Το παράπονο - απαίτηση είναι γνωστό εδώ και χρόνια. "Δώστε χρόνο στους Έλληνες παίκτες". Και ακολουθεί και η απορία: "Πώς θα βγάλουμε Έλληνες παίκτες αν δεν πάρουν χρόνο, αν δεν τους εμπιστευθούν οι ομάδες τους;" Είναι και η αλήθεια... Το θέμα είναι πως το θέμα ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα και ακόμη και χώρες που φέρνουμε ως παραδείγματα, δεν λειτουργούν όπως ίσως φανταζόμαστε. Ένα απλό τουίτ έδειξε πως υπάρχουν ομάδες στην Ευρωλίγκα που δεν έχουν ούτε ένα γηγενή παίκτη στη σύνθεσή τους! Και η μία από αυτές είναι από μια χώρα που συχνά πυκνά χρησιμοποιούμε ως παράδειγμα: Την Ισπανία.
Η λίστα με τους γηγενείς παίκτες ανά ομάδα στην Ευρωλίγκα έχει σε καλή θέση τις δύο ελληνικές. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν από επτά Έλληνες αθλητές στη σύνθεσή τους. Το πόσοι παίζουν και πόσο χρόνο είναι άλλο κεφάλαιο προς συζήτηση φυσικά. Όχι μόνο για τους "αιώνιους", αλλά συνολικά. Βιλερμπάν και Ερυθρός Αστέρας έχουν από εννέα, Άλμπα, Μπάγερν και ΤΣΣΚΑ από οχτώ και είναι αυτές που βρίσκονται πιο ψηλά. Ειδικά για τις δύο πρώτες υπάρχει η λογική, αφού είναι δεδομένο το φυτώριο και επιπλέον στη Γαλλία υπάρχει και το INSEP που παράγει παίκτες εδώ και χρόνια.
Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Αναντόλου Έφες έχει πέντε Τούρκους στο ρόστερ της και η Φενέρμπαχτσε βρίσκεται ακόμη πιο χαμηλά με τέσσερις.Η Μονακό δεν έχει κανέναν, αλλά εκεί μιλάμε για μια ιδιαίτερη περίπτωση, αφού οι Μονεγάσκοι μπασκετμπολίστες είναι πραγματικά ελάχιστοι. Μιλάμε για ένα πριγκηπάτο πολύ μικρό σε έκταση και πληθυσμό. Αν πως... ανοίγουμε το μυαλό μας λίγο και με δεδομένο ότι αγωνίζεται στο γαλλικό πρωτάθλημα ναι, υπάρχουν πέντε Γάλλοι.
Να ρίξουμε και μια ματιά στην Ισπανία: Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει έξι, η Μπαρτσελόνα τέσσερις και η Μπασκόνια κανέναν! Ούτε έναν Ισπανό! Η Ρεάλ που διαθέτει τους περισσότερους Ισπανούς έχει προσπαθήσει να κρατήσει έναν ισπανικό κορμό εδώ και χρόνια με πρώτους πλέον στη λίστα τους Γιουλ και Φερνάντεθ, μετά την αποχώρηση του Φελίπε Ρέγες. Υπάρχουν και αυτοί που έρχονται από τις ακαδημίες, ενώ πέρυσι επένδυσε σε δύο νέους, τους Αλοθέν και Αμπάλδε. Υπάρχει όμως και κάτι άλλοι πίσω από τις ακαδημίες της "βασίλισσας": Πάρα πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, που αγωνίζονται εκεί δεν είναι καν Ισπανοί. Μιλάμε για παίκτες από όλο τον κόσμο που ξεχωρίζουν. Ο Ντόντσιτς τον οποίο πλέον ξέρει όλη η υφήλιος, ο Βούκτσεβιτς, ο Κλάβζαρ και άλλοι ακόμη δεν είναι Ισπανοί, δεν θα αγωνιστούν ποτέ στην Εθνική Ισπανίας. Και είναι κι αυτό ένα ζήτημα για το μέλλον.
Η Μπαρτσελόνα, η οποία έχει επίσης μια πολύ καλή ακαδημία, δεν απέχει πολύ από αυτή τη λογική. Και φέτος έχει μόλις τρεις + δύο + έναν Ισπανούς στη σύνθεσή της. Οι τρεις είναι οι "μεγάλοι" Οριόλα, Μαρτίνεθ και Αμπρίνες (άγνωστο το πότε θα παίξει μετά τον τραυματισμό του), οι δύο μικροί Καϊθέδο και Βιγιάρ και υπάρχει και ο Μίροτιτς, ο οποίος έχει ισπανικό διαβατήριο κανονικά.
Όσο για την Μπασκόνια; Το μοντέλο που ακολουθεί εδώ και χρόνια δεν είναι να αναζητά ταλέντα από την Ισπανία, αλλά πολύ περισσότερο από τη Λατινική Αμερική και πλέον και την Αφρική. Η απόκτησή τους στοιχίζει λιγότερο και μπορεί να αποφέρει περισσότερο κέρδος σε μία μεταπώληση αργότερα. Η αλήθεια είναι πως έχουμε δει έτσι μεγάλα ταλέντα στην Ευρώπη με πρώτο στη λίστα τον Λουίς Σκόλα, αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι που βοηθά την Εθνική Ισπανίας.
Λίγη τροφή για σκέψη λοιπόν με αυτή τη λίστα... Γιατί αυτοί οι απλοί αριθμοί δίπλα σε κάθε χώρα λένε πολύ περισσότερα από το πόσοι γηγενείς αγωνίζονται σε κάθε ομάδα...
Number of local players per team in 2021-22 #EuroLeague season:
— Darius Garuolis (@DariusGaruolis) September 27, 2021
??ASVEL 9
??Zvezda 9
??ALBA 8
??Bayern 8
??CSKA 8
??Olympiacos 7
??Panathinaikos 7
??UNICS 7
??Zalgiris 7
??Zenit 7
??Real 6
??Milan 6
??Efes 5
??Maccabi 5
??Barca 4
??Fenerbahce 4
??Baskonia 0
??Monaco 0
