Η «διαβολοβδομάδα» αφήνει πληγές στον Παναθηναϊκό, που είναι περισσότερο βαθμολογικές, καθώς οι πρωταθλητές Ελλάδας κοίταξαν στα μάτια δύο από τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου.
Το καλεντάρι όποιο κι αν είναι δεν αλλάζει έναν βασικό κανόνα. Ότι όλοι παίζουν με όλους. Ωστόσο να αντιμετωπίζεις σε 48 ώρες τη Φενέρμπαχτσε και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και μάλιστα για δεύτερη φορά μέσα σε τρεις μήνες, είναι κάτι εξόχως δύσκολο και είναι απορίας άξιο γι' αυτούς που όρισαν το πρόγραμμα στην αρχή της σεζόν. Καμία άλλη ομάδα δεν είχε τέτοιο δυνατό συνδυασμό αγώνων και ειδικά σε δύο περιπτώσεις μέσα στη σεζόν. Αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τις ήττες του «τριφυλλιού», αλλά πραγματικότητα. Άλλωστε αν σκεφτεί κανείς ότι τα παιχνίδια κρίθηκαν σε λεπτομέρειες, θα αντιληφθεί ότι οι «πράσινοι» είχαν την ευκαιρία τους για σπουδαίες νίκες, αλλά δεν κατάφεραν να την εκμεταλλευτούν.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Τσάβι Πασκουάλ ήταν φανερό ότι θέλησε να πάει πιο βαθιά απ' ό,τι συνήθως στον πάγκο του. Η χρησιμοποίηση του Ζακ Όγκαστ αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Θα του είχε βγει αν οι παγκίτες του πρόσφεραν απλώς όσα ο Ελληνοαμερικάνος σέντερ. Δεν έλαμψε δηλαδή με την απόδοσή του, αλλά δεν έχασαν κιόλας οι γηπεδούχοι όσο τον είχαν στο παρκέ. Αντίθετα δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο για τους Λεκαβίτσιους και Ντένμον. Ειδικά ο πρώτος είναι φανερά εκτός ρυθμού και θα πρέπει να επιστρέψει στις καλές εμφανίσεις του περασμένου Νοέμβρη.
Ο αγώνας όπως είπε ο τεχνικός των πρωταθλητών Ελλάδας κρίθηκε σε δύο σημεία. Στα 1/16 τρίποντα του πρώτου μέρους και στη διακοπή μετά το 46-36 στο 25'. Το δεύτερο συνέβη και δεν αλλάζει, το πρώτο όμως αποτέλεσε τροχοπέδη στην προσπάθεια του Παναθηναϊκού. Ο Κέι Σι Ρίβερς μέχρι να βρει το χέρι του στο δεύτερο ημίχρονο ήταν από τις λίγες φορές που έκανε... ζημιά. Αν σκεφτεί κανείς λοιπόν την απουσία του Ματ Λοτζέσκι, την «εξαφάνιση» των Λεκαβίτσιους, Ντένμον θα αντιληφθεί ότι τα κουκιά ήταν πλέον μετρημένα για τον Καταλανό προπονητή. Στο τέλος, η «ομάδα του Στρατού» προσπάθησε και χτύπησε στην άμυνα τον κουρασμένο Καλάθη, στέλνοντας επάνω του τον Κλάιμπερν ο οποίος υπερτερούσε σε ύψος. Ο Ροντρίγκεθ είναι παίκτης επιπέδου ΝΒΑ και σε όλο το παιχνίδι φρόντισε να αποδείξει ότι είναι προικισμένος εκτελεστής, ευστοχώντας σε μεγάλης δυσκολίας σουτ, τη στιγμή που ο Ντε Κολό έμοιαζε για μία ακόμα φορά... φοβισμένος.
Αυτό που μένει από τους δύο αγώνες με Φενέρ και ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι ότι ο Παναθηναϊκός είναι σε θέση να τις κοντράρει ανεξαρτήτως έδρας. Το σημαντικό βέβαια θα είναι να τις νικήσει, αλλά καμία φορά οι νίκες κόντρα σε τέτοιους αντιπάλους έρχονται ακριβώς όταν της χρειάζεσαι και μπορεί να είναι και η μοναδική φορά που θα επικρατήσεις.
Το άσχημο νέο μετά την ήττα στο ΟΑΚΑ για τους «πράσινους» είναι πως θα πρέπει να κάνουν κάτι που δεν συνηθίζουν. Σίγουρα δεν έχει τελειώσει σε καμία περίπτωση η μάχη για την τετράδα, καθώς η έκτη από τη δεύτερη θέση απέχει μόλις μία νίκη, αλλά πλέον απαιτείται από το «τριφύλλι» να πάρει ένα σπουδαίο «διπλό». Αυτό θα είναι που θα τον ξαναβάλει στο κόλπο ακόμα και για τη δεύτερη θέση. Διότι η πρώτη ανήκει πλέον οριστικά στους παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη, έστω κι αν ο τελευταίος έκανε λόγο για«μαραθώνιο» κι απλά άλλο ένα θετικό αποτέλεσμα.
Ο δρόμος λοιπόν για το Βελιγράδι δεν περνάει πλέον από το ΟΑΚΑ, αλλά από κάποιες εκτός έδρας νίκες. Είτε στην κανονική περίοδο -ούτως ώστε να έρθει το πλεονέκτημα πιο κοντά- είτε στα πλέι οφ... Αν μπορεί ο Παναθηναϊκός να ρεφάρει, είναι ένα ερώτημα που θα απαντηθεί σύντομα...
