Στην ΑΕΚ έχουν συνηθίσει φέτος να παίζουν αντιμετωπίζοντας προβλήματα τραυματισμών. Στην πραγματικότητα η ομάδα δεν έπαιξε ούτε σε έναν αγώνα πλήρης, έτσι όπως την είχε σχεδιάσει στο μυαλό του πέρυσι το καλοκαίρι ο Λούκα Μπάνκι. Παρ' όλα αυτά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, κατάφερνε να παίζει καλά και να παίρνει τα αποτελέσματα που ήθελε, αντιπαρερχόμενη όλους αυτούς τους τραυματισμούς.
Όλους, εκτός από έναν. Αυτόν του Γιόνας Ματσιούλις.
Δύο μήνες μετά τον σοβαρό τραυματισμό του στο Μπάμπεργκ έχει γίνει πλέον φανερό ότι ο πολύπειρος Λιθουανός φόργουορντ είναι αναντικατάστατος στη φετινή ΑΕΚ. Η απουσία του από το ρόστερ δημιούργησε μεγάλο κενό, αφού εξέλιπε η κόλλα με την οποία αρμολογούνταν οι διάφορες πτυχές του παιχνιδιού της Ένωσης σε άμυνα και επίθεση.
Ο Ματσιούλις έπαιζε με επιτυχία σε δύο θέσεις ("3" και "4"), με αποτέλεσμα να δίνει την ευχέρεια στον προπονητή του να τον χρησιμοποιεί σε διάφορα σχήματα, έκανε πολλή βρώμικη δουλειά στην άμυνα και μαζί με τον Σαντ Ρος θωράκιζαν αποτελεσματικά την ομάδα στα μετόπισθεν, ενώ και στην επίθεση έδινε λύσεις είτε κοντά είτε μακριά από το καλάθι, ανάλογα με την περίσταση. Ήταν με λίγα λόγια ένα πολυεργαλείο με ισχυρή προσωπικότητα και αδιαμφισβήτητη ηγετική φυσιογνωμία, ένας συνδυασμός που σπανίζει.
Το χειρότερο, ωστόσο, είναι πως η προσπάθεια που έγινε για να αντικατασταθεί απέτυχε και προκάλεσε μεγάλη, ίσως και ανεπανόρθωτη, ζημιά στη χημεία της ομάδας. Όταν χτύπησε ο Ματσιούλις κι επειδή στην αγορά δεν υπήρχε τέτοιος παίκτης, ο Μπάνκι αποφάσισε να αναζητήσει έναν σέντερ με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Χάντερ, έχοντας κατά νου αφενός μεν ότι ο Καββαδάς δεν επρόκειτο να παίξει μπάσκετ φέτος και αφετέρου ότι ο Τζέιμς θα μπορούσε να παίξει στη θέση "4", όπου αγωνιζόταν κατά βάση και ο Λιθουανός.
Το σκεπτικό αυτό είχε λογική εφόσον βρισκόταν ένας seven-footer-ή κάπου εκεί κοντά, τέλος πάντων-σέντερ, ο οποίος θα έδινε μπόι και όγκο μέσα στη ρακέτα, θα βελτίωνε τις επιδόσεις της ΑΕΚ στην άμυνα και ειδικά στο αμυντικό ριμπάουντ, που ήταν αχίλλειος πτέρνα φέτος, και θα μπορούσε να τελειώσει φάσεις και στην επίθεση. Δεν βρέθηκε όμως.
Και αντ' αυτού αποκτήθηκε ο Εμπάκουε, που λίγο ως πολύ είναι ένας δεύτερος Χάντερ. Με ίδιο μπόι, ίδια πάνω κάτω χαρακτηριστικά, που είναι λίγο καλύτερος αμυντικός και σαφώς χειρότερος επιθετικός από τον παρτενέρ του στη θέση του σέντερ. Από τη στιγμή που μπήκε ο Εμπάκουε στην ομάδα, ο Τζέιμς μετατοπίστηκε αναγκαστικά σε θέση "4", αλλά είναι ηλίου φαεινότερο πως δεν μπορεί να παίξει με επιτυχία εκεί.
Από πέρυσι κιόλας είχε γίνει φανερό ότι ο Ντελρόι Τζέιμς είναι πολύ πιο αποτελεσματικός σε θέση σέντερ, διότι ήταν (και παραμένει) ο πιο καλός ψηλός αμυντικός της ΑΕΚ σε καταστάσεις πικ εν ρολ, ενώ και στην επίθεση μπορεί να "χτυπήσει" καλύτερα τον αντίπαλο σέντερ με το παιχνίδι του από έξω προς τα μέσα. Μπορεί να του λείπει μπόι και ικανότητα στο ριμπάουντ, αλλά είναι έξυπνος, έχει καλές τοποθετήσεις και μπορεί σε μεγάλο βαθμό να καλύπτει αυτές τις αδυναμίες του.
Ως "τεσσάρι" όμως δεν είναι αποτελεσματικός, διότι δεν έχει καθόλου περιφερειακό σουτ. Αυτό τον εξουδετερώνει πλήρως, επιτρέπει στην αντίπαλη άμυνα να κλείνει με μεγαλύτερη ασφάλεια τη ρακέτα της και αποδιοργανώνει το παιχνίδι της ΑΕΚ. Στα παιχνίδια με τον Χολαργό, αλλά και στον πρώτο αγώνα με τον Προμηθέα ήταν εμφανές αυτό.
Με ένα ψηλό σέντερ αντί του Εμπάκουε, ίσως να λειτουργούσε καλύτερα η μετατόπιση του Τζέιμς στο "4", αφού η ΑΕΚ θα είχε αποκτήσει τουλάχιστον μπόι μέσα στη ρακέτα. Τώρα ούτε μπόι έχει ούτε το πρόβλημα στο ριμπάουντ έλυσε και τη χημεία του επιθετικού της παιχνιδιού χάλασε.
Ο Μπάνκι, όμως, έκανε μία ακόμα αλλαγή στο ρόστερ της ΑΕΚ, που απ' ό,τι φαίνεται θα γινόταν ανεξάρτητα από τον τραυματισμό του Ματσιούλις και η οποία επίσης αποδεικνύεται ατυχής. Ο Γκέιμπ Γιορκ ήρθε με το σκεπτικό να ενισχύσει τη δύναμη πυρός από την περιφέρεια, καθώς το μεγάλο του προσόν είναι το τρίποντο. Όμως δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο. Δεν είναι καλός χειριστής της μπάλας, δεν παίζει άμυνα, δεν είναι δυνατός, δεν μπορεί να δώσει κάποια πράγματα που έδινε ο Γκρίφιν, ο οποίος δεν έκανε τίποτα σπουδαίο φέτος-είναι αλήθεια αυτό-αλλά είχε μεγαλύτερη ποικιλία στο παιχνίδι του, άρα και περισσότερες πιθανότητες να φανεί χρήσιμος.
Ο Γιορκ μόνο σουτάρει. Αν μπουν τα σουτ (που εδώ και πέντε παιχνίδια δεν μπαίνουν), καλώς. Αν όμως δεν μπουν, είναι εξαφανισμένος από το γήπεδο και συν τοις άλλοις δεν τον βοηθά ούτε το ύψος του για να βοηθήσει τουλάχιστον στην άμυνα. Είναι κοντός για τη θέση του και καθώς είναι κοντός και ο Θίοντορ, η ΑΕΚ παρατάσσεται με χαμηλό σχήμα στην περιφέρεια, το οποίο ο Προμηθέας έδειξε ικανός με τους ψηλούς γκαρντ που διαθέτει να το εκμεταλλευτεί άριστα.
Το συμπέρασμα μετά από όλα αυτά είναι ότι η ΑΕΚ που βλέπουμε στα πλέι οφ δεν είναι η ΑΕΚ που βλέπαμε στην κανονική περίοδο. Είναι χειρότερη. Δεν το πλήρωσε με τον Χολαργό, γιατί δεν το πίστεψε ο Χολαργός, δεν το πλήρωσε στον πρώτο αγώνα με τον Προμηθέα, γιατί στην πραγματικότητα η ομάδα της Πάτρας "αυτοκτόνησε" κάνοντας πολύ κακή διαχείριση του αγώνα στο τελευταίο πεντάλεπτό του, όμως σε κάθε περίπτωση η Ένωση δεν πείθει.
Και αυτό οφείλεται κατά βάση στον τραυματισμό του Ματσιούλις...
Υ.Γ. Ο Γιόνας Ματσιούλις είναι αναντικατάστατος σε αυτή την συγκεκριμένη ΑΕΚ. Κάτι που σημαίνει ότι μια άλλη ΑΕΚ, χτισμένη με διαφορετική λογική και υλικά, πιθανότατα δεν θα έχει ανάγκη τον Λιθουανό. Για να μην παρεξηγούμαστε, δηλαδή...
