Είναι λογικό να στέκεται κανείς στην προφανή έλλειψη ενέργειας από τον Ολυμπιακό στο χθεσινό παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Είναι λογικό να την επικαλείται ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Δεν μπορεί επίσης να είναι συμπτωματικό ότι και η ήττα από την ΑΕΚ ήρθε για τους ερυθρόλευκους μέρα Κυριακή και αφού είχε προηγηθεί την Παρασκευή το εντός έδρας ματς με τη Ρεάλ.
Όλα αυτά θα ήταν αρκετά για να εξηγήσει κανείς την ήττα του Ολυμπιακού εφόσον δεν παρακολούθησε το χθεσινό παιχνίδι της Πυλαίας. Αυτοί που το είδαν όμως θα συμφωνούν πως δεν έχασε ο Ολυμπιακός, νίκησε ο ΠΑΟΚ. Νίκησε η προετοιμασία του γι’ αυτό το παιχνίδι σε κάθε λεπτομέρεια του, νίκησε η τακτική του που του επέτρεψε να επικρατήσει ολοκληρωτικά, νίκησε η δίψα του για μια μεγάλη νίκη.
Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ της νίκης του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού και εκείνης της ΑΕΚ επί των ερυθρόλευκων είναι η εξής: ο ΠΑΟΚ έπαιξε μπάσκετ κυριαρχίας, ήταν το αφεντικό του αγώνα από το 1ο ως το 40ό λεπτό. Πραγματικά θέλει να χαθεί κανείς στα αρχεία του πρωταθλήματος για να βρει πότε ήταν η τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός δεν πήρε ούτε μία φορά το προβάδισμα, πολύ περισσότερο απέναντι σε αντίπαλο που δεν ήταν ο Παναθηναϊκός. Κανείς δεν αμφέβαλλε ότι ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να γυρίσει στο ματς ακόμη και όταν άρχισε να βρίσκει τον στόχο από μακριά, μετά το 33΄ δηλαδή και ενώ μέχρι εκείνο το σημείο είχε 1/18! Αφύσικο αλλά πραγματικό.
Ασφαλώς και ο Γκος ήταν ο κορυφαίος, ασφαλώς και η ώθηση που έδωσε στο επιθετικό παιχνίδι του ΠΑΟΚ ο Τζάκσον στο πρώτο δεκάλεπτο ήταν καταλυτική, ασφαλώς και ήταν πολύτιμη η συνεισφορά του Χαραλαμπόπουλου που σημείωσε ένα ιδιαίτερο ρεκόρ καριέρας: Έμεινε στο παρκέ για 37 λεπτά, περισσότερα από κάθε άλλη φορά στα 101 παιχνίδια του στη Stoiximan.gr Basket League –είχε παίξει 30 λεπτά σε ματς του Παναθηναϊκού με την Καβάλα της σεζόν 2014-15- και αυτό κάτι δείχνει για τον ρόλο του πια στην ομάδα. Το «κλειδί» ή έστω το πιο κομβικό από τα «κλειδιά» της νίκης ήταν όμως άλλο.
Ο ΠΑΟΚ έπαιξε άμυνα σεμιναριακού επιπέδου και πάτησε τον Ολυμπιακό εκεί όπου ακριβώς πονούσε χθες, στις σωματικές δυνάμεις και στην πνευματική ετοιμότητα. Για να το καταφέρει αυτό, πρωτίστως βασίστηκε στα δύο «σκυλιά» που έχει βάλει στον άσο του. Κάτι τέτοιο θα είχε στο μυαλό του ο Ηλίας Παπαθεοδώρου όταν από νωρίς το καλοκαίρι σχεδίασε έναν ΠΑΟΚ με Κατσίβελη και Κόνιαρη. Δεν του… έκατσε από την αρχή αλλά το βρήκε γρήγορα και τον δικαιώνει στην πορεία. Οι δύο Έλληνες γκαρντ δεν σκόραραν (είχαν μαζί εννιά πόντους), δεν δημιούργησαν (είχαν μαζί δύο ασίστ). Δεν τα χρειαζόταν αυτά χθες ο ΠΑΟΚ.
Έγιναν η σκιά του Σπανούλη. Από τα 11 σουτ που πήρε ο αρχηγός του Ολυμπιακού ζήτημα αν τα τρία ήταν σχετικά ελεύθερα. Στην πραγματικότητα του περιόρισαν και τη δημιουργία αφού για τα δεδομένα του οι έξι ασίστ σε 31 λεπτά δεν είναι πολλές. Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός έφτασε και στη χειρότερη φετινή επίδοση του των 11 ασίστ. Παράλληλα Κατσίβελης και Κόνιαρης περιόρισαν στο ελάχιστο τα λάθη τους κάνοντας από ένα. Γι’ αυτό και ο ΠΑΟΚ έμεινε στα επτά. Ένα χαμόγελο ξέφυγε από τον Παπαθεοδώρου όταν του θέσαμε το ερώτημα για τους δύο γκαρντ. Είναι από εκείνα τα κομμάτια που θα πρέπει να τον έκαναν χθες να αισθάνεται δικαιωμένος. Βέβαια αν δεν υπήρχε δίπλα τους ένας πραγματικός ηγέτης, όλα αυτά θα περνούσαν ίσως απαρατήρητα.
Ο Γκος είναι η κίνηση-ματ του φετινού ΠΑΟΚ. Κανείς δεν μιλάει για τον Ντίλαρντ στη Θεσσαλονίκη, κανείς δεν σκέπτεται, ούτε καν υπαινίσσεται κάτι σχετικά με την επιλογή που ξάφνιασε στην αρχή της σεζόν. Ο Γκος είναι το κομμάτι που έλλειπε από το παζλ. Ο Τζάκσον μπορεί να είναι το επόμενο. Τα πρώτα δείγματα είναι ενθαρρυντικά.
Photo Credits: Eurokinissi
