Με μια συγκινητική δημοσίευση στο Facebook, ο Τέλης Ζουρνατσίδης αναφέρθηκε στο τέλος της εποχής του στον ΠΑΟΚ, ύστερα από 10 χρόνια, αναφερόμενος σε πρόσωπα και τεκταινόμενα, ενώ ευχαρίστησε όλους τους συνοδοιπόρους του, από αθλητές και προπονητές μέχρι άτομα της διοίκησης, συγκλονίζοντας με όσα αναφέρει στον απολογισμό του.
Αναλυτικά, όσα έγραψε:
«Αγαπητοί φίλοι. Συγγνώμη αλλά ακολουθούν 2.760 λέξεις.
Στο τέλος Ιουνίου ο φίλος μου Μπάνε παρουσία όλου του προσωπικού της ΚΑΕ ανακοίνωσε πως αν δε λυνόταν το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ομάδας μέχρι τις 7 Ιουλίου η εταιρεία ΚΑΕ ΠΑΟΚ θα έκλεινε και δε θα υπήρχε καμία περίπτωση συμμετοχής στο πρωτάθλημα. Φυσικά και αυτό τρομοκράτησε τους πάντες. Στο δικό μου πάλι το ξερό ποντιακό κεφάλι γεννήθηκε μια νέα πρόκληση. Μια πρόκληση ακόμα από τις πολλές που είχαν γεννηθεί τα τελευταία 10 χρόνια παρουσίας μου στην ομάδα. Σίγουρα η πιο δύσκολη ,σίγουρα η πιο άχαρη και σίγουρα στο τέλος η πιο λυτρωτική. Βλέπετε όλα αυτά τα χρόνια οι αμέτρητες ώρες δουλειάς και η αυτοθυσία που δείξαμε όλοι μας μέσα στην ομάδα δεν οδηγούσε σε τίτλους αγωνιστικούς που θα γιορτάζονταν στους δρόμους από τους φιλάθλους μας αλλά σε βουβούς πανηγυρισμούς αξιοπρέπειας γιατί καταφέρναμε με πολύ λίγα να κρατάμε πάντα την ομάδα σε ένα επίπεδο που κανένας δεν θα ντρέπονταν για αυτή. Είναι αυτονόητο πως όλοι μας θα θέλαμε η ομάδα να πρωταγωνιστεί σε Ελλάδα και Ευρώπη και είμαστε σίγουροι πως με καλύτερες οικονομικές δυνατότητες θα τα είχαμε καταφέρει, γιατί πολύ απλά είχαμε 3 τεράστια πλεονεκτήματα. Πρώτον προερχόμασταν όλοι μέσα από την οικογένεια του ΠΑΟΚ. Δεύτερο είχαμε τη γνώση του μπασκετικού αντικειμένου και δημιουργήσαμε ένα περιβάλλον που ήταν προορισμός για πάρα πολλούς παίκτες. Και τρίτο γιατί όλοι μας θέλαμε το κοινό καλό. Προσέξτε όχι το προσωπικό καλό, όχι το ατομικό συμφέρον αλλά το κοινό καλό. Αυτό το τελευταίο είναι κάτι πολύ σπάνιο και νομίζω πως είναι ο πιο ισχυρός καταλύτης επιτυχίας σε οποιοδήποτε σύνολο ανθρώπων. Έτσι λοιπόν στις αρχές Ιουλίου ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου για να κατορθώσουμε το απίθανο αυτονόητο. Την ύπαρξη δηλαδή της ομάδας. Σε αυτή την προσπάθεια συμμετείχαν ο πρόεδρος κ Κατσαρής και ο αντιπρόεδρος κ Παπαδόπουλος από τον ΑΣ οι κύριοι Καρακούσης ,Καραμπέρης και Κατσιώρας από τη διοίκηση της ΚΑΕ ο Βαγγέλης Γαλατσόπουλος , ο Νίκος Σταυρόπουλος οι κύριοι Φράγκος Φραγκούλης (λεοντόκαρδος Παοκτσής) , Γιώργος Λυσαρίδης (τι καταπληκτικός ,τι μοναδικός άνθρωπος είναι ο Κύριος Γιώργος) και ελόγου μου. Τα ζητούμενα ήταν δύο. Η άμεση εξεύρεση χρημάτων και η συνεργασία δεκάδων ανθρώπων οι οποίοι είχαν μείνει για πάρα πολλούς μήνες απλήρωτοι. Στο πρώτο η λύση δόθηκε κυρίως από τον κ Αμοιρίδη και τον Ιβάν Σαββίδη αλλά και πολλούς χορηγούς και φίλους της ομάδας όπως οι κύριοι Μαρλαφέκας ,Χατζόπουλος, Γαλατσόπουλος, Ισαϊάδης , Ασλανίδης (πάντα παρών να βοηθήσει την ομάδα), Αφοί Δαμιανίδη, Λυσαρίδης, Σαρασίδης και άλλοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΚΑΕ. Ειδικά για τον κύριο Αμοιρίδη τι να πει κανείς . Η αγάπη του για τον ΠΑΟΚ είναι τεράστια. Το πιο δύσκολο όμως ήταν το δεύτερο μέρος. Να δείξουν εμπιστοσύνη όλοι αυτοί που είχαν λαμβάνει από την ομάδα. Τ΄ ότι ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή δεν έχει ούτε μία δικαστική απόφαση σε βάρος του δείχνει και τις σχέσεις που αναπτύχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια ανάμεσα στα μέλη αυτής της οικογένειας. Προς Θεού δε λέω πως αυτό που συμβαίνει είναι σωστό , καμιά ομάδα δεν πρέπει να οφείλει χρήματα σε κανέναν εργαζόμενο. Απλά αυτή τη δύσκολη στιγμή όλοι έβαλαν πλάτη για την σωτηρία της ομάδας. Και αυτό δε πρέπει να το ξεχάσει κανείς στην οικογένεια του ΠΑΟΚ. Φτάσαμε λοιπόν σήμερα να υπάρχει μια ομάδα που έχει παίκτες, έχει έναν καλό και έμπειρο προπονητή (με τον οποίο ήμασταν συμπαίκτες και φίλοι εδώ και 35 χρόνια )έχει ένα από τα πιο έμπειρα stuff του πρωταθλήματος και μια διοίκηση με νέους και πολλά υποσχόμενους παράγοντες όπως οι κύριοι Κωνσταντινίδης, Δεδέογλου, Δακουράς και Καρούσης συνεπικουρούμενους βέβαια από τους κυρίους Καρακούση και Κατσιώρα. Παρακαλώ όλη την οικογένεια του ΠΑΟΚ να τους στηρίξει με κάθε τρόπο. Την απόφαση να αποχωρήσω από την ομάδα την είχα πάρει πριν το καλοκαίρι. Απλά θα αισθανόμουν για πάντα τύψεις αν εγκατέλειπα το καράβι την ώρα της μεγαλύτερης φουρτούνας. Η απόφαση μου έχει να κάνει με δυο σπουδαιότερα πράγματα από την ομάδα. Την υγεία και την οικογένεια μου. Και τα δυο τα παραμέλησα τα τελευταία χρόνια και τώρα πρέπει να τους δείξω την απαιτούμενη προσοχή.
Τώρα λοιπόν φτάνω στο πιο δύσκολο κομμάτι της ανάρτησης μου. Τους ανθρώπους. Γιατί να ξέρετε πως το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή μου είναι οι άνθρωποι. Ούτε τα λεφτά ούτε τα αξιώματα ούτε η δόξα ούτε η προβολή. Θα ήθελα λοιπόν να ευχαριστήσω μέσα από την καρδία μου τους προέδρους Κανώτα, Πρέλεβιτς και Καρακούση αλλά και τα μέλη των διοικήσεων αυτών που μου εμπιστεύτηκαν την θέση του Τeam Manager της ΚΑΕ ΠΑΟΚ. Με τον κύριο Άρη με συνδέουν πολλά καθώς ήταν έφορος μου στην παιδική και εφηβική ομάδα του ΠΑΟΚ, τον αγαπώ πολύ, είναι ένας ακούραστος εργάτης του ΠΑΟΚ. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στο διαχρονικά φυσικό ηγέτη του ΠΑΟΚ κύριο Κατσαρή αλλά και στον Δημοκράτη Παπαδόπουλο για την εμπιστοσύνη και την συνεργασία τους.
Ευχαριστώ πάρα πολύ τον κύριο Ιβάν Σαββίδη για την βοήθεια που προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια στην ομάδα και έκανε τη δουλειά μου ευκολότερη. Ειδικά θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Arthur Davidyan για την υποστήριξη και την βοήθεια του , είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος αγαπάει το μπάσκετ και χαίρομαι γιατί με τιμά με την φιλία του. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους δημοσιογράφους που ασχολούνταν με την ομάδα μας. Ξέρω πως δεν υπήρξα ποτέ αυτό που λέμε δημοσιογραφικός τύπος αλλά δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα μου κάτι τέτοιο. Σας ευχαριστώ όλους για το σεβασμό στη δουλειά και στο πρόσωπο μου. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του ΕΣΑΚΕ και της ΕΟΚ με τους οποίους συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια άψογα αλλά και τους συναδέλφους μου σε όλες τις ομάδες για την αγάπη και την εξαιρετική συνεργασία τους. Ειδικά τους κυρίους Μάνο Παπαδόπουλο, Χρήστο Σταυρόπουλο, Χρήστο Μπαφέ, Γιώργο Χήνα, Τάσο Τριαντάφυλλο, την Έλσα Παπαδοπούλου αλλά και τον αείμνηστο Βασίλη Βουρτζούμη, θα τους έχω πάντα μέσα στην καρδία μου. Ευχαριστώ πολύ και όλους τους ανθρώπους του BCL και ιδιαίτερα τον κύριο Πατρίκ Κομνηνό για την εξαιρετική συνεργασία που είχαμε τα τελευταία χρόνια. Θα ήθελα ακόμα να ευχαριστήσω τους μάνατζερ των αθλητών που πολλές φορές αν και γνώριζαν πως ο ΠΑΟΚ δεν είναι οικονομικά ισχυρός και ήταν σίγουρο πως δεν θα καλό πληρωνόταν (το αντίθετο μάλιστα) στήριζαν τη συνεργασία μας επωφελούμενοι από την μπασκετική εξέλιξη των παικτών τους. Και νομίζω πως οι περισσότεροι δικαιώθηκαν. Στις ευχαριστίες δε θα μπορούσε φυσικά να λείψει ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Λυπάμαι πραγματικά που στη διάρκεια της παρουσίας μου στην ομάδα δεν καταφέραμε να χαρίσουμε στους φιλάθλους μας ένα τίτλο, αν και φτάσαμε τόσο κοντά στον τελικό του Κυπέλλου. Να είναι όμως σίγουροι όλοι πως τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι μέσα στην ομάδα δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας για να τους κάνουμε υπερήφανούς. Σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση σας. Υπήρξαν στιγμές που δε θα ξεχάσω ποτέ. Δε θα ξεχάσω ποτέ την κερκίδα στην Γερμανία όσε φορές βρεθήκαμε εκεί, λυπάμαι γιατί στο τέλος δε σας κάναμε χαρούμενους. Δε θα ξεχάσω ποτέ την παρουσία σας και στα πιο απομακρυσμένα μέρη της Ευρώπης. Δε θα ξεχάσω την παρουσία σας στη Χαλκίδα φέτος στον ημιτελικό του Κυπέλλου. Και δε πρόκειται να ξεχάσω ποτέ το πρόσωπο του Γιαννάκη κάθε φορά που έμπαινα στο γήπεδο να λάμπει από χαρά. Σας παρακαλώ από τα βάθη της ψυχής μου στηρίξετε την ομάδα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ φυσικά σε όλους τους παίκτες που συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια. Πραγματικά είχα την τύχη να συνεργαστώ με τεράστιους αθλητές όπως ο Λάζος ,ο Σόφο, ο Ντικούδης , ο Καλαμπόκης, ο Βασιλειάδης αλλά και με τους Γκετσέφσκι, Ντρόμπνιακ, Γκρέγκορι , Μπρέμερ , Πέιν, Χάτσερ και φυσικά τους υπέροχους Μιλένκο Τέπιτς και Φιλ Γκος. Βέβαια δεν θα μπορούσα να μην ξεχωρίσω το σημείο αναφοράς αυτής της δεκαετίας που ήταν ο ελληνικός κορμός. Ο Χαραλαμπίδης ( αυτός, εγώ και ο Νίκος ξέρουμε τι έγινε εκείνο το τραγικό βράδυ στο νοσοκομείο στην Πολωνία), ο Δέδας (πόσο θα ήθελα να τους δω μαζί στο μέλλον να κοουτσάρουν τον ΠΑΟΚ ), ο Μαργαρίτης ( ο αναμφισβήτητος σταρ της τελευταίας δεκαετίας ) ο Τσόχλας ( ο πιο αφοσιωμένος στρατιώτης της ομάδας ) ο Λίνος ( όπου και να παίζει θα ξέρει πάντα ότι τον αγαπάω) ο Κόνιαρης (που ουσιαστικά μεγάλωσε στα χέρια μου) ο Τσαιρέλης ( ο αγαπημένος μου Μάικ ), ο Κασελάκης αλλά και ο Ζάρας , ο Μπόγρης, ο Κακαρούδης, ο Γιαννακίδης ,ο Κατσίβελης ,ο Καλλές και πάρα πολλά παιδιά ακόμα. Σε όλους αυτούς θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ αλλά και ένα μεγάλο συγγνώμη γιατί είμαι σίγουρος πως κάποιες φορές (άθελα μου να είναι σίγουροι ) τους στεναχώρησα και ίσως κάποιους τους αδίκησα με τις αποφάσεις μου. Ειδικά να ζητήσω συγγνώμη (εμείς οι μεγαλύτεροι πάντα πρέπει να δίνουμε το παράδειγμα στους νεώτερους) από ένα καταπληκτικό παιδί και εξαιρετικό παίκτη που πιστεύει πως για την απόφαση να φύγει από την ομάδα σε λάθος χρονικό σημείο ευθύνομαι κυρίως εγώ. Χρήστο Σαλούστρο συγγνώμη σ αγαπώ πολύ και καμαρώνω με την πρόοδο και τα κατορθώματα σου .Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους προπονητές που συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια. Πεποίθηση μου είναι πως ο σταρ μιας ομάδας είναι πάντα ο παίκτης και ηγέτης μια ομάδας είναι πάντα ο προπονητής. Πιστεύω λοιπόν πως δουλειά όλων εμάς των υπολοίπων είναι να κάνουμε τη δουλειά του ηγέτη ευκολότερη. Αυτό προσπάθησα να κάνω όλα αυτά τα χρόνια. Ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Σούλη Μαρκόπουλο για την συνεργασία των οκτώ ετών. Είναι εξαιρετικός προπονητής και ακόμη καλύτερος άνθρωπος. Έχω ήσυχη την συνείδηση μου πως όσα χρόνια ήμασταν μαζί τον υποστήριξα στον απόλυτο βαθμό όχι γιατί ήταν ο Σούλης αλλά γιατί αυτό έπρεπε να κάνω για τον προπονητή της ομάδας μου. Αυτό δηλαδή που έκανα και με τον επόμενο, τον Ηλία Παπαθεοδώρου που επίσης θα ήθελα να τον ευχαριστήσω μέσα από την καρδία μου για την συνεργασία μας. Είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος και ένας φανταστικός προπονητής. Είμαι σίγουρός πως αν οι συνθήκες θα το επέτρεπαν θα πήγαινε τον ΠΑΟΚ από το μεσαίο στο υψηλό επίπεδο. Αλλά και τους συνεργάτες των δύο προπονητών θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Παντελή Μπούτσκο, Χάρη Μαρκόπουλε, Κώστα Χαραλαμπίδη , Δημήτρη Μενουδάκο, Μπάμπη Καραίσκο ,Στέργιο Καλύβα, Χρήστο Νίκου σας ευχαριστώ για όλα. Επίσης θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη από τον Κώστα Φλεβαράκη γιατί δε θα μπορέσω να σταθώ δίπλα του αλλά είμαι σίγουρος πως θα τα πάει περίφημα. Πάμε τώρα στα εντός της ομάδας. Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλο το προσωπικό της ΚΑΕ. Και ξεκινάω με τις κυρίες. Η Κατερίνα Παπλιώρη και ο μπασκετικός ΠΑΟΚ είναι ένα και το αυτό. Άπειρες ώρες δουλειάς τις περισσότερες φόρες κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες αποτελεί πάντα το πρώτο ανάχωμα των προβλημάτων της ΚΑΕ και υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια πολύτιμος συνεργάτης. Από κοντά και η Ναστάζια Μαγουλά που έχει καταφέρει να ανταπεξέλθει σε ότι της έχει ζητηθεί και σε συνδυασμό με την άρρωστη αγάπη της για τον ΠΑΟΚ τα έχει καταφέρει περίφημα, αποτέλεσε το δεξί μου χέρι και με βοήθησε απίστευτα. Μαζί και η Βασιλική Λυκούδη που τα τελευταία χρόνια αποτελεί εξαιρετικό στέλεχος της ΚΑΕ. Κορίτσια σας λατρεύω και σας ευχαριστώ. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την κυρία Γιαννακοπούλου για την βοήθεια και τη συνεργασία.Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τον Στέφανο Μαροχαλάκη τον Αποστόλη Καϊση ( πολυεργαλείο, ελβετικός σουγιάς,αυτοφοράκιας,οδική βοήθεια ….)και φυσικά τον μοναδικό Σήφη Κωνσταντινίδη (καλώς ήρθατε στο Παλατάκι μας) που όταν τίποτα δεν πάει καλά μπουκάρει στο γραφείο με την σημαία και μας δίνει δύναμη αλλά και τους υπεύθυνους του γηπέδου Μιχάλη ,Κοσμά και Μίλτο. Φυσικά και δεν θα μπορούσα ποτέ να ξεχάσω τον Αντώνη Μπλίατκα τον οδηγό μας του οποίου η υποστήριξη υπήρξε μοναδική. Ευχαριστώ τον κύριο Τάσο Κιουρτσόπουλο της εταιρίας Trust για την συνεργασία αλλά και την υποστήριξη όλων αυτών των ετών έχει βάλει πλάτη σε απίστευτο βαθμό. Ένα ευχαριστώ στον γιατρό μας κύριο Γαβριηλίδη Ιωσήφ τόσο για την κορυφαία επιστημονική υποστήριξη όσο και για την καθαρά Παοκτσίδικη στάση του στο οικονομικό μέρος της συνεργασίας (0).Με τους παρακάτω ανθρώπους η λέξη οικογένεια δεν είναι καθόλου υπερβολή καθώς είναι σίγουρο πως ήμουν μαζί τους πολύ περισσότερο χρόνο απ ότι με την γυναίκα και την κόρη μου. Ο Πάνος Χορόζογλου υπεύθυνος τύπου της ΚΑΕ, ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο. Ήρεμος και φιλικός με όλους απίστευτα εργατικός έχει απογειώσει την επίδραση της ομάδας στα social media και αποτελεί τεράστιο κεφάλαιο για την ομάδα. Δεν μπορώ να είμαι και πολύ αντικειμενικός μαζί του γιατί τον αγαπώ και έχουμε περάσει στιγμές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μας. Ο φροντιστής μας Μανώλης Βαλλίανος ο γυμναστής μας Παναγιώτης Βασιλείου και οι φυσιοθεραπευτές μας Μανώλης Σουανίδης και Γιώργος Τσουκαλάς αποτελούν τους καθημερινούς σιωπηλούς ήρωες της ομάδας. Δεν δουλεύουν στον ΠΑΟΚ ούτε για να κάνουν καριέρα ούτε για να γίνουν πλούσιοι. Δουλεύουν (αν και απλήρωτοι πολλές φορές για μήνες ) γιατί αγαπούν την ομάδα και κυρίως γιατί πριν από δέκα χρόνια δώσαμε όλοι τον λόγο μας πως ανεξάρτητα από το ποια θα ήταν η κατάσταση στο σύλλογο εμείς θα τα δίναμε όλα. Κάθε μέρα. Θα τους θεωρώ αδέλφια μου σε όλη μου τη ζωή. Είναι ίσως οι μοναδικοί που ξέρουν τι ακριβώς έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια στην ομάδα.
Άφησα για το τέλος των ευχαριστιών μου τρείς ανθρώπους που εκτιμώ, σέβομαι και αγαπώ πολύ. Με τον Μπάνε Πρέλεβιτς περάσαμε οκτώ απίστευτα χρόνια. Ήταν είναι και θα είναι η σπουδαιότερη μορφή του μπασκετικού ΠΑΟΚ. Μόνο οι δυο μας ξέρουμε τι ακριβώς μάχες δόθηκαν όλα αυτά τα χρόνια εντός και εκτός ομάδας. Κυρίως εντός γιατί όπως όλοι ξέρουμε <<ΠΑΟΚ ΕΙΣΑΙ>>. Μόνο εγώ ξέρω πόσες φορές χρειάστηκε να βάλει πίσω τον εγωισμό και την προσωπικότητα του για το καλό της ομάδας. Παρά τις μεγάλες μας διαφωνίες το τελευταίο διάστημα θα τον αγαπώ, θα τον σέβομαι και θα τον θεωρώ αδελφό μου σε όλη μου τη ζωή. Ο δεύτερος είναι ο Βαγγέλης Γαλατσόπουλος τον οποίο ευχαριστώ για την συνεργασία μας όλα αυτά τα χρόνια. Ο Βαγγέλης είναι απίστευτα ικανός, ειλικρινής και έντιμος άνθρωπος. Σε συνδυασμό με την αγάπη του για τον ΠΑΟΚ αποτελεί μια πρώτου μεγέθους παραγοντική μονάδα για την ομάδα. Δυστυχώς τα δυο τελευταία χρόνια η ενασχόληση του με τον ΕΣΑΚΕ μάλλον κακό έχει κάνει στην ομάδα. Η βοήθεια του όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν τεράστια και είμαι περήφανος που με τιμά με την φιλία και την εμπιστοσύνη του. Τέλος όλων άφησα τον Νίκο Σταυρόπουλο. Ο Νίκος ήταν ο άνθρωπος που με κάλεσε πριν από δέκα χρόνια να αναλάβω την θέση του Team Manager στην ομάδα. Φυσικά δε το σκέφτηκα ούτε λεπτό. Η προσφορά του Νίκου στην ομάδα είναι τεράστια σε όλα τα επίπεδα και είμαι πολύ υπερήφανος που μπόρεσα να τον βοηθήσω σ αυτό το δύσκολο εγχείρημα. Έχει αφιερώσει τη ζωή του σ αυτή την ομάδα και αποτελεί πρότυπο για μένα. Ο Νίκος όμως πάνω απ όλα είναι ένας φανταστικός άνθρωπος τον θεωρώ αδελφό μου ελπίζω πότε να μην μας χωρίσει τίποτα και τον ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για αυτή την υπέροχη περιπέτεια που ζήσαμε.
Φυσικά ένα τεράστιο ευχαριστώ στη γυναίκα μου Μαρία και στην κόρη μου Έλενα για την απόλυτη συμπαράσταση αλλά και μια τεράστια συγγνώμη για την απουσία μου τα τελευταία 10 χρόνια.
Για το τι συνέβη τα τελευταία δυο χρόνια έχω ακούσει και έχω διαβάσει απίστευτες ανακρίβειες. Τα περισσότερα από αυτά λέγονται εξαιτίας της άγνοιας των πραγματικών συμβάντων. Υπάρχουν όμως και κάποιοι οι οποίοι συστηματικά πυροβολούν τους ανθρώπους της ΚΑΕ είτε γιατί οι ίδιοι ή δικά τους άτομα έχουν προσωπικό συμφέρον. Μάλιστα κάποιοι απ’ αυτούς σε ένα βράδυ από μεγάλοι υμνητές έγιναν κατήγοροι καθώς ξαφνικά βρεθήκαμε στη μέση ενός μιντιακού πολέμου ή στόχοι προσωπικών φιλοδοξιών. Για τους περισσότερους αδιαφορώ αλλά για κάποιους πραγματικά λυπάμαι. Λυπάμαι γιατί όπως έγραψα παραπάνω πάντα προτεραιότητα μου ήταν οι άνθρωποι και το κοινό καλό. Είδα λοιπόν το τελευταίο διάστημα ανθρώπους να έρχονται γεμάτοι υποψίες και λανθασμένες εντυπώσεις και όταν ενημερώνονταν με λεπτομέρεια και απόλυτη διαφάνεια με ακλόνητα στοιχεία να αλλάζουν άποψη μέσα σε λίγες ώρες. Δυστυχώς όμως η άβολη αλήθεια είναι σιωπηλή ενώ το βολικό ψέμα εκκωφαντικό.
Αυτή λοιπόν φίλοι μου ήταν η ζωή μου στον ΠΑΟΚ τα τελευταία δέκα χρόνια. Μια ζωή γεμάτη ανθρώπους και στιγμές. Στιγμές χαράς, στιγμές λύπης, πόνου, αγωνίας, ικανοποίησης μα πάνω απ’ όλα στιγμές υπερηφάνειας γι αυτό που έκανα και αυτό που εκπροσωπούσα. Μετά από δέκα χρόνια λοιπόν και 513 παρουσίες στον πάγκο της ομάδας TELIS OUT.
ΥΓ1. Επαναλαμβάνω πως την απόφαση να αποχωρήσω την έχω πάρει εδώ και καιρό και δεν έχει σχέση με κανένα πρόσωπο και κανένα γεγονός των τελευταίων ημερών. Σήμερα λοιπόν που η ομάδα παρέλαβε τα δελτία της πραγματοποιήθηκε και ο όρκος που είχα δώσει πριν από 3 μήνες.
ΥΓ2. Δεν έχω υπογράψει πότε κανένα συμβόλαιο με την ΚΑΕ ΠΑΟΚ και δεν έχει υπάρξει πότε κανενός είδους bonus στην αμοιβή μου. Η οφειλή της ομάδας στο πρόσωπό μου έχει να κάνει με υπόλοιπα ετήσιας μισθοδοσίας των τελευταίων 10 ετών.
ΥΓ3. Για αυτούς τους 6 ανθρώπους (ναι 6 με ονοματεπώνυμο) που τα τελευταία 2 χρόνια κάνουν τα πάντα για να με διαβάλουν δημιουργώντας fake news να τους ενημερώσω πως τώρα που έφυγε ο δράκος τελειώνει και το παραμύθι τους».
