεια σε παιχνίδια όπως για παράδειγμα αυτό με τη Μπάγερν στο ΣΕΦ στη νέα χρονιά. Η οποία έρχεται (επιτέλους) αύριο το βράδι με την ελπίδα να είναι το 2021 μια πιο ανθρώπινη και ελπιδοφόρα χρονιά για όλο τον κόσμο. Καλή χρονιά σε όλους με υγεία.