Το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς πήγε στον Παναθηναϊκό και μάλιστα δίκαια. Είχα γράψει πριν το παιχνίδι ότι θα είναι σίγουρα ένα παιχνίδι αμφίρροπο συγκρίνοντας το με το περσινό παιχνίδι που στα “χαρτιά” ο Ολυμπιακός το είχε στο “τσεπάκι” του πριν ακόμη παιχτεί. Που κρίθηκε όμως αυτό το πρώτο ντέρμπι ;
Ο Ολυμπιακός μπήκε στο παιχνίδι σαν να συνεχίζει το επόμενο δεκάλεπτο από τον αγώνα με την Maccabi. Δεν τον σταμάτησε ούτε τον αιφνιδίασε η ζώνη (ζώνες) μάλιστα , ευστοχώντας στις πρώτες κατοχές που είχε με σχετική ευκολία. Σταδιακά όμως η απόδοση του ενάντιων ζώνης έφθινε. Έγινε πιο αργός και ένα από τα χαρακτηριστικά στατιστικό που το αποδεικνύει είναι ότι στην Euroleague σουτάρει 13.7 επιθέσεις στα τελευταία 4 δευτερόλεπτα τις κάθε κατοχής του , ενώ στο συγκεκριμένο παιχνίδι είχε 20 , μια μεγάλη ποσοστιαία αύξηση ενώ ο αγώνας παίχτηκε στις 67 μόνο κατοχές.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο είδαμε περίπου ότι και στο πρώτο , με τον Παναθηναϊκό να έχει το πόδι στο φρένο του ρυθμού. Το τρίτο και το τέταρτο δεκάλεπτο είχαν διαφορετική εξέλιξη.
Ο Ολυμπιακός κατάφερε και ξεκλείδωσε την ζώνη του αντιπάλου στο Γ' δεκάλεπτο και θύμισε τον Ολυμπιακό που είδαμε σε προηγούμενα παιχνίδια. Προηγήθηκε στο τέλος του δεκαλέπτου με 59-48 και στην πρώτη του επίθεση μετά από άμυνα το σκορ πήγε στο 61-48. Κάπου εκεί πολλοί ίσως σκέφτηκαν ότι το παιχνίδι έχει ολοκληρωθεί στο σκέλος του ποιος θα νικήσει και το μόνο που απέμενε είναι να δούμε την τελική διαφορά.
Η τέταρτη και καθοριστική περίοδος
Έχουν γραφτεί ήδη πολλές απόψεις επάνω στο τι είδαμε στο τελευταίο δεκάλεπτο. Εάν βάλουμε 100 προπονητές να σχολιάσουν τι πήγε κυρίως λάθος για τον ένα και σωστά για τον άλλο , οι απόψεις σίγουρα δεν θα είναι ομόφωνες. Αν λοιπόν ήταν τεστ επιλογής και έπρεπε να απαντήσουμε στο τεστ , οι πιθανές περιπτώσεις είναι οι παρακάτω.
-
Ο Ολυμπιακός έχασε από την επίθεση του λόγο της άμυνας ζώνης του ΠΑΟ.
-
Ο Παναθηναϊκός κέρδισε το παιχνίδι επειδή ξαφνικά πήραν φωτιά παίκτες του στην επίθεση.
-
Ο Ολυμπιακός ήταν ανεπαρκής στην άμυνα στο τελευταίο δεκάλεπτο.
-
Και τα 2
Θα μπορούσαν καθένα από τα 3 να είναι μια εκδοχή που κάποιος συγκεκριμένος προπονητής θα απαντήσει.
Ένας προπονητής με βασικό άξονα της φιλοσοφίας του το μοντέρνο μπάσκετ και τις επιθετικές επιδόσεις αλλά και το ατομικό ταλέντο θα έλεγε ότι ο ΠΑΟ πήρε το ματς γιατί ανέβασε στην επίθεση την αποτελεσματικότητα του ραγδαία ή ότι ο Ολυμπιακός έχασε το παιχνίδι από την επίθεση του.
Ένας προπονητής με έμφαση στην άμυνα θα στέκονταν κυρίως στο γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έβαλε 33 πόντους σε μια ομάδα που είναι η καλύτερη άμυνα στην Euroleague.
Το τι θα βάλει ο κάθε προπονητής αιτιολογία της νίκης του η της ήττας του εξαρτάται λοιπόν από τους στόχους που έχει θέσει για την ομάδα του. Βάση λοιπόν της εικόνας του αγώνα εγώ προσωπικά θα πω ότι το παιχνίδι κατά την δική μου άποψη κρίθηκε από την αμυντική ανεπάρκεια του Ολυμπιακού στην τελευταία περίοδο. Εκεί εάν δει κάποιος τις φάσεις μια προς μια θα καταλάβει. Τι πήγε στραβά ;
Ο Ολυμπιακός είχε φάσεις που δεν έπαιξε την άμυνα η οποία τον έφερε στο σημείο που είναι σήμερα. Μέχρι το τέταρτο δεκάλεπτο η παρουσία του Fall μέσα στο παρκέ ήταν ανασταλτική και καθοριστική στο κράτημα του σκορ χαμηλά για τους πράσινους. Στο τέταρτο όμως κυρίως δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός πολύ απλά πέρα από το γεγονός ότι δεν είχε την συγκομιδή του Γ δεκαλέπτου , δεν μπορούσε να βγάλει και άμυνες , στοιχείο είχε σε υψηλό βαθμό σε προηγούμενα παιχνίδια. Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι ένα καμπανάκι. Αυτό ήταν το πιο μεγάλο στοιχείο που χρίζει συζήτησης για την ομάδα του Ολυμπιακού λοιπόν.
Παραθέτω 3 κλιπ από το 4 δεκάλεπτο που δείχνουν την ευκολία που οι πράσινοι εκδήλωναν επίθεση.
Σίγουρα μπήκαν και κάποια μεγάλα σουτ από τον Nedovic αλλά όταν το μομέντουμ του αγώνα είχε ήδη γυρίσει και τα σουτ αυτά ήταν το “κερασάκι στην τούρτα” για τους πράσινους.
Ο Παναθηναϊκός με την σειρά του άρπαξε αυτό που ο Ολυμπιακός του έδωσε. Δεν ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικός στις αλλαγές ενάντιων του Fall ( έβαλε 1 και καλό στο τέλος πηγαίνοντας το σκορ +4 ) και τον δυσκόλεψε το γεγονός ότι η άμυνα έκλεινε και υποστήριζε τον Fall όταν έμενε με περιφερειακό του Παναθηναϊκού. Δεν είναι τυχαίο ότι τα καλάθια του Nedovic ήρθαν όταν άλλαξε λίγο η λογική και πήγε είτε σε επιθέσεις με βγάλσιμο από σκριν ή απευθείας του όποιου περιφερειακού είχε μπροστά του ( 1 vs 1 ) , κάτι που ίσως δεν ήταν τόσο έτοιμος αμυντικά ο Ολυμπιακός όσο τις αλλαγές στα σκριν στην μπάλα. χαρακτηριστικό επίσης το παρακάτω κλιπ.
Η συνέχεια
Πριν το παιχνίδι η ομάδα που είχε πιο πολλά να χάσει από αυτό το παιχνίδι ήταν ο Ολυμπιακός. Βάση της εικόνας μέχρι τώρα , η νίκη ήταν αυτονόητη και απλά θα εκλαμβάνονταν ως υποχρέωση και άλλη μια μέρα στην δουλειά σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκός κάτι που θα ήταν μια σούπερ υπέρβαση. Με βάση το παραπάνω λοιπόν η εικόνα του Ολυμπιακού έχει υποστεί μια ρωγμή αυτήν την στιγμή , την με την οποία θα πρέπει να ζήσει μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου όπου θα έχει μια ευκαιρία να πάρει την ρεβάνς στο ΟΑΚΑ. Από την άλλη για τον Παναθηναϊκό ισχύει ότι υπήρχε και πριν το παιχνίδι. Όπως λέγεται τα παιχνίδια αυτά είναι μοναδικά και σύμφωνα με τα λόγια του προπονητή του Παναθηναϊκού είναι σαν ένα χάπι ευτυχίας. Τα θέματα που ίσχυαν εκεί μπήκαν για μερικές μέρες στο ντουλάπι. Στα τελευταία 2 παιχνίδια κατάφερε να καμουφλάρει κάποιες αδυναμίες της ομάδας με άμυνες ζώνης. Όμως το καμουφλάζ είναι κάτι που δεν μπορεί να πάει για όλη την σεζόν. Είχα γράψει ότι η βαθμολογία τον αδικεί και αυτό το παιχνίδι είναι μια ευκαιρία για ένα ψυχολογικό restart.
