Το παλικαρίσιο διπλό του Κολοσσού μέσα στην έδρα του ΠΑΟΚ, που ήταν δυνατή έδρα και σε ματς που όλοι έλεγαν "δεν φεύγει από τον άσο", ήταν ένα αποτέλεσμα με πολλές προεκτάσεις.
Κατ' αρχάς ήταν μια τονωτική ένεση σε ένα πρωτάθλημα γεμάτο καχυποψία. Οχι, δεν βοηθήθηκε σε τίποτα το πιο εμπορικό όνομα, όχι η έδρα δεν λύγισε την θεωρητικά μικρότερου βεληνεκούς ομάδα, μπάσκετ παίχτηκε, όλα ήταν καλώς καμωμένα σε ένα τηλεοπτικό μάλιστα παιχνίδι.
Το ένα ακόμα απρόβλεπτο αποτέλεσμα στην μάχη της παραμονής, κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον στο μοναδικό πεδίο που έχει ενδιαφέρον το φετινό πρωτάθλημα. Την ώρα που στα ψηλά πατώματα είναι φανερό ότι ουδείς ασχολείται όσο υπάρχουν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, τουλάχιστον εκεί εξελίσσεται μια συναρπαστική μάχη.
Παρεμπιπτόντως, αυτό που έχει συμβεί στον ΠΑΟΚ, με δύο αλλαγές ξένων λίγο πριν από καθοριστικά ματς κι ενώ το πρόγραμμα έχει διακοπή ενός μήνα, χρήζει μελέτης. Διώχνεις τον Ουίγκινς που είναι από τους καλύτερους, αλλάζεις την ομάδα που δεν γίνεται να ρολάρει από την μια μέρα στην άλλη, έρχεται ο Κολοσσός που ξέρεις ότι ήταν στην βαθμολογία χαμηλότερα από την πραγματική του αξία, σου ρίχνει την κεφαλιά. Και επειδή ο κόσμος του ΠΑΟΚ μπορεί να μην πηγαίνει όντας δυσαρεστημένος από πολλά, αλλά το μπάσκετ το ξέρει, χθες και πήγε και στο τέλος δεν έψαξε δικαιολογίες, αλλά τα έψαλλε άσχημα στους δικούς του.
Επιστρέφουμε όμως στο πρωτάθλημα και φτάνουμε στο δια ταύτα. Το οποίο λέει ότι με άλλη μια αγωνιστική να περνάει στην ιστορία, ο Αρης και ο ΠΑΟΚ φαντάζουν σαν ένα πολύ ισχυρό δίδυμο φαβορί για τον υποβιβασμό. Ρεαλιστικά κοιτάζοντας προγράμματα και καταστάσεις ομάδων, μόνο τον Πανιώνιο μπορεί να περάσει ένας από τους δύο.
Στην δύσκολη θέση των δύο της Θεσσαλονίκης, συνυπολογίστε και κάτι ακόμα. Σήμερα που γίνεται η κουβέντα, ο Ολυμπιακός αγωνιστικά απέχει τρεις νίκες από τα πλέι οφ της Α2. Αρα και δεν κρατάει στα χέρια του την τύχη του για να ανέβει αγωνιστικά. Συμπέρασμα; Πάλι με τα σημερινά δεδομένα, όσο κι αν υπάρχει δρόμος ακόμα, είναι μια πιθανότητα το επόμενο πρωτάθλημα να μην (δικαιούται να) έχει Ολυμπιακό, Αρη και ΠΑΟΚ. Τόσο απλά.
Η λογική λέει ότι στον ΕΣΑΚΕ έχουν ήδη αρχίσει να μελετούν τις διαγραφόμενες καταστάσεις. Η πληροφόρηση λέει ότι στον ΕΣΑΚΕ το μόνο που έχουν αρχίσει είναι να ψάχνουν τρόπους να περάσουν αναδιάρθρωση. Να γίνουν 16 οι ομάδες και έχει ο Θεός. Την αναδιάρθρωση που είχαν ψηφίσει πέρυσι, αλλά δεν την έκαναν και τώρα θέλουν να την ξαναπετύχουν ενώ έχει αρχίσει με άλλη προκήρυξη το πρωτάθλημα. Χωρίς πλάνο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς τίποτα. Οπως πάντα. Ανοίγοντας μια νέα παρένθεση, ο "Κολοσσός" που έκανε το μεγάλο διπλό στην Θεσσαλονίκη, λέγεται έτσι... επειδή έτσι. Διότι λιγότερο από έναν μήνα πριν η ΕΕΑ δεν ενέκρινε την μεταβίβαση των μετοχών, για μία ακόμα φορά, άρα η ομάδα αυτή επί της ουσίας παραμένει Χολαργός ή, Λιβαδειά και πάει λέγοντας. Ψιλά γράμματα κι αυτά...
Στον ΕΣΑΚΕ μπορεί η κατάσταση να γίνεται κάθε χρόνο και πιο δύσκολη, αλλά υπάρχει και η φωτεινή πλευρά. Αυτή που λέει ότι έχουν αυξηθεί πολύ οι παράγοντες που και λεφτά έχουν και βάζουν και έγνοια για το προϊόν έχουν. Κάτι που σημαίνει ότι υπάρχει ενδεχομένως και μια πλειοψηφία που μπορεί να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να δράσει προσπερνώντας τις εκάστοτε διακοσμητικές και διεκπεραιωτικές διοικήσεις.
Το ορατό δίλημμα είναι "εμπορικότητα ή αγωνιστική αξιοπιστία". Επειδή είναι πολύ πρόσφατο το παράδειγμα των ομάδων που έπεσαν αλλά... δεν έπεσαν και αρκετά άλλα στο παρελθόν με αποφάσεις και πράξεις κατά το δοκούν, ίσως ήρθε η ώρα να γίνει συντεταγμένα ό,τι γίνει. Να αποφασίσουν αν συμφέρει και κυρίως αν γίνεται μια "κλειστή" λίγκα ή, έστω μία με τέτοιους είδους θεσμοθετημένες δυνατότητες επιλογής των συμμετεχόντων ή έστω μέρους αυτών ή, αν αντέχουν και τα "ατυχήματα" με απώλειες σημαντικών μεγεθών, βρίσκοντας τρόπο να προβάλουν το απρόβλεπτο άρα και συναρπαστικό και κατ' επέκταση θελκτικό του πρωταθλήματος.
Σε διασκεδαστικά ζητήματα της ζωής όπως (θα έπρεπε να) είναι ο αθλητισμός, ακόμα και ο επαγγελματικός, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν αδιέξοδα. Και μπορεί να μην υπάρχουν αν υπάρχει σοβαρή μελέτη των δεδομένων, σωστός προγραμματισμός και πλειοψηφικές αποφάσεις. Η κατάσταση που διαμορφώνεται στην Basket League μπορεί να είναι και ευκαιρία. Οχι ότι το παρελθόν δικαιολογεί αισιοδοξία, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...
