Απ' όλα είχε μπαξές στο ξεκίνημα του δεύτερου γύρου και μάλλον... λάθος κατεύθυνση της κουβέντας που επικράτησε. Οχι ότι ήταν λίγα αυτά που έγιναν στο ΟΑΚΑ, κυρίως σε θέαμα και επίπεδο που δεν περισσεύουν κιόλας, αλλά το ζουμί σε άλλα γήπεδα ήταν.
Αρχίζοντας από τα ψηλά και το ντέρμπι των ομόσταυλων, το ότι ο Παναθηναϊκός σε μια χρονιά χωρίς Ολυμπιακό μετράει δύο ήττες στην πρεμιέρα του δεύτερου γύρου είναι είδηση και... δεν είναι είδηση. Ουσιαστικά για τον Παναθηναϊκό η γκέλα είναι η τρίτη εγχώρια ήττα που έχει υποστεί, αυτή από τον Προμηθέα στο κύπελλο, αφού του στέρησε τίτλο.
Στο πρωτάθλημα δύσκολα θα βρεις άνθρωπο να υποστηρίξει ότι υπάρχει ομάδα να επικρατήσει του Παναθηναϊκού σε σειρά που κρίνεται σε τρεις νίκες. Αρα υπό μία έννοια, μηδέν ζημιά είναι για την ομάδα που έπαιξε και νίκησε την Ρωσία και ετοιμάζεται να πάει στο Μιλάνο. Οχι ότι δεν έδειξε τρωτά σημεία που πρέπει να προσεχτούν, αλλά μέχρι εκεί.
Αυτό βέβαια, στο ελάχιστο μειώνει την επιτυχία της ΑΕΚ, όπως και του Περιστερίου νωρίτερα. Αν και για την ΑΕΚ επίσης δεν είναι ένα ματς και μια μεγάλη νίκη που θα δείξουν κάτι. Η ΑΕΚ τις μεγάλες νίκες τις πέτυχε νωρίς στην χρονιά, όταν έδειξε ότι είχε ξεκάθαρο πλάνο και θα το υπηρετούσε. Οταν επέλεξε συνειδητά τον Ηλία Παπαθεοδώρου και συμφώνησε μαζί του κόντρα σε διάφορες αντιρρήσεις για άσχετους λόγους, όταν προχώρησε σε διορθωτικές κινήσεις για να στηρίξει την δουλειά που γινόταν και είχε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Η ΑΕΚ έχει μπει σε τροχιά, πείθει, πατάει δυνατά και αυτά είναι μεγαλύτερα κέρδη από οποιαδήποτε μεγάλη νίκη, που απλά έρχεται να τονώσει το αίσθημα της σωστής δουλειάς.
Τα μεγάλα μαντάτα ήρθαν συνδυαστικά από Λαύριο και Πυλαία. Να τα πούμε με δυο λόγια; Ο Αρης πρέπει να κάνει υπερβάσεις που δεν έχει δείξει ότι τις μπορεί γι να σώσει την χρονιά. Θέλει σίγουρα έξι νίκες ακόμα. Εχει εφτά ματς εντός, μεταξύ των οποίων όμως Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και Προμηθέα. Τα δύο επόμενα, μαζεμένα, με Ηρακλή και Λάρισα θα δείξουν πολλά, ίσως και τα πάντα αν μιλάμε για την αρνητική εξέλιξη. Για έναν Αρη που δεν πείθει ότι μπορεί να νικήσει τον οποιονδήποτε, που έχει ψυχολογία υπό του μηδενός.
Ο ΠΑΟΚ δεν σώθηκε, αλλά έδειξε ότι φυσάει νέος αέρας, συν το πολύ πιο βατό του πρόγραμμα. Πράγμα που αν επιβεβαιωθεί, βάζει άλλους σε θέση να ψάχνονται, μεταξύ των οποίων ο Κολοσσός.
Οι Ροδίτες δεν πάνε βάσει προγράμματος, έχουν πέσει έξω. Το μεγάλο ερωτηματικό γι' αυτούς είναι πόσο το έχουν συνειδητοποιήσει ότι έχουν μπελάδες. Γιατί είναι παγίδα να ξέρεις ότι έχεις καλή ομάδα, θεωρητικά οκτάδας, μπορεί να μην σε αφήνει αυτή η αίσθηση να δεις το πρόβλημα κατάματα.
Κάπου εδώ, είναι που εμπλέκεται η Λάρισα. Λίγος καιρός πριν είναι που έλεγαν όλοι "πάει η μία, πάμε να καβατζάρουμε άλλον έναν". Μα έλα που "η μία" δεν ήθελε να πάει. Το τι έψαξε, τι βρήκε και κυρίως τι πλήρωσε και έπεισε να φέρει, δείχνει δίψα μεγάλη, πάθος και θέληση. Το λες και λογικό για μια ομάδα που έδειξε πριν καν ανέβει στην κατηγορία πόσο το ήθελε. Και σίγουρα δεν θα το άφηνε στις πρώτες στραβές.
Εκεί, λοιπόν, στα χαμηλά θα είναι όλη η αγωνία μέχρι τέλους. Με τις πιθανότητες για... ηχηρές αποχωρήσεις πλέον να είναι ιδιαίτερα αυξημένες. Σε πρώτη φάση τουλάχιστον, αφού τα καλοκαίρια στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι μια ξεχωριστή ιστορία με διαχρονικά απρόβλεπτες διαστάσεις...
