Φτάσαμε λίγες μέρες πριν το τζάμπολ του Πρωταθλήματος και οι δύο από τις τρεις ομάδες της Θεσσαλονίκης -η επιστροφή του Ηρακλή τον έβαλε στο “κάδρο” μετά από οχτώ χρόνια- μπαίνουν από μία αφετηρία στην οποία κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα, αν είναι καλά ή όχι. Μετά από ένα από τα πιο δύσκολα καλοκαίρια της σύγχρονης ιστορίας τους -μέχρι τις 19 Αυγούστου δεν υπήρχε τίποτε στον ΠΑΟΚ, μέχρι χθες, τυπικά έστω, δεν υπήρχε ρόστερ για τον Άρη- βρίσκουν ακόμη και τώρα, που θεωρητικά έβαλαν τα θέματα τους σε μία σειρά, τον τρόπο να θυμίσουν ότι στη Θεσσαλονίκη θα βασιλεύει εσαεί η εσωστρέφεια. Είναι αυτή η μόνιμη κατάσταση που κάνει τους περισσότερους από αυτούς που αποφασίζουν να συμμετάσχουν στα κοινά και να βοηθήσουν, να καταλήγουν να λένε “που πήγα και έμπλεξα;”.
Πάνω που κατάφερε να βγάλει ίχνη συσπείρωσης, με την υποστήριξη εξωδιοικητικών παραγόντων και βέβαια του κόσμου που έδειξε μίας κάποιας μορφής κινητοποίηση, ο ΠΑΟΚ ενεργοποίησε τη μόνιμα τοποθετημένη στα θεμέλια του, ωρολογιακή βόμβα. Πρόκειται για μία κατάσταση που συνοδεύει γενετικά τον σύλλογο, που καταφέρνει να βγάλει θέματα, προβλήματα και τελικά εσωστρέφεια ακόμη και όταν δείχνει να μην έχει προβλήματα ή εν πάσει περιπτώσει δείχνει να παλεύει να τα διαχειριστεί, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του μπασκετικού ΠΑΟΚ. Εκεί λοιπόν που έφτιαξε ομάδα -καλή ή κακή, ανταγωνιστική ή όχι θα το φανεί στο παρκέ- βγήκαν στην επιφάνεια ζητήματα που... σιγοέβραζαν τα τελευταία δύο χρόνια.
Παραίτηση του επί σειρά ετών συμβούλου της ΚΑΕ Χρήστου Καραμπέρη, που αποδόθηκε σε λόγους υγείας στην ανακοίνωση της ΚΑΕ αλλά η αλήθεια ήταν διαφορετική. Δεν συμφώνησε σε θέμα που αφορούσε στις οφειλές προς τον Τέλη Ζουρνατσίδη και στη διαχείριση του θέματος από τη διοίκηση και παραιτήθηκε. Χθες ακολούθησε η παραίτηση του επί μία δεκαετία τιμ μάνατζερ, του οποίου βέβαια η σημείωση: “την απόφαση να αποχωρήσω την έχω πάρει εδώ και καιρό και δεν έχει σχέση με κανένα πρόσωπο και κανένα γεγονός των τελευταίων ημερών” δεν είναι καθόλου πειστική. Δεν είναι δυνατόν να συμφώνησε να συμμετάσχει σε αυτό το δύσκολο, φετινό εγχείρημα και να το εγκατέλειψε παραμονή του τζάμπολ του Πρωταθλήματος και δη ενός ντέρμπι με τον Άρη, επειδή αυτή ήταν η απόφαση του προ μηνών.
Πάντως και επειδή ούτε η "ανθρωποφαγία" και πολύ περισσότερο, ούτε η τάση πολλών να μηδενίζουν τα πάντα μας βρίσκει σύμφωνους, για τον πρώην τιμ μάνατζερ του ΠΑΟΚ, η καλύτερη απόδειξη της δουλειάς που έκανε για 10 χρόνια, ήταν το σχόλιο του Λάζαρου Παπαδόπουλου: "Εχω παίξει σε 11 διαφορετικές ομάδες, 4 διαφορετικές χώρες’ Aristotelis Zournatsidis είσαι ο καλύτερος Team manager που είχα ποτέ!".
Το πρόβλημα βέβαια του ΠΑΟΚ είναι πέρα από πρόσωπα και ας υπάρχει η τάση να δοθεί αυτή η εντύπωση, για να αποφευχθεί η κουβέντα για την ουσία του πράγματος. Η απουσία αυτού που θα πληρώνει και θα έχει την ευθύνη, αυτού που θα κάνει πραγματικό κουμάντο, επιτρέπει με κάθε τρόπο και από πολλές πλευρές, “πυρήνες” που επιχειρούν να επηρεάσουν ή και να καθορίσουν αποφάσεις και εξελίξεις. Να διαμορφώσουν κλίμα, να βάλουν ακόμη και “βραδυφλεγή φιτίλια” που είναι θέμα χρόνου να ανάψουν τη φωτιά. Ίσως να είναι βολικό στη Θεσσαλονίκη, ειδικά στις μέρες που διανύουμε, να ασχολείται κανείς με τον Πρέλεβιτς, τον Ζουρνατσίδη, τον Καραμπέρη, τον μπασκετικό ΠΑΟΚ "που τον διέλυσαν με την κακοδιαχείριση τους" και να αποφεύγεται οποιαδήποτε κουβέντα για οτιδήποτε άλλο μπορεί να πηγαίνει στραβά στον σύλλογο. Ποιος θα αντιδράσει άλλωστε;
Για τον ΠΑΟΚ η χρονιά που άρχισε δεν θα είναι εύκολη. Με ένα ρόστερ συγκεκριμένων δυνατοτήτων και με την ανάγκη στο τέλος κάθε μήνα να βρίσκει 156 χιλιάδες ευρώ, χωρίς να έχει ιδιοκτήτη και χωρίς ξεκάθαρη στάση υποστήριξης του Ιβάν Σαββίδη, το βουνό μπροστά του είναι μεγάλο και βρίσκεται μόλις στους πρόποδες του.
Όσο για τον Άρη; Το είπε και το έκανε ο Δημήτρης Γουλιέλμος. Με καθυστέρηση, ναι, αλλά το έκανε και δεν ήταν εύκολο. Χρειάστηκε καιρό, χρειάστηκε να επιστρατεύσει πέρα βέβαια από χρήμα και υπομονή, τον Βίκτορ Σανικίτζε που μπορεί να αποδειχτεί κίνηση ματ σε όλα τα επίπεδα. Αν μάλιστα καταφέρει να βγάλει οριστικά από το “κάδρο” όσους απέκτησαν και με δική του ευθύνη, επιρροή χωρίς θεσμικό ρόλο, η επιτυχία θα είναι πρωτίστως του μεγαλομετόχου και δευτερευόντως του Γεωργιανού που δείχνει να είναι ο μπασκετάνθρωπος που έλειψε για χρόνια από τον Άρη.
Με τη βεβαιότητα ότι θα έλυνε το ζήτημα με τα ΒΑΝ, ο Γουλιέλμος έδωσε το “οκ” στον Σούλη Μαρκόπουλο να φτιάξει ομάδα χωρίς αυτού του είδους τις δεσμεύσεις. Σε τελική ανάλυση με διαφορετικό τρόπο ο Μαρκόπουλος δεν θα δεχόταν εξ αρχής την πρόταση του, που παρεμπιπτόντως πρόλαβε στο... τσακ τον ΠΑΟΚ. Έτσι με το που έγινε η άρση των ΒΑΝ, ο Άρης ενεργοποιεί τις συμφωνίες που έκανε και είναι έτοιμος για το πρώτο τζάμπολ. Όχι βέβαια αγωνιστικά αφού πρόκειται για μία ομάδα με επτά νέα πρόσωπα και νέο προπονητή. Είναι έτοιμος όμως υπό την έννοια της πληρότητας και έχοντας μπροστά του “με το καλημέρα” δύσκολα, με απανωτά, τοπικά ντέρμπι. Ένα με τον ΠΑΟΚ και δύο με τον Ηρακλή.
Εκεί λοιπόν που θα περίμενε κανείς η επιτυχία της άρσης δέσμευσης μεταγραφών να γίνει το “όχημα” για να χαμηλώσουν οι τόνοι της “αντιπολίτευσης” και να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή συσπείρωση, φαίνεται ότι ο ίδιος ο Γουλιέλμος θέλει να την αξιοποιήσει επικοινωνιακά και ουσιαστικά για να κερδίσει μιας μορφής εσωτερική διαμάχη. Τα υστερόγραφα της χθεσινής ανακοίνωσης για την άρση των ΒΑΝ όμως, μοιάζουν περισσότερο σαν μια τουφεκιά στον αέρα. “Τα κάστρα πέφτουν από μέσα… μόνο όταν το επιτρέπεις να συμβεί” και “Η σιωπή, δεν είναι αδυναμία… αποδεικνύει σοβαρότητα” είναι φράσεις που φανερώνουν διάθεση να μείνει ζωντανό ένα θέμα που μόνο κακό μπορεί να κάνει. Βέβαια ένας καβγάς χρειάζεται πάντα δύο. Μπορεί για τον μεγαλομέτοχο της ΚΑΕ Άρης η ευκαιρία με την επιτυχία των ΒΑΝ να ήταν μοναδική για να στείλει τα μηνύματα του, όμως φανέρωσε και την πρόθεση του να μην ξεχάσει παρότι είχε και εξακολουθεί να έχει τη δυνατότητα να βγάλει την ομάδα του από την εσωστρέφεια στην οποία ήταν βυθισμένη για καιρό.
Μην νομίζετε ότι ο Ηρακλής είναι πλήρως αποκομμένος από αυτήν την κατάσταση. Μπορεί να μην έχει οικονομικά προβλήματα, στον βαθμό των άλλων δύο, όμως ούτε στο Ιβανώφειο λείπουν οι εσωτερικές διαμάχες. Με την ομάδα να ετοιμάζεται για την πρώτη της συμμετοχή στην Basket League από το 2011, οργανωμένοι και Θόδωρος Δρακόπουλος βρίσκονται από καιρό σε συνθήκες “ψυχρού πολέμου”, που κάποια στιγμή μάλιστα το καλοκαίρι “κρεμάστηκε” στο διαδίκτυο με ξέσπασμα του μεγαλομετόχου.
Το ερώτημα είναι πλέον ποιος θα μπορέσει να κρύψει, όσο πιο βαθιά γίνεται, αυτά τα προβλήματα και να τραβήξει μπροστά. Γιατί η χρονιά δεν θα είναι εύκολη για κανέναν...
Photo Credits: Eurokinissi
