Οταν χάνει κανείς την ταυτότητά του, είναι λογικό να πηγαίνει στο αρμόδιο τμήμα που την έχει εκδώσει (ανάλογα εάν είναι αστυνομική, φοιτητική, δημοσιογραφική και ούτω καθεξής) προκειμένου να την αντικαταστήσει. Στον αθλητισμό αυτό δεν είναι εφικτό και συνήθως όταν λέμε ότι οι ομάδες χάνουν την ταυτότητά τους, εκεί δεν μπορούν απλά να πάνε στην αρμόδια αρχή (πχ Ευρωλίγκα) για να την εκδώσουν εκ νέου.
Προς το τέλος της περασμένης δεκαετίας ο μπασκετικός Ολυμπιακός άρχισε να χτίζει κάτι πρωτόγνωρο στην ιστορία του, που βήμα βήμα σχεδόν το τελειοποίησε και ήταν αυτό που τον χαρακτήρισε (και βάση αποτελεσμάτων) ως την κορυφαία ομάδα της τελευταίας επταετίας στην Ευρώπη.
Η άρνησή του να χάσει, ακόμα και όταν ο αντίπαλος φαινόταν να τον έχει...γονατίσει στο παρκέ, τα απίστευτα come back με ανατροπές επικών διαφορών (οι 19 στον τελικό της Πόλης κόντρα στην ΤΣΣΚΑ παραμένει ακόμα ακατάρριπτο ρεκόρ) και κυρίως η αυταπάρνηση που δείχνουν οι παίκτες του (με τους ξένους, ακόμα και τους νέους να προσαρμόζονται άμεσα στη νοοτροπία και να ακολουθούν σε συμπεριφορά τον βασικό ελληνικό κορμό) είναι στοιχεία που διδάσκονται σε επίδοξες πρωταθλήτριες Ευρώπης και γράφονται με χρυσά γράμματα στα βιβλία τύπου: "Γίνε πρωταθλητής" ή "Μάθε από τους καλύτερους".
Δεν είναι τυχαίο ότι το 90% plus από τους γενικούς διευθυντές των ομάδων της Ευρωλίγκας ψήφισαν ότι ο Ολυμπιακός θα είναι σίγουρα στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας καθώς αυτό οι Πειραιώτες των αδελφών Αγγελόπουλων. το έχουν κερδίσει με το σπαθί τους μέσα στα παρκέ όλα αυτά τα χρόνια.
Συγγνώμη αλλά αυτή η ομάδα που παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό έχει χάσει αυτά τα στοιχεία που την καθιέρωσαν με παίκτες και προπονητή να έχουν το μεγάλο μερίδιο ευθύνης και να καλούνται άμεσα σε - υποχρεωτικό κατά κάποιο τρόπο - συμβούλιο για να βρεθεί κάποια λύση. Παίκτες εγνωσμένης αξίας όπως ο αρχηγός Βασίλης Σπανούλης, ο υπαρχηγός (και πρόσφατα με ρεκόρ συμμετοχών) Γιώργος Πρίντεζης αλλά και ξένοι όπως ο Ρόμπερτς και ο Τόμπσον να είναι αλλού για αλλού. Ιδιαίτερα μάλιστα οι δύο ξένοι που δεν έχουν βρει ουσιαστικά την ταυτότητά τους μέσα στην ομάδα. Ο ένας λόγω τραυματισμού και αποχής (Ρόμπερτς) και ο άλλος κυρίως γιατί δεν έχει πάρει χρόνο συμμετοχής που φαίνεται ότι τον χρειάζεται.
Στην παρούσα φάση το ηλεκτροσόκ δείχνει κάτι παραπάνω από απαραίτητο, οι πρόεδροι είναι αρκετά προβληματισμένοι με αυτή την εικόνα το τελευταίο διάστημα και οι συζητήσεις με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο θα συνεχιστούν. Θα είναι τεράστια έκπληξη αν δεν αλλάξει ένας από τους δύο ξένους παρά την εγνωσμένη αξία τους την οποία σαφώς δεν μπορούν να δείξουν ως τώρα. Δεν έχουν "κουμπώσει" με τους υπόλοιπους.
Και μοιάζουν με σκιές χωρίς να μπορείς να ξεχωρίσεις ότι είναι αυτοί που έχουν κάποιες αγωνιστικές περγαμηνές. Οπως όταν μπαίνουν οι παίκτες στην παρουσίαση (φωτό) και δεν είναι κανείς πάντα σίγουρος ποιος είναι αυτός που ξεχωρίζει λίγο στο σκοτάδι.
Δεν είναι οι ήττες (μόνο) που ενόχλησαν αλλά κυρίως ο τρόπος που έγιναν και θυμίζουμε ένα άλλο παιχνίδι, μη ευρωπαϊκό, που δείχνει απόλυτα το πρόβλημα στην ομάδα του Πειραιά. Αυτό στην Πυλαία με τον ΠΑΟΚ που "αιχμαλώτισε" για 40 λεπτά με μπάσκετ κυριαρχίας τον Ολυμπιακό παίζοντας τη γάτα με το ποντίκι με τη γάτα όμως να είναι η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου και όχι αυτή του Γιάννη Σφαιρόπουλου.
Ναι οι τραυματισμοί ήταν πρωτοφανείς (σε διάρκεια και συχνότητα), αλλά εδώ η ομάδα δείχνει εντελώς άδεια, με παίκτες σαν...σταματημένα ρολόγια να βλέπουν τους αντιπάλους τους να περνούν από δίπλα για το εύκολο καλάθι. Καμία αντίδραση, ούτε καν μια βουτιά ή ένα δυνατό φάουλ (σε εννέα λεπτά στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός σπατάλησε μόλις ένα φάουλ). Σπανια σε ένα παιχνίδι σουτάρει από τη μία ομάδα μόλις ένας παίκτης βολές. Εγινε με τη Χίμκι που είχε 6 βολές να εκτελέσει, όλες από το μεγάλο αστέρι της τον Αλεξέι Σβέντ. Οι υπόλοιποι προτιμούσαν τα λέι απ προπόνησης.
Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό, οι ξένοι του έχουν "καταφέρει" να αποσυντονίσουν και το βασικό ελληνικό κορμό της ομάδας, αφού δεν έχουν μπορέσει να βρουν το ρόλο τους μέσα στην ομάδα και αυτό το χρεώνεται σε μεγάλο βαθμό και ο προπονητής. Βέβαια Στρέλνιεκς, Μιλουτίνοφ και Μακλίν είχαν μπει σε ένα καλό φεγγάρι μέχρι που οι τραυματσμοί τους πήγαν πίσω.
Υ.Γ. Για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο σίγουρα πολλά ανώνυμα πληκτρολόγια θα έχουν πάρει...φωτιά ζητώντας άμεση αλλαγή και μάλιστα από τη στιγμή που έχασε έτσι από τον...πρώην. Ο οποίος τώρα έγινε πάλι καλός για αυτούς που κρύβονται πίσω από το πληκτρολόγιο και ίσως κάποιοι από αυτούς να ήταν εκείνη την αποφράδα βραδιά στο ΣΕΦ και να είχαν προπηλακίσει και αυτοί τον κόουτς και τους παίκτες για τον αποκλεισμό από τον Παναθηναϊκό στο κύπελλο !
Ελλάς το μεγαλείο σου...
Photo credit: Eurokinissi
