Σαφώς η Φοντέτα της Βαλενθια, δεν είναι Γιάντ Ελιάου, ούτε η πρωταθλήτρια Ισπανίας μπορεί να συγκριθεί με την πρωταθλήτρια Ευρώπης Φενέρμπαχτσε. Η έδρα τη δε είναι πιο ήρεμη Από το Αμπντί Ιπεκτσί αλλά και από το Φόρουμ του Μιλάνου.
Ο Ολυμπιακός έχει περάσει ήδη από αυτά τα γήπεδα, έχοντας 4/5 στα εκτός έδρας παιχνίδια του (νίκες με Μακάμπι, Φενέρ, Αρμάνι και Βαλένθια) βαδίζοντας στο σταυροδρόμι της περσινής σεζόν όταν εξασφάλισε ουσιαστικά το πλεονέκτημα έδρας και την 3η θέση χάρις στην εξαιρετική του πορεία στα παιχνίδια μακριά από το ΣΕΦ.
Και όμως η νίκη στην Ισπανία επί της - επίσης λαβωμένης με σημαντικές απουσίες - Βαλένθια ήταν η πιο σημαντική από όλες ως τώρα και ας μην ήταν εκ των πραγμάτων η πιο δύσκολη αγωνιστικά.
Το δύσκολο ήταν η ψυχολογική διαχείριση προπονητικού τίμ και (κυρίως) παικτών του γεγονότος ότι η επανεμφάνιση μετά από δύο μήνες του φυσικού ηγέτη της ομάδας, θα έπαιρνε εκ νέου αναβολή λίγες ώρες πριν από το τζάμπολ.
Σε όλα τα προηγούμενα ματς που ο Ολυμπιακος έφυγε νικητής, ο Βασίλης Σπανούλης ήταν στην Αθήνα και τα παρακολουθούσε από την τηλεόραση. Εδώ οι συμπαίκτες του (και όχι μόνο οι Ελληνες αλλά και οι ξένοι, αφού φάνηκε από τις δηλώσεις του Ρόμπερτς το πόσο σέβονται και αναγνωρίζουν την αξία του αρχηγού) τον είχαν δίπλα τους στο αεροπλάνο, μαζί τους στο παρκέ στο πρώτο χαλάρωμα αλλά και στην τελική (μοντελική) προπόνηση.
Ο Μάντζαρης είχε μείνει πίσω στην Αθήνα για να ξεκουράσει επιτέλους το ταλαιπωρημένο του δάχτυλο καθώς ο Σπανούλης ήταν δεδομένο ότι θα παίξει. Και όμως οι ενοχλήσεις εκ νέου άναψαν απαγορευτικό καθώς τόσο ο παίκτης όσο και ο προπονητής του έχοντας καεί (και πέρυσι) στο χυλό πλέον φυσάνε και το γιαούρτι.
Το αν ήταν (ψυχολογικό) σοκ για όλους στην ομάδα αλλά και στον κόσμο της, αυτή η εξέλιξη φαίνεται από την ανάγκη του Βασίλη Σπανούλη να σπεύσει και να καθησυχάσει (μέσω της Nova) τους φίλους του Ολυμπιακού ότι δεν είναι κάτι σοβαρό και πως θα επιστρέψει δριμύτερος.
Και όμως στο παρκέ της Φοντέτα μπήκε μια ομάδα σχεδόν-ρομπότ με παγωμένα τα αισθήματα και ξεδίπλωσε το πλάνο (ιδιαίτερα στην άμυνα) μέχρι κεραίας εγκλωβίζοντας τη Βαλένθια και παίρνοντας ένα ακόμα σημαντικό διπλό.
Εχει καταγραφεί ξανά ότι θα έχει τις δυσκολίες του (καθώς θέλει μεθοδικότητα και υπομονή) η απόλυτη επαναφορά του Βασίλη Σπανούλη στην ομάδα, αλλά πολύ δύσκολο ήταν και το χθεσινοβραδινό κομμάτι που έπρεπε μέσα σε λίγη ώρα οι παίκτες να συνειδητοποιήσουν ότι βαδίζουν βάση πλάνου από προηγούμενα παιχνίδια και το διαχειρίστηκαν άψογα όπως και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.
Αυτό είναι και το μεγαλύτερο παράσημο τους, περισσότερο ίσως και από το γεγονός ότι οι περισσότεροι (ιδιαίτερα οι φόργουορντ με αποκορύφωμα τον εκπληκτικό Παπανικολάου) παίκτες αναγκάστηκαν να αλλάξουν θέση για να καλυφθεί η λειψανδρία στα γκάρντ.
Και όλα αυτά με τον Γιώργο Πρίντεζη να εμφανίσει ακόμα σημάδια κόπωσης από την εξαντλητική περσινή χρονιά συν το δύσκολο (λόγω Ευρωμπάσκετ) καλοκαίρι. Οταν όμως χωρίς να έχει επανέλθει καν στο 75-80% των δυνατοτήτων του κάνει ρεκόρ καριέρας στα ριμπάουντ και δίνει τέτοιες λύσεις σε άμυνα και επίθεση, μάλλον αφήνει αισιόδοξα μηνύματα για τη συνέχεια.
Ο Ολυμπιακός σαφώς και δεν έπαιξε το τέλειο μπάσκετ, ούτε αγωνίστηκε κόντρα σε μια από τις 3-4 κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκα. Ομως ο τρόπος που διαχειρίστηκε το "πονηρό" αυτό ματς ήταν για σεμινάριο.
Θα είχε πράγματι ενδιαφέρον να δούμε αυτή την ομάδα να παίζει πλήρης όπως ευχήθηκε και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.
