Η Ιμπεροστάρ Τενερίφε ετοιμάζεται για τον δεύτερο προημιτελικό των playoffs της Liga Endesa με αντίπαλο την Ουνικάχα Μάλαγα. Η ομάδα του Γιώργου Μπόγρη έχασε τον πρώτο αγώνα και θέλει να ισοφαρίσει τη σειρά για να παραμείνει στο παιχνίδι. Η Opinion φιλοξένησε τον Έλληνα σέντερ σε μια μεγάλη συνέντευξη που ξέφυγε από τον αποψινό αγώνα (23.00). Και η ισπανική εφημερίδα είχε τα καλύτερα να πει με τον Μπόγρη να αποκαλύπτει τα σχέδιά του. Ο λόγος στον δημοσιογράφο Carlos Garcia και στον ίδιο τον Μπόγρη:
«Ο Γιώργος Μπόγρης είναι ένας από τους παίκτες της Ιμπεροστάρ Τενερίφε που έχει το πιο μαχητικό πνεύμα και τη μεγαλύτερη φιλοδοξία. Χαρακτηριστικά που δείχνει στο παρκέ, αλλά και στις δηλώσεις που έκανε και μετά το 1-0 της Μάλαγα, λέγοντας πως πιστεύει πως η ομάδα μπορεί να οδηγήσει τη σειρά σε τρίτο αγώνα. Μια ισοφάριση, την οποία ο Αθηναίος βλέπει κάτι παραπάνω από πιθανή. Γενημένος νικητής με καταδεκτικό χαρακτήρα που τον μετατρέπει σε θετική επίδραση στα αποδυτήρια των Καναρίων. Ο Georgitos, όπως τον αποκαλούν, αναλύει τη χρονιά και αυτά που περιμένει στο άμεσο μέλλον.
-Βλέπεις πιθανή μια νίκη επί της Ουνικάχα την Παρασκευή;
«Σίγουρα ναι... Με τη στήριξη του κόσμου θα πρέπει να νικήσουμε για μια ακόμη φορά έναν μεγάλο αντίπαλο, όπως κάναμε την τελευταία φορά στο Final Four. Είναι το κλειδί για να συνεχίσουμε στα playoffs και πρέπει να νικήσουμε».
-Θα μπορούσες να σκεφτείς πέρα από αυτόν τον αγώνα ή θα ήταν πολύ φιλόδοξο;
«Για την ώρα πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο αυτόν τον αγώνα. Είναι η μοναδική ευκαιρία που έχουμε για να επιστρέψουμε στη Μάλαγα. Αυτό που δεν μπορώ να αρνηθώ είναι πως η ομάδα θα ήθελε να βρεθεί στους ημιτελικούς και να συνεχίσει να γράφει ιστορία».
-Τι λείπει από την ομάδα για να νικήσει την Ουνικάχα;
«Εδώ θα πρέπει να είμαστε πολύ πιο συγκεντρωμένοι στην άμυνα και να προσέξουμε κάποιες λεπτομέρειες. Στον αγώνα της Μάλαγα, κυρίως στο τέταρτο δεκάλεπτο, δεν είχαμε την απαραίτητη συγκέντρωση για να συνεχίσουμε το ίδιο δυνατοί, κάναμε «κακά» φάουλ και τους επιτρέψαμε πολλά ελεύθερα σουτ. Πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος 40 λεπτά και αν στην επίθεση μοιράσουμε την μπάλα καλά, τότε έχουμε πολλές πιθανότητες να φτάσουμε στη νίκη».
-Αν η ομάδα ηττηθεί σε αυτόν τον δεύτερο προημιτελικό, τι θα έλεγες για τη φετινή αγωνιστική περίοδο;
«Η φετινή χρονιά είναι καταπληκτική! Αλλά θέλουμε περισσότερα. Όλες τις ημέρες, όλες τις εβδομάδες, πάντα θέλαμε περισσότερο και θα είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουμε στα playoffs. Πήγαμε πολύ καλά στο Champions League και τώρα το να φτάσουμε στα ημιτελικά, θα είναι σαν να κερδίζουμε τον τίτλο. Αυτή η ομάδα έχει χαρακτήρα και ξέρει να κερδίζει σημαντικά παιχνίδια και ώρα είναι ώρα να το δείξουμε. Αν θέλετε, υπήρχαν κάποιοι μήνες που έπρεπε να βρεθούμε στο 10, ενώ για παράδειγμα το μήνα πριν το Final Four ήταν του 4 ή του 5, γιατί δεν είχαμε την απαραίτητη συγκέντρωση και χάσαμε αγώνες όπως με την Ανδόρρα ή την Μούρθια. Αγώνες που θα μπορούσαμε να είχαμε νικήσει, αν είχαμε ακριβώς μεγαλύτερη συγκέντρωση. Τώρα πρέπει να επιστρέψουμε στο προηγούμενο επίπεδο. Είμαστε στο 9, αλλά πρέπει να παίξουμε για 10!»
-Όταν υπέγραψες στην Ιμπεροστάρ, σκεφτόσουν πως η ομάδα θα τα πήγαινε τόσο, τόσο καλά;
«Όχι, όχι... Ήμουν σίγουρος πως η ομάδα θα έπαιζε στα playoffs, αλλά δεν φανταζόμουν πως θα είχαμε εξασφαλίσει την πρόκριση 7 ή 8 αγωνιστικές πριν το τέλος της κανονικής περιόδου. Ήταν ένας υπέροχος χρόνος και ανεπανάληπτος. Αν κοιτάξεις πίσω, όταν αρχίσαμε να παίζουμε, ήταν κάτι αδιανόητο, κυρίως έχοντας χάσει όλα τα φιλικά που δώσαμε».
-Το καλοκαίρι, όταν υπέγραψες εδώ, γινόταν λόγος για πρόταση από τον Ολυμπιακό. Το σκέφτηκες πολύ για να έρθεις στο νησί;
«Για μένα προτεραιότητα ήταν να παίξω σε μια ομάδα που θα με έκανε να αισθανθώ σημαντικός, που θα μου έδινε χρόνο στο παρκέ και και δεν θα με έπαιρνε μόνο για να βοηθάω. Στον Ολυμπιακό θα ήταν πολύ περίπλοκο με τόσους καλούς παίκτες. Σε αυτά τα τελευταία χρόνια η Ισπανία ήταν πάντα η προτεραιότητά μου. Αν δεν βρεθεί κάποια ομάδα από την Ισπανία, τότε θα επιστρέψω στο σπίτι μου ή σε κάποια άλλη χώρα. Επίσης, με την χημεία που είχα από την πρώτη μέρα με τον προπονητή και τους συμπαίκτες μου, δεν προβληματίστηκα ιδιαίτερα. Έδωσα το λόγο μου στο τηλέφωνο στον Τσους και ήταν ξεκάθαρο για μένα πως η Κανάριας θα είναι η ομάδα μου φέτος.»
-Έχεις παίξει σε επτά ομάδες, τα επτά τελευταία χρόνια. Σκέφτεσαι μήπως πως ίσως φέτος δεν χρειαστεί να αλλάξεις ομάδα;
«Δεν έχω ιδέα τι θα συμβεί, είναι πολύ νωρίς. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να προσπαθώ να βρίσκομαι κάθε χρόνο σε μια ομάδα με υψηλότερο επίπεδο από την προηγούμενη χρονιά. Η πρόθεσή μου είναι να βελτιώνομαι κάθε χρόνο. Θα εξαρτηθεί από πολλά πράγματα. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα αυτή τη στιγμή. Αυτή τη στιγμή στο μυαλό μου είναι μόνο να νικήσουμε την Ουνικάχα. Όταν έρθει η ώρα, το πρώτο που θα κάνω είναι να μιλήσει με την Κανάριας. Και από εκεί, αν υπάρχουν προτάσεις, θα μιλήσω και με άλλες ομάδες».
-Ήταν ο Τσους αυτός που σε κάλεσε προσωπικά για να υπογράψεις; Αν ο κόουτς παραμείνει, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να ανανεώσεις στην ομάδα;
«Ο προπονητής ήταν πολύ σημαντικός παράγοντας για μένα. Αλλά δεν έχω ιδέα τι θα συμβεί. Αν ο Τσους παραμείνει, σίγουρα υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες. Έχω πολύ καλή χημεία μαζί του και καταλαβαινόμαστε. Θα μου άρεσε να συνεχίσουμε μαζί».
-Για τον Γιώργο Μπόγρη σίγουρα θα υπάρχει του χρόνου και ένα μεγαλύτερο συμβόλαιο...
«Ναι... Αλλά δεν σημαίνει τίποτα.. Έχουμε το Cabildo (Δημαρχείο), την Ιμπεροστάρ και ένα βουνό ακόμη εταιρείες και πάνω από όλα τον Ανιάνο που είναι πολύ έτοιμος (γελάει)... Σίγουρα του χρόνου μετά από έναν καταπληκτικό χρόνο θα υπάρχουν περισσότερα χρήματα, αλλά όχι μόνο για τον Γιώργο, αλλά για όλους».
-Τι είναι αυτό που σου άρεσε περισσότερο στην ομάδα φέτος;
«Η αύρα που είχαμε. Δεν είχαμε αρνητικά πρόσωπα, ούτε εγωιστές παίκτες. Όλα όσα κάναμε εντός και εκτός γηπέδου είχαν μια πολύ καλή χημεία και σίγουρα αυτό είναι δουλειά του προπονητή. Ο κόσμος, μετά τις πρώτες νίκες, μας βοήθησε πολύ για να νιώσουμε όλοι καλύτερα εδώ. Η θερμοκρασία είναι ιδανική και η ζωή πολύ καλή. Η Τενερίφη είναι ένας σχεδόν ιδανικός τόπος για να παίζεις.»
-Λένε πως κάνεις τα περισσότερα αστεία στα αποδυτήρια...
«Πιστεύω πως ο χαρακτήρας μου μπορεί να βοηθήσει, κυρίως στις κακές στιγμές. Αν διανύεις μία δύο εβδομάδες αρνητικών αποτελεσμάτων, το να είσαι έτσι βοηθά στο να το ξεπεράσεις, βοηθά στο να απομονωθείς λίγο από αυτό που συνέβη στο παρκέ. Πολλές φορές το να «αποκοπείς» λίγο από το μπάσκετ, σε βοηθά να παίξεις καλύτερα. Το καλό κλίμα μεταξύ των παικτών είναι σημαντικό και αν αυτό το καλό κλίμα βγαίνει και εκτός γηπέδου όλα γίνονται πιο εύκολα στο παρκέ. Χωρίς χημεία εκτός γηπέδου, είναι απίθανο να κάνεις μια μεγάλη χρονιά μέσα σ’ αυτό».
-Πρόσφατα έπαιξες το 100ο παιχνίδι σου στην ACB. Με ποια στιγμή το συγκρίνεις;
«Αυτό που ζω τώρα είναι μια μεγάλη στιγμή, γιατί απέναντι στην Ουνικάχα Μάλαγα ήταν ο πρώτος μου αγώνας στην ACB. Το να φτάσω τους 100 αγώνες ήταν κίνητρο επιπλέον, το πρώτο βήμα για να φτάσω τα 200 ή τα 300. Θέλω να παίζω στην ACB ως τα 40!»
-Δεν σου φαίνονται πολλά;
«Όχι... Γιατί νομίζεις πως δεν καρφώνω τώρα στους αγώνες; Γιατί αν κάρφωνα σε πέντε – έξι χρόνια που δεν θα μπορούσα, ο κόσμος θα μου έλεγε πως είμαι μεγάλος. (γελάει) Αλλά αν καρφώνω τώρα, μπορώ να συνεχίζω να παίζω όπως σχεδόν παίζω και τώρα, στα 28 όταν θα είμαι 40».
-Ο γυμναστής της ομάδας, Τσίσκο Σανθ, είπε πως έχασες περισσότερα από 10 κιλά από τότε που ήρθες...
« Όλη μου τη ζωή δούλευα πολύ στο γυμναστήριο με τα βάρη, αλλά το πρώτο που μου είπαν ο Τσους και ο Τσίσκο ήταν πως για να παίξω στο στυλ του μπάσκετ του Βιδορέτα, χρειάζονταν έναν σέντερ που να είναι πιο κινητικός και πιο γρήγορος. Από την πρώτη στιγμή, προσπάθησα να το κάνω και τώρα είμαι πολύ χαρούμενος που πέτυχα αυτό το στόχο. Έχασα περισσότερα από 11 κιλά και συνέχισα. Εντάξει... 14 κιλά δεν είναι λίγο! Και συνεχίζω να βελτιώνομαι».
-Νιώθεις καλύτερα έτσι;
«Με περισσότερα κιλά είσαι πιο δυνατός στη ρακέτα για να αμυνθείς και να πάρεις ριμπάουντ, αλλά εγώ προτιμώ να τρέχω και να είμαι πιο κινητικός».
-Επίσης έχεις παραδεχθεί πως η φετινή χρονιά σε έχει βοηθήσει να νιώσεις καλύτερος παίκτης;
«Το πιο σημαντικό είναι πως έχω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αυτό είνα πολύ ζωτικό για έναν παίκτη».
-Τι λες πως σου λείπει για να βελτιωθείς;
«Το πρώτο είναι να παίζω κάθε χρόνο καλύτερη άμυνα, απέναντι στους αντίπαλους σέντερ, και στην επίθεση να προσπαθήσω να βάλω λίγο το τρίποντο και περισσότερο παιχνίδι στο low post. Να μην πηγαίνω σε αυτό το παιχνίδι δύο φορές σε κάθε αγώνα, αλλά 10 και 15. Πιστεύω πως με τη δουλειά θα μπορέσω να το κάνω και να προσφέρω έτσι περισσότερα ως ομάδα, γιατί μου αρέσει να πασάρω την μπάλα και πως από το low post είναι πιο εύκολο να πασάρω και να σουτάρουν οι συμπαίκτες μου».
-Θα παίξεις στην Εθνική Ελλάδας αυτό το καλοκαίρι;
«Ελπίζω πως ναι. Θα ήθελα πολύ να είμαι στην Εθνική Ελλάδας, αλλά δεν έχουμε ακόμη προπονητή, οπότε δεν ξέρω τι θα γίνει. Μακάρι να είμαι στην Εθνική και σε μια μεγάλη διοργάνωση όπως στο Ευρωμπάσκετ της Φινλανδίας».
-Καταλαβαίνω πως δίνεις προτεραιότητα στην Ισπανία, από το να γυρίσεις στην Ελλάδα. Γιατί; Για την ποιότητα του πρωταθλήματος ή της ζωής;
«Δεν είναι σημαντικό η καλή ζωή. Για μένα ο μοναδικός στόχος είναι να παίξω μπάσκετ. Αν έψαχνα την καλή ζωή θα επέστρεφα στην Ελλάδα, θα έπαιζα με τους φίλους μου και θα ήμουν κοντά στην οικογένειά μου. Αλλά το μόνο που θέλω είναι να βελτιώνομαι κάθε χρόνο. Περισσότερο και περισσότερο...»
Τζούλιους, ένας αχώριστος φίλος
«Είναι μεγάλος και δυνατός, αλλά θέλει μόνο να παίξει», τονίζει ο Έλληνας για τη μασκώτ
Ο Γιώργος Μπόγρης είναι ένας τύπος άνετος και εκφράζεται χωρίς να φοβάται μπροστά σε έναν μικρόφωνο ή μία κάμερα. «Σέβομαι τους δημοσιογράφους, γιατί είναι κομμάτι του μπάσκετ και πιστεύω πως θα ήταν καλό ούτε για μένα, ούτε για την ομάδα, ούτε για εσάς να μην έχουμε μια καλή σχέση. Ξέρω πως και ο Τύπος με βοήθησε να βελτιωθώ», λέει ο Έλληνας σέντερ, ο οποίος κάνει τακτικές αναρτήσεις στα social media με αρκετές selfies, αλλά «μοντέλο όχι.... δεν είμαι, δεν θα γίνω...»
Όπως κι αν έχει ο Μπογρίνιο πάντα έχει ένα χαμόγελο και ένα αστείο έτοιμο. Το αντίθετο με ότι δείχνει στο γήπεδο. Μια μεταμόρφωση που έχει την αντανάκλασή του στον Τζούλιους, το κάνε κόρσο που έχει μαζί του και τον έχει σαν γιο του: «Είναι μεγάλος, δυνατός, ο κόσμος τον φοβάται αλλά αυτός θέλει μόνο να παίξει και είναι απλά ευτυχισμένος».
Ο Τζούλιους είναι εκεί και όπως λέει ο Μπόγρης «χωρίς αυτόν η ζωή θα ήταν πιο περίπλοκη. Είναι ο μοναδικός μου σύντροφος εδώ και με βοηθά να βγω από το σπίτι. Τις νύχτες που είμαστε σπίτι επικρατεί ησυχία. Και στους δύο μας αρέσει να κοιμόμαστε».
Το μόνο που δεν του αρέσει είναι «το να παίζω νωρίς το πρωί». Ιδιαίτερος... βιόρρυθμος, με το μπάσκετ να είναι πάντα προτεραιότητα, φτάνοντας στο σημείο να σκοπεύει όταν σταματήσει να παίζει, να παραμείνει «δεμένος» με αυτό: «Θα ήθελα να γίνω ένας μεγάλος προπονητής και γι’ αυτό θα προσπαθήσω από το επόμενο καλοκαίρι να δουλέψω για να πάρω την άδεια. Αλλά γι’ αυτό έχουμε ακόμη πολύ καιρό». Και αν σκεφτεί κανείς τον τρόπο με τον οποίο ζει ο Μπόγρης σίγουρα θα είναι έτσι».
