Το μάθαμε το όνομά του… Για τα καλά… Στον δεύτερο χρόνο του στον Κολοσσό Ρόδου ο Ρούπε Άχονεν έχει αναλάβει να μας αποδείξει πως η λέξη «Φινλανδός» δεν συνοδεύεται απαραίτητα από τη λέξη «τουρίστας» στη Ρόδο. Η αλήθεια είναι πως εμείς στην Ελλάδα γνωρίζουμε πια καλά πως η χώρα καταγωγής του έχει και μπάσκετ και πολύ καλό. Δεν είναι κάτι που μπορεί να το ξεχάσουμε. Ούτε κι αυτός το έχει ξεχάσει πάντως από ότι καταλάβαμε. Άλλωστε το νικητήριο σημερινό του σουτ έδωσε μόνο την αφορμή για τη συζήτηση, μέσα από την οποία μάθαμε πως στη Φινλανδία υπάρχει και μπασκετική πόλη! Μάλιστα…
Η εμπιστοσύνη του κόουτς
Ας γίνει το πρώτο βήμα από την… αφορμή λοιπόν. Από αυτό το σουτ που έγραψε το τελικό 85-84 στην αναμέτρηση του Κολοσσού με τον Άρη στο «Βενετόκλειο» της Ρόδου: «Απλά έγινε! Όποιος πει πως έχει χρόνο να σκεφτεί σε αυτές τις περιπτώσεις θα πει ψέματα. Αυτό που μπορώ να πω όμως, είναι πως ήρθε μέσα από ένα σύστημα του κόουτς. Είχε τάιμ άουτ, μας είχε μιλήσει και μας είχε πει τι να κάνουμε. Και το κάναμε. Σε κάποιες περιπτώσεις αυτά τα σουτ θα μπουν, σε κάποιες άλλες όχι».
Το γνωρίζει καλά άλλωστε ο ίδιος. Αν νομίζετε πως είναι η πρώτη φορά που παίρνει την ευθύνη ενός τελευταίου σουτ κάνετε λάθος: «Α… Όχι, όχι… Και δεν μπορώ ειλικρινά να σας πω τότε ή έγινε έτσι, γιατί το έχω κάνει πολλές φορές και στους συλλόγους που αγωνίστηκα και στις εθνικές ομάδες. Είναι κάτι που βγαίνει από μέσα μου. Δεν κρύβομαι. Δεν έχω πρόβλημα να αναλάβω την ευθύνη, αν με εμπιστεύονται ο κόουτς και οι συμπαίκτες μου».
Στη Ρόδο φαίνεται πως τον εμπιστεύονται πάντως και αυτό σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο παιχνίδι στο οποίο ήρθαν τα πάνω κάτω: «Το σουτ απλά έγινε… Ήρθε… Ένιωσα πως έπρεπε να νικήσουμε. Το ήθελα! Βρεθήκαμε 15 πόντους μπροστά και ξαφνικά κοιτάμε και βρισκόμασταν στο -1! Ο Άρης πάλεψε για να επιστρέψει και αν με ρωτήσεις «τι κάναμε λάθος» ειλικρινά δεν νομίζω πως μπορώ να σου πω αυτή τη στιγμή. Ήταν απίστευτο… Ο κόουτς ευτυχώς μας έδωσε ένα καλό πλέι, το σουτ μπήκε και μπορούσαμε να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί!»
Ελλάδα μέσω Σουηδίας και Λυκογιάννη
Ο… κόουτς έρχεται ξανά και ξανά στην κουβέντα. Η σχέση του Άχονεν με τον Άρη Λυκογιάννη άλλωστε μετράει χρόνια πίσω. Όταν ήταν προπονητής του στη Σουηδία: «Ήταν από τις καλύτερες εμπειρίες μου μπασκετικά η συνύπαρξή μας. Με βοήθησε να γίνω καλύτερος παίκτης. Οπότε όταν μου πρότεινε να έρθω στην Ελλάδα να αγωνιστώ δεν το σκέφτηκα και πολύ. Άλλωστε το να πας από το πρωτάθλημα της Φινλανδίας ή της Σουηδίας στο ελληνικό, ε, όπως και να το κάνουμε είναι εξέλιξη. Πιστεύω πως μαζί με το ισπανικό πρωτάθλημα το ελληνικό είναι το καλύτερο, είναι οι πιο δυνατές λίγκες. Και πιστέψτε με για έναν γκαρντ από τη Φινλανδία είναι όνειρο το να παίξει στο ελληνικό πρωτάθλημα! Κάτι παραπάνω ξέρω.. (γελάει)».
Ο Άχονεν βρήκε την απόλυτη ισορροπία όπως λέει στην μετακόμισή του αυτή: «Καλός προπονητής, καλή ομάδα για την οποία όπου κι αν ρώτησα μου είπαν τα καλύτερα, θα έπαιζε σε υψηλό επίπεδο… Και ευτυχώς όταν ήρθα δεν διαψεύστηκα. Οι προπονητές, ο (Γιώργος) Γκοτζογιάννης, οι συμπαίκτες μου. Για μένα ο Κολοσσός ήταν και παραμένει μια ανοιχτή αγκαλιά και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Έχουμε κάτι καλό εδώ, μια καλή ομάδα και θα προσπαθήσουμε να βρεθούμε στις πέντε πρώτες θέσεις του πρωταθλήματος. Το θέλουμε για εμάς και για τον κόσμο που μας έχει αγκαλιάσει και είναι ένα ακόμη σημαντικό χαρτί στην εξίσωση. Δουλεύουμε πολύ σκληρά όλοι μαζί και δίνουμε το 110%. Πολύ δουλειά, ε, και λίγη τύχη θα μας βοηθήσουν πιστεύω».
Μπασκετομάνα Σάλο
Ο ίδιος πάντως είχε το ταλέντο, αλλά είναι και προϊόν σκληρής δουλειάς. Στην ερώτηση «πώς και ασχολήθηκε με το μπάσκετ στη Φινλανδία», μάθαμε και κάτι που δεν ξέραμε όταν ήρθε η απάντησή του: «Η πόλη στην οποία γεννήθηκα είναι η πλέον μπασκετική της χώρας». Από την… μπασκετομάνα Σάλο λοιπόν ο Άχονεν, που όπως λέει είχε δύο επιλογές: «Ή μπάσκετ ή ποδόσφαιρο. Το μπάσκετ που άρεσε πάντα περισσότερο. Η επιλογή για μένα ήταν εύκολη. Πήγα στην πρώτη μου ομάδα, τη Σάλο Βίκινγκς, ήρθαν οι «μικρές» εθνικές ομάδες, η μετακόμιση στο Ελσίνκι και η Τόρπαν Πόγιατ, επέστρεψα στους Βίκινγκς, συνέχισα στη Σουηδία και να’ μαι εδώ, στον Κολοσσό, στη Ρόδο, στην Ελλάδα».
Η Σουηδία έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του, καθώς γνώρισε τον Άρη Λυκογιάννη, αλλά και την αρραβωνιαστικιά του, η οποία τον ακολούθησε στη χώρα μας. Η οποία με τη σειρά της έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην καριέρα του, πριν καν περάσει τα σύνορα. Ένα ταξίδι μέχρι τη Σλοβενία ήταν αρκετό: «Δεν το ξεχνάτε αυτό το παιχνίδι στο Ευρωμπάσκετ ε; Ούτε κι εμείς!», λέει γελώντας, έχοντας όμως και το νου του να μην προσβάλλει κανέναν και τίποτα: «Είμαστε μια μεγάλη χώρα, με πολλούς μπασκετμπολίστες, προσπαθούμε για το άθλημα, αλλά μέχρι εκείνον τον αγώνα, μέχρι να νικήσουμε μια δύναμη όπως η Ελλάδα δεν μας ήξερε κανείς.
Ξαφνικά είδαμε κόσμο στο γήπεδο, μας στήριζαν, πήραμε κι άλλες σημαντικές νίκες. Για εμάς ήταν σαν αυτή η νίκη να έγινε το δικό μας σημείο εκκίνησης για κάτι καλύτερο. Μας στηρίζει ο κόσμος παντού… Έχουμε 4-5000 φιλάθλους κοντά μας».
Οικοδεσπότης στο Ευρωμπάσκετ
Το καλοκαίρι ίσως ο ίδιος και η Εθνική της χώρας του να έχουν μια ακόμη μεγάλη ευκαιρία για κάτι καλό, καθώς η Φινλανδία φιλοξενεί έναν όμιλο του Ευρωμπάσκετ. Τον όμιλο στον οποίο θα βρίσκεται και η Εθνική Ελλάδας: «Παίζουμε στο σπίτι μας το καλοκαίρι και έχουμε άλλη μια ευκαιρία να κάνουμε κάτι καλό για το μπάσκετ στη Φινλανδία. Βρισκόμαστε ξανά με την Ελλάδα, η οποία είναι από τις πιο δυνατές ομάδες και θα είναι από τα πιο δύσκολα παιχνίδια για εμάς. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Μπορώ όμως να σας πω πως ήδη νιώθω την ευθύνη να είμαι εκεί για εσάς. Θα είμαι ο οικοδεσπότης και θέλω να φροντίζω για την ομάδα, τους παίκτες… Ο αγώνας θα είναι μια άλλη ιστορία, αλλά πραγματικά θέλω όλα να πάνε καλά για όλους τους Έλληνες που θα βρεθούν στο Ελσίνκι, στο δικό μου σπίτι».
Ελάτε Ρόδο, θα σας δω για έναν καφέ...
Όταν φίλοι και γνωστοί από τη Φινλανδία σκέφτονται το ταξίδι στη Ρόδο πάντως, απαντά θετικά, φροντίζει γρήγορα όμως να τους ξεκαθαρίσει ένα πράγμα: «Να έρθουν… Ναι, εννοείται! Απλά τους λέω πως δεν θα έχω το χρόνο που ίσως να νομίζουν πως έχω για να βγούμε. Άντε για έναν καφέ… Είμαι εδώ για να βοηθήσω την ομάδα μου, να παίξω μπάσκετ και αυτή είναι η προτεραιότητά μου κάθε μέρα».
Μέσα από τη συζήτηση βγαίνει ο χαρακτήρας του και πραγματικά αρχίζεις να καταλαβαίνεις γιατί στον Κολοσσό Ρόδου δεν ακούς κακή κουβέντα γι’ αυτόν ούτε από σπόντα. Έρχεται να μας δώσει όμως και τη … χαριστική βολή: «Μην γράψετε πως η νίκη ήταν δική μου. Κανείς δεν νικάει μόνος του στο μπάσκετ. Όλοι συνέβαλλαν για να πάρουμε το αποτέλεσμα που θέλαμε. Είναι νίκη της ομάδας και πραγματικά νιώθω περήφανος για όλους τους συμπαίκτες μου και τους προπονητές μου».
«Αν είχα (δεύτερη) αδελφή θα του την έδινα!»
Η ατάκα του Γιώργου Γκοτζογιάννη, τζένεραλ μάνατζερ του Κολοσσού Ρόδου, έρχεται να «δέσει» όλη την κουβέντα, όταν τον ρωτάμε για τον Άχονεν: «Απλά… Αν είχα δεύτερη αδελφή θα του την έδινα, αφού η πρώτη έχει προλάβει και έχει παντρευτεί!» Με μεγάλη δόση χιούμορ ο Γκοτζογιάννης ουσιαστικά «δίνει» το τι ακριβώς είναι ο Φινλανδός γκαρντ, πριν αναλάβει να εξηγήσει λίγο περισσότερο κάποια πράγματα: «Είναι εκπληκτικό παιδί και επαγγελματίας. Διδάσκει πολιτισμό σε κάθε του κίνηση και είναι θετικός ότι κι αν συμβαίνει γύρω του. Δεν είναι κλειστός, είναι πλακατζής και λατρεύει την Ελλάδα και τους Έλληνες. Δεν είναι τυχαίο πως τον αγαπάει όλη η ομάδα. Βοηθάει όποιον του το ζητήσει και γενικότερα είναι ένα πολύ θετικό στοιχείο για το σύλλογο».
Ας δούμε και το νικητήριο σουτ του τώρα, ΕΔΩ...
