Ηταν πολύ πιο "τίμια" και ξεκάθαρη η στάση που κρατούσε μέχρι σήμερα το μεσημέρι η Ευρωλίγκα στο θέμα των παραθύρων. "Εγώ έχω τη διοργάνωση με τα καλά ονόματα, σας αγνοώ και κάντε ό,τι θέλετε, δεν σας υπολογίζω", έλεγε ο Μπερτομέου και έριχνε το μπαλάκι στη FIBA για να πάρει τις αποφάσεις της. Υπεροπτική, αλλαζονική, αλλά ξεκάθαρη.
Σήμερα, επιχείρησε να εμφανιστεί ως ο καλός Σαμαρείτης που κόπτεται για το άθλημα και τις Εθνικές ομάδες, αλλά δεν έπεισε. Πολύ μεγάλος και δακρύβρεχτος ήταν ο πρόλογος, μάλλον γνωρίζοντας ότι το δια ταύτα δεν έπειθε κανέναν για αλλαγή προθέσεων. Και δεν υπήρχε αλλαγή, παρά μόνο με άλλα λόγια το "δεν υπολογίζουμε τις Εθνικές". Και κάτι ακόμα, πολύ πιο σημαντικό. Το... στεγνό "δώσιμο" των παικτών τους οποίους έβαλε ξεκάθαρα στη μέση και επίσημα σε δύσκολ θέση.
Οποιος κρίνει βάσει γεγονότων και όχι συμπαθειών και συναισθημάτων, έχει από καιρό το πρώτο αναμφισβήτητο φάουλ της Ευρωλίγκας. Την επίσημη ανακοίνωση που έλεγε ότι "δεν θα απαγορεύσουμε στους παίκτες να συμμετέχουν στους αγώνες των Εθνικών τους ομάδων" και λίγο καιρό αργότερα, τον ορισμό αγώνων της διοργάνωσης ακριβώς τις ίδιες μέρες που θα παίζουν οι Εθνικές ομάδες.
Το σημερινό ατόπημα σε ό,τι αφορά την... στοργή προς τους αθλητές, ήταν επίσης ξεκάθαρο. Η FIBA, ορθότατα, κρίνοντας ότι με τους ρυθμούς του σπορ να έχουν εκτοξευτεί, οι παίκτες πρέπει να βρίσκουν ανάσες. Και "θυσίασε" μια δική της διοργάνωση, το Ευρωμπάσκετ μετατρέποντάς το σε τετραετές ανά διετές, για να δώσει ένα κενό καλοκαίρι στους παίκτες. Η Ευρωλίγκα με τη σημερινή της πρόταση βάζει κάθε καλοκαίρι κάποια διοργάνωση Εθνικών, άρα αφαιρεί το δικαίωμα των παικτών στην ξεκούραση. Την ίδια ώρα, μάλιστα, που φωναχτά απεργάζεται και το σχέδιο διαρκούς αύξησης των ομάδων της, άρα και των αγώνων μέα στη σεζόν.
Οι παίκτες, λοιπόν, είναι ολοφάνερα στο κέντρο της σκηνές πλέον. Ο Μπερτομέου που "δεν τους απαγόρευσε" να συμμετέχουν στις Εθνικές, αλλά έβαλε αγώνες τις ίδιες μέρες, αυτούς φέρνει στη δύσκολη θέση. Οι ομοσπονδίες, θεσμικά όργανα του αθλήματος στις χώρες τους, έχουν το νόμο με το μέρος τους, δεν λένε λόγια για να απειλήσουν ή, να εκφοβίσουν. "Θα τους καλέσουμε", λένε η μία μετά την άλλη, ακόμα κι αυτές που έκαναν τους διπλωμάτες πέρυσι όταν στο ξεκίνημα της κόντρα μόνο η Ελλάδα και η Ιταλία είχαν ταχθεί εμπράκτως στο πλευρό της FIBA.
Και μετά; Τι; Οι παίκτες όλων των χωρών θα βρεθούν στο δίλημμα τη Εθνικής που επί χρόνια προσφέρουν και στο κλαμπ που τους πληρώνει αδρά επειδή είναι οι κορυφαίοι. μα εκεί ποντάρει και ο Μπερτομέου. Στη λάμψη αυτών των παικτών, που είναι ινδάλματα για εκατομμύρια φιλάθλων. Προσδοκά να πουν "όχι" στην Εθνική αποφεύγοντας επαγγελματικά ρίσκα και μετά να κουνήσει επιδεικτικά το δάχτυλο στους απέναντι λέγοντας "σας κέρδισα".
Διότι με τη σημερινή του πρόταση έκανε σαφές και στους τελευταίους που μπορεί να είχαν αμφιβολία, ότι μόνο το γόητρο τον ενδιαφέρει και καθόλου το πλάνο εξάπλωσης του αθλήματος που υποστηρίζει η FIBA επαναφέροντας επίσημα ματς Εθνικών ομάδων στις "ισχυρές" χώρες της Ευρώπης.
