Αρχίζει να θυμίζει ομάδα

Για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει σταθερές στο παιχνίδι του και η πιο λογική συγκομιδή θα ήταν το 3-0 με δύο νίκες στη Γερμανία. Απλά κόντρα στη Μπάγερν, πλήρωσε όχι μόνο την κούραση (και το γεγονός ότι έστειλε πολύ γρήγορα τους γηπεδούχους στο μπόνους των βολών στο 4ο και κρισιμότερο δεκάλεπτο) αλλά και το ότι στο καλό του μομέντουμ και αγωνιστικό πρόσωπο δεν ξέφυγε πάνω από 10-12 πόντους. Την ίδια στιγμή που δύο βράδια αργότερα στο Βερολίνο όταν πάτησε γκάζι πήγε στο +26 απέναντι σε μια ομάδα (Αλμπα) που δεν είναι καλύτερη μεν της Μπάγερν, όμως είχε εξαιρετικό μομέντουμ από το “διπλό” στο ΟΑΚΑ επί του Παναθηναϊκού και την άνετη επικράτηση επί του Ερυθρού Αστέρα. Για αυτό και η γλυκόπικρη γεύση που άφησε αυτή η εβδομάδα στη Γερμανία στους Ερυθρολευκους (καθώς ήταν κάτι παραπάνω από εφικτό το 2/2) αποτελεί το υλικό στο οποίο πρέπει να επενδύσει ακόμα περισσότερο από εδώ και πέρα ο Κεστούτις Κεμζούρα. Διότι ήδη την άλλη εβδομάδα θα υποδεχτεί έναν δικό του άνθρωπο (τον Χρήστο Σταυρόπουλο) που πλέον δουλεύει στο Μιλάνο και μια ομάδα με πολύ υψηλούς στόχους. Με ήδη τρεις ήττες στο ΣΕΦ σε πέντε αγώνες τα περιθώρια για άλλες απώλειες στην έδρα του έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο για τον Ολυμπιακό, που επιμένει να λέει ότι έχει στόχο την είσοδο στα πλέι οφ. Πιο σημαντικό και από τους πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων, το μόλις 1 λάθος σε ένα ολόκληρο (δεύτερο) ημίχρονο και τα επτά συνολικά με αντιστοιχία όμως 23 ασίστ είναι το γεγονός ότι στο καλύτερο εφετινό παιχνίδι της ομάδας βγήκαν μπροστά και οι νέοι παίκτες. Ο Ρούμπιτ έκανε το καλύτερό του παιχνίδι, έχοντας αρχίσει να βρίσκει (και κυρίως να καταλαβαίνει) το ρόλο του μη διστάζοντας και να σουτάρει και από πιο μακριά χωρίς να ξεχνάει όμως το ρόλο του στην άμυνα. Ο Πόλ έχει βγει σταθερά μπροστά, εδώ και αρκετά παιχνίδια και έκανε το ίδιο και χθες. Δεν εκβιάζει τα σούτ του τα οποία είναι υπό καλές προυποθέσεις και δίνει λύσεις σε άμυνα και επίθεση. Μετά το Μόναχο, ο Ρότσεστι μοίρασε άλλες έξι ασίστ στο Βερολίνο και το κυριότερο όταν χρειάστηκε (εκεί που ο Ρενέσες είχε γυρίσει στην…άγια ζώνη) όχι μόνο πέτυχε ένα πολύ σημαντικό τρίποντο τη στιγμή που η διαφορά είχε πέσει στους 14 από τους 26, αλλά έπαιξε με επιτυχία παράλληλα με το Βασίλη Σπανούλη στο ίδιο σχήμα. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού ένοιωθε πολυ καλά χθες από τον τρόπο που πλαισιώθηκε από τους συμπαίκτες του ακόμα και από τον Πάντερ. Ο οποίος μετά το DNP (δεν έπαιξε) του Μονάχου, στα λίγα λεπτά που αγωνίστηκε στο Βερολίνο επιχείρησε μόλις 1 τρίποντο και επικεντρώθηκε περισσότερο στο να βοηθήσει ως τρίτο γκάρντ. Δίπλα στους διαχρονικούς Ελληνες της Αγίας Τριάδας που έχουν απομείνει από τους παλιούς (Σπανούλης-Πρίντεζης-Παπανικολάου) και ήταν πολύ καλοί στάθηκε επάξια και πιο νέος, ο Κόνιαρης με εξαιρετική συμβολή κυρίως στην άμυνα αλλά όχι μόνο. Οπως και να έχει ο Ολυμπιακός οφείλει να προσπαθεί όλο και περισσότερο όσο βρίσκει τη χημεία του χωρίς να ξεχνάει πάντα το γεγονός ότι αποτελεί υπέρβαση η είσοδος στην οκτάδα. Ο Κεστούτις Κεμζούρα, σε αντίθεση με τα τελευταία λεπτά στο Μόναχο, στο Βερολίνο ήταν εξαιρετικός και πιστώνεται στο μεγαλύτερο μέρος αυτή την εξαιρετική εικόνα της ομάδας από το 1ο εως και το 40ο λεπτό και ας μην έκανε επίθεση για την κατοστάρα στο φινάλε όπως ζήταγαν οι φίλοι των Πειραιωτών στην εξέδρα. Φυσικά ακόμα ο δρόμος είναι μακρύς και ο Ολυμπιακός δεν έγινε υπερομάδα. Απλά τουλάχιστον...βλέπεται ακόμα και στις ήττες.