Το χρειαζόταν πολύ ο Ολυμπιακός αυτό το διπλό στο Βελιγράδι. Το χρειαζόταν πάρα πολύ το πλεονέκτημα για αυτονόητους λόγους, αλλά και το χρειαζόταν από τώρα για λόγους που φαίνονται. Ο Ολυμπιακός δεν παίζει καλά στα τελευταία του ματς. Πολλές ομάδες δεν παίζουν καλά όσο πλησιάζει το φινάλε του εξοντωτικού μαραθώνιου των 30 αγώνων. Αρα, όποιος κερδίζει έστω και λεπτά στο δικαίωμα "ανάπαυσης" είναι τυχερός. Και ο Ολυμπιακός κέρδισε τρεις ολόκληρους αγώνες.
Εννοείται ότι το "ανάπαυση" δε μεταφράζεται σε χαλάρωση. Στην... τσίτα θα είναι οι "ερυθρόλευκοι" αφού αν... το αφήσεις σε αφήνει. Αλλο όμως να παίζεις με βαθμολογικά βάρη και τελείως άλλο χωρίς αυτά. Αλλο να αγωνιάς μέχρι το ζέσταμα για το αν θα μπορεί να παίξει ένας αμφίβολο και άλλο να έχεις την πολυτέλεια να του πεις να μην ξεντυθεί καν. Είναι τεράστια διαφορές αυτές, ακόμα και ψυχολογικά να είσαι πιο χαλαρός αυτό όφελος είναι.
Ο Ολυμπιακός θέλει και να φρεσκαριστεί και να ανασυνταχτεί. Με την ΑΕΚ ήταν κακός, αλλά είναι τόσο μεγάλες οι διαφορές που νίκησε με ένα καλό πεντάλεπτο, με την Γαλατά ήταν αφελής και έχασε, σήμερα πάλι κακός και νίκησε. Το πώς νίκησε στο Βελιγράδι, βέβαια, λέει πολλά για το μέταλο και τη νοοτροπία αυτής της ομάδας.
Λοτζέσκι έξω. Σπανούλης αρνητικός. Τα τρία σέντερ με συνεισφορά τριών πόντων και εφτά ριμπάουντ. Ανατροπή σε βάρος του από ένα αντίπαλο με μεγαλύτερη ανάγκη και μέσα σε μια πολύ δυνατή έδρα. Και τελικά, νίκη. Με τύχη, αφού σε τόσο σκληρό ματς η τύχη εκ των πραγμάτων θα όριζε τον νικητή. Αλλά και με άλλα, που δεν είναι τύχη. Οταν ο Αγραβάνης μπαίνει μέσα σε τέτοιο ματς και κάνει τέτοια εμφάνιση, είναι ξεκάθαρο ότι στον Ολυμπιακό όλοι είναι έτοιμοι για όλα.
Ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει από το Βελιγράδι με ένα και μοναδιό βάρος. Αυτό του φαβορί για την παρουσία του στο φάιναλ φορ της Πόλης. ξεκάθαρο χρίσμα, για κάθε γηπεδούχο που είναι και σε διάρκεια ένας από τους πολύ ισχυρούς και δεν βρέθηκε από σπόντες στις θέσεις πλεονεκτήματος. Μέχρι τότε, τα πλέι οφ δηλαδή, έχει χρόνο για τα "μερεμέτια" της τελικής ευθείας.
