Μετά τη βαριά ήττα από την Βιλερμπάν και τον αποκλεισμό από τα προημιτελικά του Champions League ο Δημήτρης Πρίφτης μίλησε με καθαρά λόγια για τον φετινό Άρη: "Έχουμε παίκτες με ταλέντο, που δεν έχουν προσωπικότητα και παίκτες χωρίς ταλέντο, που έχουν προσωπικότητα", είπε.
Κι έχει απόλυτο δίκιο. Μία σύγκριση των Αμερικανών που έχει φέτος ο Άρης με αυτούς που είχε πέρυσι, πείθει για του λόγου του προπονητή του το αληθές. Γιατί των Αμερικανών ειδικά; Διότι από αυτούς περιμένεις να έχουν ποιότητα και να κάνουν τη διαφορά, γι' αυτό άλλωστε τους φέρνεις και στις περισσότερες περιπτώσεις τους πληρώνεις και πιο ακριβά.
Πέρυσι, λοιπόν, ο Άρης είχε τον Οκάρο Ουάιτ, που τώρα παίζει στο ΝΒΑ, είχε και τους Ουότερς, Μακ Νιλ, που τώρα παίζουν στην Ευρωλίγκα. Φέτος τι έχει; Τον Μαρμπλ, που έφυγε νωρίς και πήγε στην Ιταλία, τον Μπάκνερ, που έφυγε για να πάει σε μια μικρομεσαία ομάδα της Τουρκίας, τον Γκόρντον, που τώρα λέει ότι θέλει να κάνει ένα διάλειμμα από το μπάσκετ (!), τους Κάμινγκς, Τζένκινς, Τζάκσον, που το πιο πιθανό είναι ότι του χρόνου θα ψάχνουμε να τους βρούμε και δεν θα τους βρίσκουμε. Η πλάστιγγα της ποιότητας είναι προφανές σε ποια μεριά γέρνει.
Προσθέστε σε αυτό και την ατυχία, διότι ο Άρης ήταν και άτυχος φέτος. Ο έμπειρος Σανικίτζε, ο οποίος είναι ένας παίκτης που δεν υπήρχε στο περσινό ρόστερ και θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά, διέλυσε το γόνατό του στο πρώτο παιχνίδι της χρονιάς και δεν τον είδαμε ποτέ. Ο Ντραγκίσεβιτς, που ήρθε αντί του Γεωργιανού, ήταν σαφές πως δεν μπορούσε να τον αντικαταστήσει επάξια, ενώ χτύπησε κι αυτός και έχασε τα δύο κρίσιμα παιχνίδια με τη Βιλερμπάν. Όσο για τον Καββαδά, ο οποίος είναι ένας Έλληνας ψηλός, που επίσης δεν είχε πέρυσι ο Άρης, είχε ένα σοβαρό τραυματισμό κι έχασε αρκετά παιχνίδια, ενώ στο δεύτερο αγώνα με τη Βιλερμπάν έπαιζε με σπασμένο δάχτυλο.
Για τους τραυματισμούς δεν έχει ευθύνη ο Πρίφτης. Για τις επιλογές των Αμερικανών έχει και προς τιμήν του δεν την αποποιείται: "Εγώ έχω την ευθύνη, γιατί εγώ τους έχω στην ομάδα μου", είπε το βράδυ της Τρίτης στη Λιόν και μπράβο του.
Τα πράγματα είναι απλά. Ο φετινός Άρης είναι χειρότερος από τον περσινό. Ο προπονητής είναι ο ίδιος και δουλεύει με τον ίδιο τρόπο, άρα η διαφορά εντοπίζεται στην ποιότητα του ρόστερ. Ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα ξόδεψε πέρυσι και πόσα φέτος, η ουσία είναι ότι οι περισσότερες από τις φετινές επιλογές δεν βγήκαν. Ο προπονητής τις χρεώνεται αναπόφευκτα, όπως βέβαια πιστώνεται και τις καλές, διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Πρίφτης έφερε πέρυσι τον Ουάιτ στην Ελλάδα και τρίβαμε τα μάτια μας, ο Πρίφτης επέλεξε και τους Ουότερς, Μακ Νιλ, αλλά και Χάγκινς.
Από εκεί και πέρα, με αυτό το χειρότερο σε σχέση με πέρυσι ρόστερ ο Άρης κατάφερε να διεκδικήσει το Κύπελλο στον τελικό και να το χάσει από τον Παναθηναϊκό, έχει προβάδισμα για μια θέση στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος, όπως και πέρυσι, ενώ πέρασε κι ενω γύρο πλέι οφ στο Champions League σταματώντας στους "16". Θα μπορούσε καλύτερα; Μπορεί οι φίλοι του να περίμεναν περισσότερα, αλλά με βάση τα παραπάνω, πάλι καλά που έφτασε ως εδώ...
